မုိးေကာင္းကင္ ေအာက္သုိ႕ ေရာက္လာၾကသူအားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း ေမတၱာပုိ႕သလုိက္ပါတယ္။
Showing posts with label ခံစားမွဳ စာစုေလးမ်ား. Show all posts
Showing posts with label ခံစားမွဳ စာစုေလးမ်ား. Show all posts

Sunday, April 8, 2012

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး မႏၱေလး သၾကၤန္

မႏၱေလး သၾကၤန္ကုိ ျပန္လည္ အမွတ္တရ ျဖစ္ေစေသာအားျဖင့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က သၾကၤန္ရက္ေတြမွာ လည္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကံဳေလးမ်ားအေၾကာင္းေရးသားထားမွဳ ေလးမ်ားကုိ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

မႏၱေလးရဲ႕ သႀကၤန္ အေၾကာင္းေလး ေရးမလုိ႕ စဥ္းစားေနတုန္း ကြန္နက္ရွင္က တစ္ေနကုန္ ေဒါင္းေနတာ နဲ႕ပဲ အခုမွ ေျဖးေျဖးျခင္း ျပန္စဥ္းစားၿပီး ေရးၾကည့္လုိက္ပါအံုးမယ္။ ဘယ္က ေန စေရး မလဲ ဆုိေတာ့ သႀကၤန္ အႀကိဳေန႕ က အေၾကာင္း စေရးလုိက္တာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါမွ အျပည့္အစံုေလး သိရတာေပါ့ေနာ္။ သႀကၤန္ အႀကိဳေန႕က ေတာ့ မနက္ပုိင္း မလည္ျဖစ္လုိက္ဘူးဗ်။ မနက္ပုိင္းမွာ ဘာလုပ္လဲ ဆုိေတာ့ မုန္႕ ၀ယ္ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားတယ္ ဘုန္းႀကီးကုိ မုန္႕နဲ႕ ကန္ေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမႏၱေလး ေနစဥ္ကလအတြင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ ရင္းႏွီး ၿပီး မိသားစုလုိ ေနထုိင္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေလွ်ာက္ေရွာက္ခဲ့ၾကတဲ့ မိဘ ဘုိးဘြားေတြကိုလည္း မုန္႕နဲ႕ သြားၿပီးေတာ့ ကန္ေတာ့ပါတယ္။ သူမ်ားေတြကေတာ့ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕မွ ဘုိးဘြားမိဘ ေတြကုိ ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ဆုိတာ မေသခ်ာတဲ့အတြက္ ႀကိဳတင္ ကန္ေတာ့ထားလုိက္တာပါ။ မေသခ်ာဘူးဆုိတာက အလုပ္ တန္း၀င္မွာမုိ႕ပါ။ ဒါမွ သႀကၤန္တြင္းမွာ လူႀကီး မိဘေတြကုိ ကန္ေတာ့လုိက္ရမွာပါ။ အဲ… လူႀကီး မိဘ ဆုိေတာ့ မိဘေတြေတာ့ မကန္ေတာ့လုိက္ရဘူးဗ်။ ေမေမကုိေတာ့ အိမ္ျပန္မွပဲ ေပါင္းၿပီး ကန္ေတာ့လုိက္ ေတာ့မယ္။ ေဖေဖ အတြက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတုိ႕ ဘုိးဘြားေတြကုိ ကန္ေတာ့ တာတုိ႕ ကုိပဲ သာဓုေခၚဖုိ႕ အတြက္ အမွ်ေပးေ၀လုိက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ အႀကိဳေန႕ မနက္ပုိင္းမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ေလးေတြပါ။ သႀကၤန္တြင္း ဆုိလုိ႕ အဲဒါေလး ပဲ ကုသုိလ္လုပ္ တာပါပဲ။ က်န္တာ ေတြကေတာ့ ကုသုိလ္ ရဖုိ႕ ေနေနသာသာ…………….. ။

သႀကၤန္အႀကိဳေန႕ ……..
အေစာတုန္းကေတာ့ သႀကၤန္အႀကိဳေန႕မွာ မလည္ေတာ့ပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္ဖြင့္ပြဲ ကုိသြားၾကည့္မလုိ႕ပဲ။ အခုေတာ့ ေန႕လည္ ၁ နာရီေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္း က လာၿပီးေတာ့ေခၚပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ လာေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ ေဘးအိမ္က သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕ သံုးေယာက္ေပါင္း ဆုိင္ကယ္နဲ႕ ထြက္လုိက္ၾကပါတယ္။ ေန႕လည္ တစ္နာရီ ဆုိေတာ့ အခ်ိန္ က ေတာ္ေတာ္ ေစာေသးတယ္ဗ်။ ေနကလည္း ပူဆုိေတာ့ ေနပူ ခံေအာင္ဆုိၿပီး သံုးေယာက္သား ဘီယာ ၀င္တြယ္ေနလုိက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. ။ သႀကၤန္တြင္းဆုိေတာ့ သိတယ္မုိ႕လား အဲဒါေလး နည္းနည္းမွ မပါရင္လည္း ေပ်ာ္စရာက မေကာင္းဘူးကုိဗ်။ ဒီလုိနဲ႕ နည္းနည္းေလး လည္း အရွိန္က ရလာၿပီဆုိေတာ့ က်ံဳးေဘးက သႀကၤန္ မ႑ပ္ေတြဆီသြား ၿပီး ကဲ ေတာ့ မယ္။ အႀကိဳေန႕ ဆုိေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္က ဖြင့္ပြဲ ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ ၇၃ လမ္းကေန၂၆ ဘီလမ္း အတုိင္း ၀င္မယ္ လုပ္ေတာ့ ၀င္လုိ႕ မရဘူး ဗ်။ ဖြင့္ပြဲ အတြက္ ပိတ္ထားတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မ႑ပ္ ဖြင့္ပြဲကလည္း ေတာ္ေတာ္ စည္ကား တယ္ဗ်။ မ႑ပ္ေပၚမွာ ေတာ့ မန္းစည္ပင္က သမီးပ်ဳိေလး ေတြရဲ႕ ယိမ္းအက ေတြနဲ႕ အတူ မ႑ပ္ရဲ႕ ေအာက္ ၂၆ လမ္းမႀကီးေပၚမွာေတာ့ ေက်ာင္းသူ သံုးေထာင္ ေက်ာ္တုိ႕ ရဲ႕ အက မ်ဳိးစံု ေလး ေတြကုိ ရွဳစား ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟဲ.. အဲဒီအက ေတြကုိေတာ့ အဲဒီ ညေနက ၀င္ၿပီး မၾကည့္ခဲ့ ရပါဘူး။ အႀကိဳ မတုိင္ခင္ ႏွစ္ရက္ ဧပရယ္လ္ ၁၁ ေန႕ က ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားအတြက္ အစမ္းေလ့က်င့္ တုန္းက ၾကည့္လာ ခဲ့မိလုိ႕ပါ။ ၿပီးေတာ့ မႏွစ္က သႀကၤန္ ဖြင့္ပြဲမွာ တုန္းကလည္း တစ္ေယာက္ထည္း သြား အားေပးထားလုိ႕ပါဗ်ာ။
ဒီလုိနဲ႕ သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္နားမွာ ဆုိင္ကယ္ေလး ရပ္ထားခဲ့ ၿပီး ေတာ့ အယ္လ္ပုိင္းမ႑ပ္ေရွ႕ ေရာက္ေအာင္တုိးၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ကလည္း အႀကိဳေန႕ သာ ေျပာတယ္ စည္မွစည္ ဗ်ာ…။ ခါတုိင္း ႏွစ္ အႀကိဳေန႕ေတြမွာ ဒီေလာက္မစည္ကားဘူး ထင္တာပဲ။ ဒီႏွစ္မွာက အႀကိဳေန႕မွာပဲ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္က အဆုိေတာ္ ေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စတင္သီဆုိေနၾကတယ္ဗ်။ အခု ေနာက္ပုိင္းမွာ တက္လာတဲ့ အဆုိေတာ့ ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႕ ပဲ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္မွာ ၀င္ၿပီးကဲ တယ္ ၿပီး ေတာ့ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္က ေနမွ အေရွ႕ဘက္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ဆုိင္ကယ္နဲ႕ ထြက္သြား ၿပီးေတာ့ ေတာ့ နန္းေရွ႕က မ႑ပ္ေတြ ဆီ ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့ပါတယ္။ က်ံဳးရဲ႕ ေတာင္ဘက္မွာ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ရွိလုိ႕ လူေတြ တုိးမေပါက္ေအာင္ စည္ကား ေနတာမဟုတ္ပဲ က်ံဳးရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာ လည္း မ႑ပ္ေတြက တစ္ခုနဲ႕ တစ္ခု သိပ္မကြာဘူးဗ်။ လူေတြကလည္း အႀကိဳေန႕သာ ေျပာတယ္ အဲဒီဘက္မွာလည္း ေတာ္ေတာ္ ေလး စည္တယ္ခင္ဗ်။ ကားေတြလည္း ျပည့္လုိ႕ေပ့ါဗ်ာ။ မ႑ပ္ေတြက ကလည္း အဆုိေတာ္ေတြကလည္း သီခ်င္း ေတြ ကုိ ျမဴးၾကြ စြာနဲ႕ သီဆုိ ဟစ္ေၾကြးေနၾကေလရဲ႕။ ဒီလုိနဲ႕ ပဲ အႀကိဳ ေန႕ေလး ကုိ လည္ပတ္ရင္းနဲ႕ ညပုိင္း ၇ နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ ျပန္လာခဲ့ လုိက္သပါသတဲ့ဗ်ာ။

သႀကၤန္အက်ေန႕ ……..
အႀကိဳေန႕ ၿပီး ေတာ့ အက် ေန႕ မွာလည္း အႀကိဳ ေန႕က အတုိင္းပါပဲ။ မနက္ပုိင္း မွာ ေတာ့ မလည္ျဖစ္လုိက္ပါဘူး ။ ညေနပုိင္းမွ ပဲ လည္ျဖစ္ပါတယ္။ အက် ေန႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြက ငါးေယာက္ျဖစ္သြားတယ္ဗ်.။ မေန႕က ေဘးအိမ္နားကေန ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကုိႏွစ္ေယာက္ ကလည္း ပါလာေတာ့ ၅ ေယာက္ဆုိေတာ့ ဆုိင္ကယ္ ႏွစ္စီးနဲ႕ လည္တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေန႕မွာလည္း ပထမဆုံး ၇၃ လမ္းကေန စ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကေနမွ အေရွ႕ဘက္ကုိ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္မွာ အရင္ ၀င္ၿပီး ကဲလုိက္ၾကပါတယ္။ကဲ တယ္ဆုိတာက ေတာ့ ေရပတ္ေနတဲ့ မ႑ပ္ေတြေအာက္၀င္ၿပီး ေရစုိခံ တာကုိ ေျပာတာပါဗ်ာ။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္ကေနမွ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အေရွ႕ဘက္က မ႑ပ္ေတြဆီကုိ တစ္ခု ခ်င္း ၀င္ၿပီး ေရပတ္ခံ လုိက္ၾက အျပင္ျပန္ထြက္လုိက္ၾကေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႕ ပဲ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္မွာ ဆုိင္ကယ္က ႏွစ္စီးဆုိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲက ေရွ႕က ေနသြားရင္း နဲ႕ ကြဲ သြားၾကတယ္ဗ်။ အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကေတာ့ သံုးေယာက္စီးတာ ဆုိေတာ့ က်ံဳးေဘးကေန ရေအာင္ထြက္ၿပီး အျပင္မွာ ဆုိင္ကယ္ ၀င္အပ္လုိက္ၾကၿပီးေတာ့ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ေရွ႕မွာ ဟုိ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကုိ ရွာေဖြရင္း ၀င္တုိးလုိက္ပါတယ္။ လူေတြကလည္း အရင္ရက္ကထက္ ပုိၿပီး စည္တယ္ဗ်။ ကားေတြကလည္း ျပည့္ ၊ လူေတြကလည္း ျပည့္ညက္ေနတာပဲ ၊ အဲဒီထဲ ကုိ ရေအာင္တုိးၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ တုိးရင္းနဲ႕ သူ႕တုိးလုိက္ကုိယ့္တုိးလုိက္ဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္က သည္းခံႏုိင္မွ ေတာ္ကာ က်သဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ နဲ႕ ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အကုိတစ္ေယာက္က စိတ္က ေတာ္ေတာ္ စပ္သဗ်.။ အတူတူတုိးက် တာကုိ သူကလည္း သူ႕ ကုိ တြန္းၿပီး တုိးရပါမလား ဆုိၿပီး ျပန္ၿပီး ထုိးမလုိ႕ လုပ္လုိ႕ ဟုိဘက္က လူေတြကလည္း ျပန္ထုိးမယ္ လုပ္တာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က သူတုိ႕ ကို မနည္း ျပန္ေတာင္းပန္ ဟုိဘက္က တစ္ေယာက္ကလည္း ျပန္ေတာင္းပန္နဲ႕ လူအုပ္ၾကားထဲက ေနပဲ ျပန္ထြက္ခဲ့ လုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အျပင္ ျပန္ထြက္ေတာ့ ေစာေစာက ကြဲ သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကုိ မ႑ပ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္က က်ံဳး ပလက္ေဖာင္း ေပၚ မွာ ျပန္ေတြ႕ၾကပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ေယာက္ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဘီယာ ေသာက္တုန္းက မမူးပဲဗ်ာ။ ကြမ္းစား လုိက္ေတာ့မွ ကြမ္းမူးလုိ႕ ဆုိၿပီး သူ႕ ကုိ အမူး ေျပေအာင္လုပ္လုိက္ရတာကုိ ေမာေနေတာ့တာပဲ။ သူကုိ ကြမ္းမူးေျပေအာင္လုိ႕ ေရေတြနဲ႕ ေလာင္း ၊ ေရဘူးက ကုန္သြားေတာ့ သူ႕အကုိတစ္ေယာက္က က်ဳံးေဘးကုိ ေက်ာ္တက္ၿပီး က်ဳံးထဲ ေရဆင္းခပ္ တယ္ဗ်။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေရေတြနဲ႕ ျပန္ေလာင္း နဲ႕ လုပ္ေတာ့ သူက အမူးေျပသြားပါတယ္။ အဲ…. သူမွ အမူးေျပကာ ရွိေသးတယ္ သူ႕အကုိအႀကီးဆံုးက စျပန္ၿပီဗ်… သူ႕အကုိ အႀကီးဆံုးက ေတာ့ ေန႕လည္ခင္းက ေသာက္ထားတာက အဲဒီအခ်ိန္က် မွ ထမူးပါသတဲ့ဗ်ာ။ အငယ္ေကာင္ကုိ အမူးေျပေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ အခု အႀကီးဆံုးလူ ကုိ အမူးေျပေအာင္ ျပန္လုပ္ေနရပါတယ္။ သူ႕ကုိလည္း ေစာေစာက အတုိင္းပဲ အလတ္ေကာင္က က်ံဳးထဲ ေရေတြ ဆင္းခပ္ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရေတြနဲ႕ ေခါင္းေပၚကေန ေလာင္း နဲ႕ အမူးေျပေအာင္ မနည္း လုပ္လုိက္ရပါတယ္။ ကုိယ္တုိ႕ လည္ရေအာင္ကုိ လည္ခ်ိန္ မရလုိက္ပါဘူး ဗ်ာ။ သူတုိ႕ အမူးေျပေအာင္ လုပ္ေပးေနရတာနဲ႕ ကုိပဲ အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႕ အႀကီးဆံုးလူကို နည္းနညး္ အမူးေျပေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့ က်ံဳးအေရွ႕ဘက္ ဆက္သြားမယ္ ဆုိၿပီး ထြက္လာလုိက္တာ.. ေစာေစာက ႏွစ္ေယာက္ စီးတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္က ေနာက္ကေနလုိက္လာတာ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း အျပင္မွာ ဆုိင္ကယ္အပ္ထားတဲ့ေနရာ ေရာက္လုိ႕ ဆုိင္ကယ္ကုိထုတ္လည္း ၿပီးေရာ ေရွ႕နားကေန ေစာင့္ေနတာ.. အႀကာႀကီးပဲ ဗ်ာ။ သူတုိ႕က ေပၚကုိ မလာဘူး ။ အဲဒါနဲ႕ အဲဒီနားတစ္၀ုိက္ ျပန္ရွာပါေသးတယ္ မေတြ႕ဘူးဗ်။ ၿပီးေတာ့ ဆုိင္ကယ္ေပၚမွာလည္း ေစာေစာက အႀကီးဆံုး အကုိက သိပ္အမူးမေျပေသးဘူးဗ်.။ ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕က ထုိင္ေနတာ ကုိ ကၽြန္ေတာ့ အေပၚမွာ ေမွာက္ေနေလ ရဲ႕ ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႕ ပဲ အလတ္လူကုိေျပာရတယ္။ ဟုိလူေတြ သူတုိ႕ ဘယ္သြားသြား ေနပါေစေတာ့ ဆုိၿပီး။ အႀကီးဆံုး အကုိ ကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႕ လုိက္ၾကပါတယ္။ အႀကီးဆံုး အကုိကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႕ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အ လတ္လူနဲ႕က ဆုိင္ကယ္ တစ္စီး ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က လည္း အခ်ိန္ေစာေသးတာ နဲ႕ပဲ က်ံဳး ရဲ႕ အေရွ႕ ဘက္ကုိ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႕ ပတ္ၾကပါတယ္။ က်ဳံး အေရွ႕ ဘက္မွာ လည္း မ႑ပ္ေတြ ေရွ႕ မွာ ေရာ မ႑ပ္နဲ႕ ေ၀း သြားတဲ႕ ေနရာ ေတြမွာ ပါ လူေတြ ၊ ကား ေတြ ၊ ဆုိင္ကယ္ေတြက ေတာ့ ျပည့္ လုိ႕ ဗ်ာ။ ဒီႏွစ္ မန္းသႀကၤန္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ စည္ကား တာကုိဗ်။ အဲဒါနဲ႕ ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က ဟုိႏွစ္ေယာက္ကုိ လည္း ရွာမေတြ႕ေတာ့ ပဲ နည္းနည္း ေမွာင္လာ ေတာ့ ျပန္လာ ခဲ့လုိက္ၾကပါေတာ့ တယ္။ ဟုိလူ ႏွစ္ေယာက္က လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ထက္ ေနာက္က် မွ ျပန္ေရာက္ လာခဲ့ ၾကပါေတာ့တယ္။….. အဲဒါကေတာ့ သႀကၤန္ အက်ေနမွာ လည္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေလး ေတြ ပါ။……….

သႀကၤန္အက်တ္ေန႕ ……
အက်တ္ေန႕မွာ လည္း အရင္ေန႕ေတြက အတုိင္းပါပဲ။ မနက္ပုိင္းမွာ မလည္ျဖစ္လုိက္ပါဘူး။ အေဆာင္ေရွ႕မွာပဲ ကေလး ေတြ ေရ ပတ္တာ ကုိ ထုိင္ၾကည့္ေနခဲ့ လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ေန႕လည္ပုိင္း ေရာက္မွ ခါတုိင္း လာေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေရာက္လာေတာ့မွ ထြက္ျဖစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီေန႕ ေတာ့ မေန႕ က ညီအကုိ သံုးေယာက္မွာ မူးၿပီး ေမွာက္သြားတဲ့ အကုိအႀကီးဆံုး နဲ႕ ရန္စ တက္တဲ့ အလတ္လူတုိ႕ က မလုိက္ ရဲ ၾကေတာ့ဘူးဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ ထံုးစံ အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အရင္ရက္က သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ ပဲ ထြက္ၿပီးလည္ခဲ့လုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိလာေခၚ တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနတယ္ဗ်။ ဆုိင္ကယ္ကုိေတာ့ သူ႕ကုိ မေမာင္းခုိင္းပါဘူး။ ကုိယ္တုိင္ပဲ ေမာင္းျဖစ္တာ ဆုိေတာ့ သူဘယ္ေလာက္မူးမူး ထိန္း လုိ႕ ရသြားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေန႕ မွာလည္း စ လည္လုိက္တာက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္ေရွ႕ ကေနပဲ ဆုိင္ကယ္ေလး ထုိး ထားၿပီးေတာ့ ေရပတ္ခံ ဖုိ႕ စ၀င္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စ၀င္၀င္ျခင္းပဲ ေစာေစာက ေတာ္ေတာ္ ေလး မူးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေရွ႕ ဆံုးက ေန တုိးသြားလုိက္တာ ဗ်ာ။ အဲဒါနဲ႕ ေနာက္က သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကုိ သူ႕ေနာက္လုိက္ထိန္းဖုိ႕ ထည့္လုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့ ဆုိင္ကယ္က ဒီအတုိင္း ရပ္ထားတာ ဆုိေတာ့ ဆုိင္ကယ္ ျပန္ၾကည့္ရအံုးမွာမုိ႕ အေ၀း ႀကီး မသြားျဖစ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ေစာေစာက ထိန္းဖုိ႕ ထည့္လုိက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ခဏေနေတာ့ ျပန္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဟုိတစ္ေယာက္ေတာ့ သြားၿပီ တဲ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ တုိးလုိ႕ မရလုိ႕ ေနာက္ျပန္ဆုပ္ခဲ့ ရတယ္တဲ့။ သူတုိ႕ ဘယ္လုိ ရေအာင္ တုိးသြားမွန္းကုိ မသိဘူးတဲ့ဗ်။ သႀကၤန္ အက်တ္ေန႕ ဆုိေတာ့လည္း အရင္ရက္က အတုိင္းပဲဗ် ။ ကားႀကီးကားငယ္ေတြနဲ႕ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႕ လူေတြနဲ႕ အရမ္းကုိ ျပည့္ ညက္ေနတာပဲဗ်။ အဲဒါနဲ႕ ပဲ ခဏေန သူ ဒီဆုိင္ကယ္ ရပ္ထားတဲ့ ေနရာ ျပန္လာ လိမ့္မယ္ဆုိၿပီး ဆုိင္ကယ္ေပၚကေန ရပ္ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ ေရာက္မလာဘူးခင္ဗ်။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ဟုိလူကုိ ဆုိင္ကယ္ အေစာင့္ ခုိင္းထားခဲ့ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေစာေစာက မ႑ပ္ေတြၾကားကုိ ေရပတ္ခံ ရင္းနဲ႕ ၀င္ရွာပါတယ္။ မေတြ႕ဘူးခင္ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ မ႑ပ္ေရွ႕က သီခ်င္း ဆုိေနတဲ့ ထဲ လည္း သြားရွာပါတယ္။ မေတြ႕ပါဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အထင္ေတာ့ ဒီလူ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ ဆီကုိ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္သြားၿပီ ထင္တယ္..။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလူကုိ သံုးခါေလာက္ လွည့္ပတ္ရွာ ၊ ဆုိင္ကယ္နားကေန ျပန္ေစာင့္ မေတြ႕ဘူးခင္ဗ်။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ဆီကုိ လုိက္လာခဲ့လုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ မ႑ပ္ေရာက္ေတာ့လည္း လူေတြက ျပည့္ညက္ေနတာ ဆုိေတာ့ ေတြ႕ဖုိ႕ ရာ မလြယ္ဘူးေပါဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ရေအာင္ တုိး ၿပီး ျပန္ရွာပါေသးတယ္။ ဘယ္လုိမွ ကုိ မေတြ႕တဲ့ အဆံုး ျပစ္ထားခဲ့လုိက္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။.. ေတာ္ေသးတာေပါ့.. ဆုိင္ကယ္နဲ႕ ဆုိင္ကယ္ေသာ့က ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဆီမွာ ပါလာလုိ႕ ေလ..။ သူ႕ကုိ မေတြ႕ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က အရင္ရက္က အတုိင္း ပဲ က်ံဳး အေရွ႕ ဘက္ကုိ ၀င္ဖုိ႕ အတြက ္နန္းေရွ႕ ကေန လွည့္ပတ္သြားၾကၿပီးေတာ့ က်ံဳးေရွ႕က မ႑ပ္ေတြမွာ တစ္ခုခ်င္းဆီ ၀င္ၿပီး ေရပတ္ခံ ၿပီးေတာ့ ျပန္လာခဲ့ လုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။ ျပန္လာလုိက အေဆာင္မွ မေရာက္ေသးဘူး ဖုန္း ဆုိလုိ႕ သြားကုိင္လုိက္ပါတယ္။ အဲ……. ဘယ္က ဆက္လည္း ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ နယ္က အိမ္က ဆက္တာ ခင္ဗ်။ ဘာေျပာလဲ ဆုိေတာ့ မႏၱေလး မွာ ဗုံုး ကြဲ လုိ႕ ဆုိလုိ႕ ဆက္ၾကည့္တာ တဲ့။ ဗ်ာ… အဲဒီအခ်ိန္က်မွ ကုိယ္တုိ႕ကလည္း သႀကၤန္မွာ ကဲ ေနၾကတာ ဆုိေတာ့ ဗံုးကြဲ တယ္ဆုိတဲ့ အသံလည္း မၾကား ရပါဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႕ ေနအံုး ခဏ ဆုိၿပီး ေဘးက လူေတြကုိ လွမ္းေမးၾကည့္မွ မႏၱေလး ဟုတ္ဘူးတဲ့။ ရန္ကုန္မွာ ေရကစားမ႑ပ္ေရွ႕ မွာ ဗံုးသံုးလံုး ကြဲ တာတဲ့။ လူ ရွစ္ဦးေသ ၿပီး ေတာ္ေတာ ္မ်ားမ်ား ဒဏ္ရာ ရတယ္တဲ့။ အဲဒီသတင္းကုိ မႏၱေလး အက္ဖ္အမ္ ကေန ေၾကျငာေနတယ္တဲ့ ။ အဲဒီလုိ ၾကားရမွပဲ အိမ္ကုိ ေသခ်ာ ျပန္ေျပာျပလုိက္ရပါေတာ့တယ္။… ေတာ္ပါေသးရဲ႕.. မႏၱေလး မဟုတ္လုိ႕…။ ခဏ ေနေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ ဖုန္း တဲ့ ဆုိၿပီ လာျပန္ေရာဗ်.. ဒီတစ္ခါ ဖုန္းက ေတာ့ ေစာေစာက မူးၿပီး မ႑ပ္ေတြၾကား တုိး သြားေတာ့ ေပ်ာက္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကဆက္တာပါ။ သူ႕ကုိလာေခၚ ပါအံုး တဲ့ ဆုိလုိ႕ 68 လမ္း က ၁၆ ေက်ာင္း နားေလး မွာ သြားၿပီးေတာ့ ျပန္ေခၚ ခဲ့လုိက္ရပါေတာ့တယ္ဗ်ာ… ။ သူ႕ ကုိေမး ၾကည့္ေတာ့ ဆုိင္ကယ္ေပၚက ဆင္း ၿပီးေတာ့ ေရကစားေနတဲ့ လူအုပ္ၾကားထဲ တုိး သြားလုိက္တာ.. ဆုိင္ကယ္ ဘယ္နား ရပ္ထားမွန္းကုိ မသိလုိ႕ ျပန္မလာ ခဲ့တာတဲ့။ ဒါနဲ႕ လူၾကားေတြထဲ က ေန တုိးရင္း တုိးရင္းနဲ႕ ပဲ… အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ေရွ႕ မွာ ပဲ ၀င္ကဲ ေနလုိက္တာ ပါတဲ့ဗ်ာ……. ။ အဲဒီ သႀကၤန္အက်တ္ေန႕မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ နယ္က အသိေတြက ကားနဲ႕ လာလည္တာ ျပင္ဦးလြင္ကေန ျပန္လာၾကတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႕သူတုိ႕ ဆီ သြားေတာ့ ညပုိင္းကုိ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္တုိ႕ အယ္လ္ပုိင္းတုိ႕ မွာ သီခ်င္းဆုိတာ ကုိ သြားၾကည့္အံုးမယ္ဆုိလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတုိ႕ နဲ႕ ညပုိင္းမွာ လုိက္သြားခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိက အုပ္စု သြားတဲ့ ေန႕ မွာ ကံဆုိးတာ လားေတာ့မသိဘူးဗ်။ ညေနက ရန္ကုန္မွာ ဗံုးကြဲ ထားတာ ဆုိေတာ့ အဲဒီေန႕ ည မွာ.. သီခ်င္း မေတာ့ေတာ့ဘူးတဲ့ဗ်ာ… အဲဒါနဲ႕ ပဲ ျပန္လွည္လာခဲ့လုိက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါကေတာ့ သႀကၤန္ အက်တ္ေန႕ က ႀကံဳခဲ့ ရတာေလးေတြပါ……. ။

သႀကၤန္အတက္ေန႕ ……….
အတက္ေန႕ ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေလးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဗ်။ ဘာျဖစ္လုိ႕ လည္း ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ဒီေန႕ မွာ အရင္ရက္က လာေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ မလုိက္ေတာ့ဘူးဗ်။ မနက္ပုိင္းကတည္းကပဲ အရင္ရက္က ေရာက္လာတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ နယ္က ကားနဲ႕ပဲ လုိက္သြားလုိက္လုိ႕ ေပါ့ဗ်ာ။ မနက္ ၈ နာရီခြဲေလာက္ကတည္းက စထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စထြက္တာ့ နန္းေရွ႕ 62 လမ္း 25 လမ္း ေဒါင့္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေနစထြက္တယ္ခင္ဗ်။ အဲဒီက ေန စထြက္ေတာ့္ က်ံဳးဘက္ကုိ အရင္ ၀င္ၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ ဆီဒုိးနား ဟုိတယ္ေရွ႕ ေ၇ာက္ေတာ့ ကားေတြက ျပည့္ေနပါၿပီဗ်ာ။.. ၀င္လုိ႕ ကုိ မရေတာ့ပါဘူး။ အဲဒါနဲ႕ ပဲ ၂၇ လမ္းဘက္ကုိ ျပန္ထြက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကားက ဘုရားႀကီးကို အရင္ ဘုရားသြားဖူးလုိက္ပါေတာ့တယ္။ ဘုရားႀကီးမွာလည္း မနက္အေစာပုိင္းမုိ႕လားပဲ ေတာ္ေတာ္ စည္တယ္ခင္ဗ်ာ။ ေအာ္.. ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ဳိးေတြပဲလည္း အခါႀကီးအရက္ႀကီးမွာ.. ဘုရားႀကီး ကုိသတိရၾကတာ တကယ္ သာဓု ေခၚ ပါတယ္ဗ်ာ။ ဘုရားႀကီးကေန ဘုရားဖူး ထြက္ျပန္လာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကား ကဘယ္က ေန စ၀င္လုိက္လည္း ဆုိေတာ့ က်ံဳးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကေန စၿပီး ၀င္လုိက္ပါတယ္။ က်ဳံး အေနာက္ဘက္မွာ လည္း မ႑ပ္ သိပ္မရွိဘူး ဆုိၿပီး မစည္ကား ဘူး မထင္လုိက္နဲ႕ ဗ်ဳိ႕။ မ႑ပ္ ေတြ ရွိေနတဲ့ အတုိင္းပဲ က်ံဳး ေဘးမွာ ကားေတြေရာ လူေတြ ေ၇ာ ကုိ ျပည့္ေနတာ ပဲ။ က်ဳံးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ကေတာ့ ဘယ္လုိ ေရကစားၾကလဲ ဆုိေတာ့ မီးစက္ေတြ ခ်ထားၿပီးေတာ့ ေရ ပုိက္လံုးေတြနဲ႕ ဒီအတုိင္း မ႑ပ္ မပါပဲ ပတ္ၾကတာ ခင္ဗ်။ ကားေတြကလည္း ျပည့္ ေရပတ္တဲ့ လူေတြကလည္း အျပည့္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကားေတာင္.. ေရွ႕ကုိ တုိးလုိ႕ ရေအာင္လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕က ေန လမ္းျပ လုပ္လုပ္ ၿပီးတုိးလာ လုိက္ရတာ.. က်ဳံး အေနာက္ေျမာက္ေဒါင့္ကုိ ဘယ္လုိ ေရာက္သြားမွန္းေတာင ္ မသိလုိက္ပါဘူးဗ်ာ။ လူလည္း ေတာ္ေတာ္ လည္း ပန္းတယ္ဗ်။ အဲဒီမနက္က။ က်ံဳး အေနာက္ဘက္က ေန က်ံုဳးေျမာက္ဘက္ကုိပတ္လာခဲ့လုိက္ၾကပါတယ္။ ေျမာက္ဘက္မွာေတာ့ အေနာက္ဘက္ကေလာက ္မစည္ဘူူးဗ်။ မ႑ပ္က လည္း နည္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ အတက္ေန႕ မနက္ အေစာႀကီးက ေနနဲ႕ မုိးနဲ႕ ခ်ထားေတာ့ သစ္ပင္ ႀကီးတစ္ပင္က လဲသြားၿပီး မ႑ပ္ကုိ ျဖတ္စီးျခင္း ခံလုိက္ရေသးတယ္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ က်ံဳး ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္မွာက သိပ္ၿပီးေတာ့ အၾကာႀကီး မေနခဲ့ရပဲ ခဏ နဲ႕ ပဲ ျပန္ထြက္ခဲ့လုိက္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီကေန က်ံဳးအေရွ႕ဘက္ကုိ ကားနဲ႕ ပတ္ပါတယ္။ ေရပတ္ခံ ထြက္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳံး အေရွ႕ဘက္ေရာက္ေတာ့ ေန႕လည္ပုိင္း ေရာက္သြားၿပီဆုိေတာ့ ေရပတ္တဲ့ မ႑ပ္ေတြကလည္း ထမင္းစား နားေနၾကၿပီေလ။ ဒါေၾကာင္ ့ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း က်ံဳး အေရွ႕ဘက္ နန္းေရွ႕ကေန ပတ္ထြက္လာခဲ့ ၿပီးေတာ့ ဥပိန္တံတားကုိ ထြက္လာ ခဲ့လုိက္ၾကပါေတာ့တယ္.။ ဥပိန္တံတား နား မေရာက္ခင္ အမရပူရ ၿမိဳ႕ထဲ ကတည္းက ေရပတ္တဲ့ သူေတြ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ကားကုိ ေရွ႕တုိးလာခဲ့လုိက္တာ.. တံတားနား ေရာက္ေတာ့ လမ္းေၾကာကပိတ္သြားပါေလေရာ..။ အဲဒီမွာတင္ ကားေပၚက လူေတြက အကုန္ဆင္းၿပီးေတာ့ ေတာင္သမန္အင္း ထဲ မွာ ေရသြားကူး ၾကတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကားနားမွာပဲ ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ ကားေမာင္းတဲ့သူက ကၽြန္ေတာ့္ အကုိဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ကား ေရွ႕တုိး ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ရဖုိ႕..ေနေပးရတာပါ။ ဒီလုိနဲ႕ ရဲသားေတြနဲ႕ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႕ အတက္ကားေတြကုိ ကုန္ေအာင္ ရွင္းထုတ္လုိက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိက ကားက ေတာင္သမန္ ေခ်ာင္းေဘးကုိ ဆင္းခြင့္ရသြားတာေပါ့ေလ..။ ေတာင္သမန္ ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ကုိ စည္တယ္ဗ်။ စားေသာက္ဆုိင္ေတြထဲမွာလည္း လူေတြကအျပည့္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း ကားထုိးထားၿပီးေတာ့ ဗုိက္ျဖည့္ဖုိ႕ စားေသာက္ဆုိင္ထဲ ၀င္လုိက္ေတာ့ ေနရာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ ရွာ ယူ ပါတယ္။ ဆုိင္ထဲ လည္း ေရာက္လုိ႕ ေမးလုိက္ေတာ့ ထမင္း ဆီဆမ္း တစ္ပြဲ ဘယ္ေလာက္လဲ ဆုိေတာ့ ဘာမွ မပါပဲ ဆီဆမ္း တစ္ပြဲကုိ ငါးရာ တဲ့ဗ်ာ။ .. ေအာင္မေလ… သႀကၤန္ ရက္ကုိး………လုိ႕ ျပန္လည္ ေျဖလုိက္ရပါတယ္။ ငါးရာလည္း တြယ္ရမွာပဲ။ ထမင္း ဆီဆမ္း ေတြ မွာ.လူက ေလးငါးေယာက္ေလာက္ဆုိေတာ့ ဆတ္သားေျခာက္ေထာင္း တစ္ပြဲ မွာလုိက္တယ္.. သံုးေထာင္တဲ့ ခင္ဗ်။ ေစ်းကေတာ့ ရွယ္ပဲ…။ အဲဒီမွာပဲ… မနက္စာကုိ ထမင္းဆီဆမ္းေလး နဲ႕ စားေသာက္လာခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ ကားေပၚက အုပ္စုလည္း အဲဒီမွာပဲ ၀င္စားၾကပါတယ္။ စားလည္း ၿပီးေရာ.. ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အုပ္စု ေတာင္သမန္ကေန ငါးရာတန္ ထမင္းဆီဆမ္း ေလး.. စားလာၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲ ၀င္လာလုိက္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲ ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သြားမလဲ ဆုိေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဥယဥ္ တဲ့ ။ အဲဒါနဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ ္ဥယာဥ္ မွာသြား ၿပီးေတာ့ ကားေပၚ က ပါလာတဲ့ ေကာင္မေလး ေတြေရာ ေယာက်ာ္းေလး ေတြေရာ.. ၿမိဳ႕ေတာ္ဥယဥ္မွာ ကဲ ၾကတာေပ့ါဗ်ာ။ ဟုိဟာ စီး ဒီဟာစီးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မစီးခ်င္ဘူးခင္ဗ်။ တစ္ခုခု စီးရင္.. အနည္းဆံုး ၇၀၀ နဲ႕ ၈၀၀ ေတြဆုိေတာ့ ႏွေမာလုိ႕ သူမ်ား စီးတာ ပဲ ဒီအတုိင္း ၾကည့္လာခဲ့လုိက္ေတာ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဥယဥ္က လည္း ေတာ္ေတာ ္ေလး စည္တယ္ခင္ဗ်။ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဥယဥ္က ေန ထြက္လာၿပီးေတာ့ က်ဳိးေတာင္ဘက္မွာ ဆက္တုိးမယ္ဆုိၿပီး ၀င္တုိးလုိက္တာ.. အစပုိင္းနာ းရွိေသးတယ္ တုိး မရလုိ႕ မနည္း ေနာက္ဆုတ္ၿပီးေတာ့ ျပန္ထြက္လာ ခဲ့လုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီက ေန ျပန္ထြက္လာၿပီးေတာ့ ၂၇ လမ္းကေန. က်ဳံး အေရွ႕ ဘက္ေ၇ာက္ေအာင္ ျပန္သြားၿပီးေတာ့ ကားေပၚက အုပ္စု က အယ္လ္ပိုင္း မ႑ပ္ေရွ႕ တုိး ခ်င္တာဆုိလုိ. အေရွ႕ ဘက္က ေန ျပန္တုိး ၀င္ပါေသးတးယ္.. ဒီေလာက္ ကားေတြ ေရာ လူေတြ ေရာ ျပည့္ညက္ေနတာ ဆုိေတာ့ ဘယ္လုိမွ ၀င္မရတာ နဲ႕ ပဲ က်ဳံး အေရွ႕ ဘက္ ေဒါင့္ နားေလး မွာ.. ကားကုိ ရပ္ထားခဲ့ ၿပီးေတာ့ ကားေပၚ က အုပ္စုလုိက္ကုိ ေျခလွ်င္ တုိးခုိင္း လုိက္ပါေတာ့တယ္။ အဲ…….. ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အုပ္စု ေျခလွ်င္ တုိး ဖုိ႕ ၀င္သြားတဲ့ အခါမွာ.. ဆီဒုိးနား ဟုိတယ္ေရွ႕ က ေန ေျဖးေျဖး ခ်င္း တုိး သြားလုိက္တာ.. အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ေရွ႕ ကို ေရာက္ဖုိ႕ မလြယ္ဘူးဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္ မွာ အယ္လ္ပုိင္း ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္က ရတနာပံု မ႑ပ္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ခဏ ၾကည့္ေနတုန္း ရွိေသးတယ္.. မ႑ပ္ေပၚမွာ ရန္ပြဲ က ခ်ေနၾကပါတယ္။ အဲဒီရန္ပြဲ ကုိ ေအာက္ေနၾကည့္ေနတုန္း ခဏ ေနေတာ့ မ႑ပ္ေပၚမွာလည္း ေရပတ္တဲ့သူလည္း တစ္ေယာက္မွ မရွိေတာ့ဘူး ရန္ျဖစ္တဲ့သူေတြပဲရွိေတာ့တယ္။ အဲဒီေအာက္က ေနမွ.. တစ္ခ်ဳိ႕က ျပန္ျပစ္ၾကနဲ႕ ဆုိေတာ့ အဲဒီ မ႑ပ္ေရွ႕ မွာက လူေတြ လည္း ေျပးကုန္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.. ။ အဲဒီလုိ ေျပးတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အုပ္စု က အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ေရွ႕ ကုိ ေရာက္ေအာင္ တုိး သြားလုိက္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ကုိ မသိလုိက္ဘူး ဗ်.. ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထည္း က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႕ အယ္လ္ပုိင္း မ႑ပ္ေရွ႕ ကုိ တစ္ေယာက္ထဲ တုိး ၿပီး ရွာပါေသးတယ္.. ဘယ္လုိမွ မေတြ႕တာ နဲ႕ ။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ အဲဒီေရွ႕ကေန ျပန္ထြက္လာၿပီးေတာ့ ဆီဒုိးနား ေဒါင့္က LCD တီဗီ ႀကီးနဲ႕ အယ္လ္ပုိင္း က သီဆုိေနတာ ေတြကို တုိက္ရုိက္ ျပထားတာ ကို ခဏ ရပ္ၾကည့္ၿပီး ကား ရပ္ထားရာ ေနရာ ကိုပဲ ျပန္လာခဲ့လုိက္ပါေတာ့တယ္။… ကားေပၚက အုပ္စုက ေတာ့ အယ္လ္ပုိင္း ေရွ႕ မွာ အားေပးေနလုိက္ၾကတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ပ်င္းလာတာနဲ႕ ကားေပၚ မွာ ပဲ အိပ္လုိက္တာ တေရး ရတယ္ဗ်.. ။ ေစာေစာက အုပ္စု ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ေမွာင္မွ ပဲ ျပန္လာခဲ့ၾကေတာ့ တယ္. ။ သူတုိ႕ ျပန္လာေတာ့မွာပဲ… သူတုိ႕ လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ နယ္ကုိ ညတြင္းျခင္းပဲ ျပန္သြားၾကတယ္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတုိ႕ တည္းတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ေနမွ ပဲ ဆုိင္ကယ္ေလး ယူၿပီး ျပန္လာခဲ့လုိက္ပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်……..။

ဒီလုိ နဲ႕ ပဲ သႀကၤန္ ေလးရက္လံုး လည္ပတ္ၿပီးေတာ့ …. ၁၃၇၁ ခုႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္ေဟာင္းက အညစ္အေၾကးေတြကုိ ေဆး ေၾကာ ပစ္ရင္း ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကုိ ႀကိဳ ဆုိခဲ့လုိက္ပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႕ မွာေတာ့ ဘယ္မွ မလည္လုိက္ရေတာ့ပါဘူး။ ဘာကုသုိလ္မွလည္း မလုပ္လုိက္ရေတာ့ပါဘူး။ မနက္ကတည္းက အလုပ္ ထည္း တန္းေရာက္သြားလုိ႕ ညပုိင္း မွ ပဲ အနားယူ အိပ္စက္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီထိ ေရာက္ေအာင္ ဖတ္လာခဲ့ ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ကုိ ေက်း ဇူးအထူး တင္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်။ ဘာရယ္ မဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ သႀကၤန္ လည္ပတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ ႏိုင္ငံ ရပ္ျခား မွာ ေရာက္ေနတဲ့ မန္းသႀကၤန္နဲ႕ ေ၀းကြာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ႏွမမ်ား အတြက္ မန္းသႀကၤန္ေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အတူ စိတ္ကူးထဲကေန ျပန္လည္ ခံစားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေစလုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးသားလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ လည္း ေပ်ာ္တက္မယ္ဆုိ ရင္ ဒီစာေလး ေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ မွ်ေ၀ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ၊ ၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ အတြက္ ဒီစာေတြ ကုိ ဖတ္လုိက္ ရတဲ့ အတြက္ ဘာမွ မွ်ေ၀ခံစားလုိ႕ မရ ၊ ဗဟုသုတလည္း မရပဲ တန္ဖုိး ရွိတဲ ့အခ်ိန္ေတြ ဆံုးရွဳံး သြားတယ္ ဆုိရင္ လည္း ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာ ေနပဲ ေတာင္းပန္စကား ေျပာၾကားအပ္ပါတယ္……….။
စာလာဖတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ အားလံုး ႏွင့္တကြ ဘေလာ့ဂါ ညီအကုိ ေမာင္ႏွမ မ်ား အားလံုး လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ရဲ႕ ျမန္မာ ႏွစ္သစ္ေလး မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္……….။

ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာလည္း သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ အားလံုးလည္း သၾကၤန္ရက္မ်ားအတြင္းမွာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ သၾကၤန္ရက္မ်ားကုိ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း.........

ခင္မင္စြာျဖင့္...
ေဇာ္သိခၤ

Thursday, March 29, 2012

April ၁ ရက္ေန႕မွာ ဧပရယ္လ္ ဖူးလ္ အလုပ္မခံၾကရေအာင္လုိ႕

ဒီဧပရယ္လ္ ဖူးလ္ေန႕ အေၾကာင္းေလးကုိ အရင္ေက်ာင္းသားဝကတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ဧပရယ္လ္ ဖူးလ္ အလုပ္ခံခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ အရင္ႏွစ္က ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ေန႕ မတုိင္ခင္မွာ ေရးၿပီး တင္လုိက္တဲ့ ပုိ႕စ္ေလးပါ။ ဒီႏွစ္လည္း ဒီပုိ႕စ္ေလးကေနမွ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ အလုပ္မခံရေအာင္လုိ႕ ဧပရယ္လ္တစ္ရက္ေန႕ မတုိင္ခင္မွာ ႀကိဳတင္ ၿပီးေတာ့ အမွတ္ရေစေအာင္လုိ႕ ျပန္လည္ ဆားခ်က္လုိက္ရပါတယ္..............။

ဧပရယ္လ္ တစ္ရက္ေန႕ကို ဧပရယ္လ္ ဖူးလ္ ေန႕ လုိ႕လူသိမ်ားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဧပရယ္လ္ တစ္ရက္ေန႕ကုိ ေရာက္ေတာ့မွာဆုိေတာ့ အဲဒီ ေန႕မွာ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ အလုပ္မခံၾကရေအာင္လုိ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘေလာ့သုိ႕လာေရာက္ လည္ပတ္ ၊ စာဖတ္ အားေပးၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ကို ႕ ႀကိဳတင္ သတိေပးတဲ့ အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ ဧပရယ္လ္ ဖူးလ္ အလုပ္ခံလုိက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေလး ကုိ ေရးဖြဲ႕ ၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပ ေပးလုိက္ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အုပ္စု ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္ တတိယႏွစ္ ပထမ ႏွစ္၀က္ စာေမးပြဲ ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္ ၊ သံုးဘာသာ ေျဖၿပီးတဲ့ ေန႕ ၊ ဧပရယ္လ္ လ တစ္ရက္ေန႕မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရာသီဥတု ကလည္း အဲဒီေန႕မွာ မနက္ပုိင္း မုိးေလးက တဖြဲဖြဲ နဲ႕ ရြာေနလုိက္တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ စာေမးပြဲေျဖဆုိၿပီးလုိ႕အျပန္မွာလည္း မုိးက ရြာ ေနေတာ့ လူေတြ လည္း တကုိယ္လံုး ရြဲရြဲစုိေနပါတယ္။ ေက်ာင္းက ေန စာေမးပြဲ ေျဖၿပီးလုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ ေက်ာင္းကားေပၚက ဆင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းတေတြ ထမင္း ဆုိင္သုိ႕ သြား ထမင္း စား ၾကပါတယ္။ ထမင္း စားၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ သူငယ္ခ်င္း ေတြရဲ႕ ထံုးစံ အတုိင္း လက္ဖက္ရည္ ေလး တစ္ခြက္ ေလာက္ေတာ့ ေသာက္လုိက္ရမွ ေက်နပ္ၾကတဲ့ ထံုး စံ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ အုပ္စု လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္မွာ ထုိင္ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ဆီ မွာၿပီး ေသာက္လုိက္ၾကတယ္။ လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ရင္း လူငယ္ေတြရဲ႕ ထံုး စံ အတုိင္းပဲ ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ေတြ ေျပာၿပီး ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္ စြာထုိင္လုိ႕ မျဖစ္ေၾကာင္း မနက္ျဖန္ စာေမးပြဲ အတြက္ ညပုိင္းမွာ စာေကာင္းေကာင္း ၾကည့္ႏုိင္ေအာင္လုိ႕ ဒီေန႕ ေန႕လည္ပုိင္းမွာ တစ္ေရး တစ္ေမာ အိပ္ရအံုး မယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာၿပီး ေတာ့ ျပန္ၾကဖုိ႕ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အုပ္စု လုိက္ မုိးလည္း မိထားတယ္.။ အခုလည္း မုိးေလးက တဖြဲဖြဲ ရြာေနတုန္း ဆုိေတာ့ စာေမးပြဲ အတြင္း အေအး မိသြားမွာ ဆုိးတဲ့ အတြက္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ အခ်ိန္ ၾကာျမင့္စြာ မထုိင္ပဲ ျပန္လာခဲ့လုိက္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အုပ္စု ဟာ လက္ဖက္ရည္ ဆုိင္ ထုိင္ၿပီဆုိရင္ ျဖင့္ အနည္း ဆံုး ႏွစ္ နာရီ ေလာက္ကုိ ထုိင္လုိက္ရမွ ေက်နပ္ၾကပါတယ္။ ေန႕ ခင္း ဆုိရင္ တစ္ခါ ထုိင္ ပါတယ္။ ညပုိင္း ဆုိရင္လည္း ထမင္း စားေသာက္ၿပီးၾကၿပီ ဆုိရင္ျဖင့္ သူငယ္ခ်င္း ေတြကလာေခၚပါၿပီ။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္သြားမယ္ဆုိၿပီး။ ဒီလုိနဲ႕ပဲ ေန႕စဥ္ေန႕တုိင္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္မွာ ပုိက္ဆံ မရွိရင္ ရွိတဲ့ တစ္ေယာက္က ရွင္း နဲ႕ အလွည့္က်နဲ႕ ရွင္းရပါတယ္။ ပုိက္ဆံ မရွိတဲ့ သူဆုိရင္ေတာ့ ေနပါေစေတာ့ ဆုိၿပီး ရွိတဲ့ သူက စုိ္က္ၿပီးေတာ့ ရွင္း ေပးပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ၾကတာက ခါတုိင္းဆုိရင္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ေျခာက္ေယာက္ေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒီေန႕မွာတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ေလးေယာက္ထဲပဲ ထုိင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ေနရာ က ေန ျပန္လာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္း ေလးေယာက္မွာ မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္ပါပါတယ္။ သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ က ေဆးတကၠသို္လ္.. နား က အေဆာင္မွာ ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေယာက်္ားေလး ႏွစ္ေယာက္က ေတာ့ မိန္းတကၠသိုလ္နဲ႕ နီးတဲ့ ၆၉ လမ္းက အေဆာင္ မွာ ေနၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္က ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေယာက်္ားေလး ႏွစ္ေယာက္က ဆုိင္ကယ္တစ္စီးနဲ႕ပါ။ သူတုိ႕ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က တစ္ေနရာဆီ ဆုိေတာ့ သူတုိ႕ ေနတဲ့ အေဆာင္ ထိ လုိက္မပုိေတာ့ပါဘူး။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကေနမွ ပဲ ႏွစ္ေယာက္စီ လမ္းခြဲ ၿပီး ေတာ့ ျပန္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း သူတုိ႕ အေဆာင္ဘက္ကုိ မုိး ရြာထဲမွာပဲ ျပန္သြားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း မုိးရြာထဲ မွာပဲ ျပန္လာ လုိက္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ နဲ႕ အေဆာင္ကုိ ေရာက္ေတာ့ မုိးရြဲထားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ ဆုိေတာ့ ေရခ်ဳိးမယ္ ။ ေရခ်ဳိးၿပီးရင္ အိပ္မယ္ ။ အိပ္ၿပီးရင္ စာ ထ ၾကည့္မယ္ဆုိ စိတ္ကူး ၿပီးေတာ့ ေရ ခ်ိဳမယ္လုိ႕ ျပင္ဆင္ေနတုန္းမွာပဲ…
" ကုိေဇာ္တုိ႕ ၊ ကုိေဂါက္ႀကီးတုိ႕ ဖုန္း လာတယ္ " ဆုိတဲ့ အေဆာင္ မွဴး ရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ ေရမခ်ိဳးေသးပဲ ဖုန္းသြားကုိင္လုိက္ပါတယ္။
"ဟဲလုိ… အမိန္႕ရွိပါခင္ဗ်ာ…" ဒီလုိ "ဟဲလုိ အမိန္႕ရွိပါခင္ဗ်ာ".. ဆုိတာကေတာ့ ဖုန္းလာရင္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ျပန္ထူးတက္တဲ့ အက်င့္မုိ႕ပါ။ ခဏေနေတာ့ … တစ္ဖက္က မိန္းကေလး ရဲ႕ အသံထြက္လာပါတယ္.. ။ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အသံပါ။
"အမိန္႕ရွိပါ လုပ္မေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ မိသိမ့္ပါ။.."
" ေအး ေျပာ မိသိမ့္၊ နင္တုိ႕က ဘာေျပာစရာ ရွိလုိ႕ လဲ ၊ အခုမွ ငါတုိ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကေန လမ္းခြဲ လာတဲ့ ဟာကုိ "
"`ဟုတ္တယ္ ။ အဲဒီ ခင္ဗ်ား တုိ႕ နဲ႕ လမ္း ခြဲၿပီးေတာ့ ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က အေဆာင္ မျပန္ခ်င္ေသးတာရယ္၊ မုိးရြာထဲမွာ ဆုိင္ကယ္ ေလွ်ာက္စီး ခ်င္တာ နဲ႕ ပဲ ဆုိင္ကယ္ ေလွ်ာက္စီးၾကတာေလ… အခု ဆုိင္ကယ္ တုိက္ခံရလုိ႕"
"ေဟ.. ဟုတ္လား နင္တုိ႕ ဘာျဖစ္သြားၾကေသးလဲ "
" ေတာ္ေတာ္ ျဖစ္တာလား? ဘယ္နားမွာ တုိက္တာလဲ.. မိသီ ကေရာ ဘယ္လုိေနလဲ… ? "
"ဟုတ္ ေျပာမွာေပါ့.. ခင္ဗ်ားကၾကည့္ပဲ ေမးေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က .. ဆုိင္ကယ္ အတုိက္ခံထားရလုိ႕ တုန္ေနလုိ႕ စကား မေျပာႏုိင္ရတဲ့ အထဲ… ဘယ္က စေျပာရမွန္းေတာင္ မသိဘူး "
" အင္း ဟုတ္သားပဲ ေျပာ"
"ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လမ္းသံုးဆယ္ ေပၚက မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ နားေလး မွာ တုိက္ခံရတာပါ။ ဆုိင္ကယ္ ႏွစ္စီး တုိက္မိတာ ။ မိသီ ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္ ဒဏ္ရတာ ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း တကိုယ္လံုး ပြန္းပဲ့ကုန္တယ္ ဒဏ္ရာေတြက။ ဒါေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႕ အခု ခ်က္ျခင္း လာခဲ့ၾကအံုး။ "
"ေအး … ငါတုိ႕ အခု လာခဲ့မယ္ေလ.. ၊ အခု အဲဒီ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္နားမွာ ပဲလား"
"ဟုတ္တယ္ အခုေတာ့ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ေရွ႕မွာပဲ ရွိေသးတယ္… ။ တစ္ဖက္က တုိက္တဲ့ သူေတြ လည္း ဒဏ္ရာေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားတယ္။ အဲဒါ အခု သူတုိ႕ေရာပဲ ေဆးရုံႀကီးကုိေတာ့ သြားဖုိ႕ လုပ္ေနၾကတယ္။ "
"ေအး .. ေအး ငါတုိ႕ အခုခ်က္ျခင္း အဲဒီလုိက္ခဲ့မယ္ေလ.. ေနာ္. "
" ဟုတ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကို မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ေရွ ႕ မွာ မေတြ႕ ရင္ ေဆးရံုႀကိးထဲ လုိက္ရွာၾကည့္လုိက္ေနာ္… ေဆးရုံႀကီးကုိ အခု သြားၾကမွာ.."
" ေအး ပါဟာ.. ငါတုိ႕ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေရွ႕ တုိက္တဲ့ ေနရာ ကုိ အရင္လာခဲ့ပါမယ္.. တကယ္လုိ႕ အဲဒီမွာ မေတြ႕မွ ေဆး ရုံၾကီးထဲ ကုိ လုိက္ခဲ့မယ္ေနာ္…."
"ဟုတ္အကို .. အခု ခ်က္ျခင္း လာခဲ့ေနာ္..။ ဖုန္းခ်လုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္…"
" ေအး ေအး…​ခ်လုိက္လုိက္ေတာ့" လုိ႕ ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ခ်က္ျခင္းဆုိသလုိပဲ သူငယ္ခ်င္း ေဂါက္ႀကီး ကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ သူကလည္း ပဲ အရမ္းစိတ္ပူသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ ေရကုိ မခ်ဳိးလုိက္ရပါဘူး အကၤ်ီေလး ျပန္၀တ္ၿပီး ေတာ့ ထြက္လာခဲ့လုိက္ၾကပါတယ္။
လမ္းမွာလည္း မုိးက ရြာေနတုန္းဆုိေတာ့ ဆုိင္ကယ္ ေမာင္းရတာကုိ သတိနဲ႕ေမာင္းေနရတာ ပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုိင္ကယ္ အတုိက္ခံရတယ္ဆုိေတာ့ စိတ္ပူၿပီးေတာ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႕အေျပး ေမာင္းလာလုိက္ၾကတာ.. ကုိယ္ေမာင္းတဲ့ဆုိင္ကယ္ေတာင္ ဆုိင္ကယ္ ေဒါက္ မတင္ခဲ့လုိက္ရပါဘူး။ လမ္းမႀကီးေပၚ ေရာက္မွ ေဘး မွ ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးက လွမ္းေျပာလုိ႕ ေဒါက္ကုိ တင္လုိက္ရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ ဘူတာႀကီးေရွ႕က လမ္းသံုးဆယ္ေပၚက မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ေရွ႕ကုိ ေရာက္လာၾကပါတယ္။ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေရွ႕သုိ႕ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာ ၾကည့္ပါတယ္။ ဘာမွ လည္း အေျခအေန ထူးထူးျခားျခားမေတြ႕ပါဘူး။ ဆုိင္ကယ္တုိက္တာ ဒီနား ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားေပါ့။ ဒါနဲ႕ ဆုိင္ေရွ႕မွာ ရွိေနတဲ့ စားပြဲထုိး ကေလး တစ္ေယာက္ကို ေခၚ ၿပီး ေမးၾကည့္လုိက္တယ္… ။
"ညီေလး ေရ.. ခဏ"
" ဟုတ္ အကုိ ပါဆယ္ ထည့္မွာလား အကို.. ၾကက္သားနဲ႕လား ? ၀က္သားနဲ႕လား ? ဘယ္ႏွလံုး လံုး ယူမလဲ အကုိ" ဆုိၿပီး မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေပါက္ဆီ ဆုိင္ထဲက ညီေလးက စကားေတြကုိ ျပန္ေျပာေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ပဲ… ကုိယ္ေမးရမယ့္ စကား ကုိ ဆက္ၿပီး ေမးရပါတယ္။
"ညီေလး ေရ.. အကိုက ၾကက္သား လည္း မ၀ယ္ေသးဘူး။ ၀က္သား ေပါက္ဆီလည္း မ၀ယ္ေသးဘူး၊ အကုိ ေမးစရာ ရွိလုိ႕ "
" ဟုတ္အကို ဘာေမး မလဲ .. ေမးေလ.. " ဆုိၿပီး ညီေလး က ျပန္ေျပာပါတယ္။
"ဒီဆုိင္ေရွ႕မွာ ေလ.. ေစာေစာက ဆုိင္ကယ္ ႏွစ္စီး တုိက္ တယ္ ဆုိလုိ႕ အဲဒါ … ဒီနားမွာ ျဖစ္တာ လား၊ သိခ်င္လုိ႕ ပါ ညီေလး.."
ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္တဲ့ အခါမွာ ေစာေစာက ညီေလး က ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ၿပီးမွ.. ျပန္ေျပာပါတယ္….
" ဟာ.. အကုိက လည္း ဒီေရွ႕မွာ ဘာဆုိင္ကယ္ မွ မတုိက္ပါဘူး ဗ်… ၊ တကယ္လုိ႕ တုိက္ၾကရင္လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သိမွာေပါ့ဗ်…"
"ေဟ.. ဟုတ္လား၊ ဒါဆုိ ဒီေရွ႕မွာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေပါ့"
`ဟုတ္ အကုိ.. ဒီေရွ႕ မွာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ၊ ပံုမွန္ပဲ သြားလာေနၾကတာ ပါ"
"ေအး..ေအး။ ေက်းဇူးပဲ ေနာ ္ညီေလး၊ အကုိတုိ႕ က အကုိတုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီေရွ႕မွာ ဆုိင္ကယ္ အတုိက္ခံ ရတယ္ ေျပာလုိ႕ လုိက္လာတာကြ၊ အခုေတာ့ .. ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဆုိေတာ့ တုိ႕ ေတာ့ ဘက္ခံ ရၿပီလား မသိပါဘူး ကြာ….၊ "
"သြားမယ္ ေနာ္ ညီေလး"
"ဟုတ္ အကုိ "
ဆုိင္ေရွ႕က ညီေလး ကိုႏွဳတ္ဆက္ ၿပီး အဲဒီ ဆုိင္ေရွ႕က ျပန္ထြက္လာခဲ့ ၾကပါတယ္။
" ေဂါက္ႀကီးေရ.. ဒီေကာင္မေလး ေတြ ၊ သူတုိ႕ ေျပာတာ ေတာ့ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေပါက္ဆီ ဆုိင္ေရွ႕မွာ မေတြ႕ေတာ့ ရင္ ေဆး ရုံႀကီးထဲကုိ လုိက္ခဲ့လုိက္လုိ႕ ေတာ့ ေျပာတယ္ကြ.. ။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႕ ေဆးရုံ ႀကီးထဲ မ်ား ေရာက္ေနၾကလား မသိဘူး ။ တုိ႕ ေဆး ရုံႀကီးထဲ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္ကြာ၊ တကယ္လုိ႕ ေဆးရုံႀကီးထဲမွ မေတြ႕ဘူး ဆုိရင္ေတာ့္ သူတုိ႕ အေဆာင္လုိက္သြားၾကတာေပါ့။ သူတုိ႕ အေဆာင္ေရာက္ရင္ေတာ့ အက်ဳိးအေၾကာင္း သိရမွာပဲ။ "
" ဟုတ္ ကုိေဇာ္ ေဆး ရုံထဲ သြား ၾကည့္လုိက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ.။ မေတြ႕မွ သူတုိ႕ အေဆာင္လုိက္သြားၾကတာေပါ့။" သူငယ္ခ်င္းေဂါက္ႀကီးကျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ ေဆးရုံ ႀကီးထဲ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ လွည့္ပတ္ ၾကည့္ၾကပါတယ္. ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္မွ်ပင္ မေတြ႕ရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဆး ရုံႀကီးထဲက ျပန္ထြက္လာၾကၿပီးေတာ့ သူတုိ႕ ေနတဲ့ အေဆာင္ကုိ လုိက္သြားၾကပါတယ္။ မုိးကလည္း ရြာေန၊ ေစာေစာပုိင္းကလည္း မုိး မိထားထာရယ္. အခုလည္း မုိးရြာထဲမွာ ဆုိင္ကယ္ စီးရတာ ရယ္ ဆုိေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေလး ကုိ ခ်မ္း တံု ေနၾကပါၿပီ….. စိတ္ထဲမွာ လည္း သိပ္မယံုသလုိ ျဖစ္လာပါၿပီ.. ဒါေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္တယ္ ဆုိရင္ခက္ေနမွာ ဆုိးတဲ့အတြက္.. အေဆာင္ကုိပဲ အေျပးအလႊား ေမာင္းလာခဲ့လုိက္ၾကပါတယ္…။
ဒီလုိနဲ႕ သူတုိ႕အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္တဲ့ အခါမွာ.. သူတုိ႕ အေဆာင္ကုိ အရိပ္အေျခ လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့လည္း ။ လူသူ အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႕ဘူး ဆုိေတာ့ ။ "သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆုိင္ကယ္ တုိက္ခံရတယ္ ဆုိတာ ဟုတ္မ်ားဟုတ္ေနမလားေပါ့။ ေဆး ရုံႀကီးကုိမသြားခ်င္လို႕ တျခား အျပင္ ေဆးခန္း မ်ား သြားၾကတာလား မသိဘူး။ . အေဆာင္မွဴး ကုိလွမ္းေခၚ ၾကည့္အံုးမွ ပဲ ဆုိၿပီး… လွမ္းေခၚမလုိ႕ အေဆာင္ အေပါက္၀နားကုိ ႏွစ္ေယာက္သား လုိက္တဲ့အခါမွာ.. ထင္မွတ္မထား တဲ့ အျပဳအမူ မ်ဳိး အလုပ္ခံလုိက္ရပါတယ္…."
"ဗြမ္း…. .. ဟာ… "
ဆုိၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေရေတြ နဲ႕ အေလာင္း ခံလုိက္ရပါတယ္… သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ထဲမွာလည္း ေရခြက္ ကုိယ္စီနဲ႕ ကုိင္ထားရင္း သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကုိ ဟား တုိက္ ၿပီးေတာ့ ရယ္ေန လုိက္ၾကပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကေတာ့ သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ တကယ္ဆုိင္ကယ္ အတုိက္ခံရတယ္ ဆုိၿပီး စိတ္ေတြ ပူ ၿပီး မုိးရြာထဲမွာ အေျပးအလႊား လုိက္လာရတာ နဲ႕ ခ်မ္းတံု ေနရတဲ့ အထဲ.. အခု ေရ နဲ႕ပါ ထပ္ၿပီး အေလာင္းခံလုိက္ရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္အရမ္းတုိ အရမ္းပဲ ေဒါသထြက္သြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ေဂါက္ႀကီးကဆုိ ပုိၿပီးေတာ့ ကို စိတ္တုိေနတာပါ။
"နင္တုိ႕ ဆုိင္ကယ္ တုိက္တယ္ ဆုိတာ တကယ္ မဟုတ္ဘူးလား.." လုိ႕ ကၽြန္ေတာ္က ေမးလုိက္တဲ့အခါမွာ.. သူတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က ရယ္ေမာ ေနတဲ့ၾကားပဲ.. ဆက္ရယ္ၿပီးေတာ့…..
"တကယ္ မတုိက္ပါဘူး ဗ်….. "
"ဟင္.. ဒါဆုိ နင္တုိ႕ က… ……….. ငါတုိ႕ ကုိ…"
"ဟုတ္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္က .. ခင္ဗ်ား တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကုိ ဧပရယ္ ဖူးလ္လုပ္လုိက္တာ ေလ… "
သူတို႕က ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ကုိ.. ဧပရယ္ဖူးလ္ လုပ္လုိက္တာလုိ႕သာ ေျပာတာ..ကုိယ္တုိ႕က အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဧပရယ္ ဖူးလ္ဆုိတာကုိ ေကာင္းေကာင္း မသိေသးေတာ့…. ဧပရယ္ဖူးလ္ ဆုိတာက ၾကားယံုပဲ ၾကားဖူးတာ။ တခါမွ လည္းအလုပ္မခံရဖူးေတာ့ နည္းနည္း ေတာ့ စိတ္တို သြားတာေပါ့ေလ.. အခုလုိ ခံရတာ လည္း ခံသင့္ပါတယ္လုိ႕ ပဲ ေျဖေဖ်ာက္လုိက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သႀကၤန္ မေရာက္ခင္မွာပဲ… ေရက အေလာင္း ခံလုိက္ရေသး… ။
"ေအးေပါ့ ဟာ. နင္တုိ႕က ေတာ့ ငါတုိ႕ ကုိ ဧပရယ္ ဖူးလ္ လုပ္လုိက္ရလုိ႕ ရယ္ေမာ ေနႏုိင္ေပမယ့္ … ငါတုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ နင္တုိ႕ ႏွစ္ေယာက္ တကယ္ ဆုိင္ ကယ္အတုိက္ခံရတယ္ထင္ၿပီး အေျပးအလႊားနဲ႕ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းလာလုိက္တာ.. ကုိယ္႕ဆုိင္ကယ္ ေဒါက္ ေတာင္ မတင္မိလုိ႕ လမ္း မွာ ငါတုိ႕ မလဲတာ ကံေကာင္း တယ္…" လုိ႕ ဆုိၿပီး ေဂါက္ႀကီးက စိတ္တုိတုိနဲ႕ ပဲ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကလည္း
"စိတ္မဆုိးရဘူးေနာ္. .. ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က ဒါ ေပ်ာ္လုိ႕ ဧပရယ္ဖူးလ္ လုပ္လုိက္တာေနာ္….၊ ေပ်ာ္ရေအာင္လုိ႕ လုပ္လုိက္တာပါ။ စိတ္မဆုိးနဲ႕ေနာ္.." လုိ႕ ေျပာၿပီး သူတုိ႕က ျပန္ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႕ အေဆာင္မွာပဲ ေဖ်ာ္ရည္ ေတြ ေဖ်ာ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ ႕ ကုိ ေဖ်ာ္ရည္တုိက္ၿပီး ေက်ေအးဖုိ႕ ေျပာလုိက္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လည္း အဲဒီေလာက္နဲ႕ပဲ ေက်ေအးခဲ့ရပါေတာ့တယ္…။
ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ ဧပရယ္ ဖူးလ္ ဆုိတဲ့ ဧပရယ္ တစ္ရက္ေန႕ဆုိတာ ကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အမွတ္ရေစ မိပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဧပရယ္ဖူးလ္ ေနာက္ထပ္ အလုပ္မခံ ရေအာင္ အၿမဲ သတိ နဲ႕ ေနေနမိပါေတာ့ တယ္။ ဒီလုိ ေနေနတဲ့ ၾကားက ပဲ…. တခါေလ… အမွတ္မထင္နဲ႕ပဲ ဧပရယ္ ဖူးလ္ အလုပ္ခံ လုိက္ရပါေသးတယ္။
ဒီပုိ႕စ္ ကိုေရးရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ အခုလို ဧပရယ္ တစ္ရက္ေန႕မွာ ဧပရယ္ဖူးလ္ လုပ္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကို ျပန္လည္ အမွတ္ရေစတဲ့ အျပင္ ကုိယ့္နယ္ကုိယ့္ေဒသေတြသုိ႕ အသီးသီးျပန္သြားၾကၿပီး ေနထုိင္စားေသာက္လုပ္ကုိင္ေနၾကေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ႏုိင္ငံရပ္ျခားေရာက္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား… သတိတရ အေနနဲ႕ ေရးသားလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္… ။

ေနာက္ၿပီး ဒီပုိ႕စ္ေလးမွာ ပါဝင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားျဖစ္ေသာ ဘရူႏုိင္းသုိ႕ ေရာက္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္း မိသိမ့္ ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အဆက္အသြယ္ ျပက္ေနေသာ သူငယ္ခ်င္းေဂါက္ႀကီးတုိ႕ မိသီတုိ႕အားလံုးကို ျပန္လည္သတိရေသာ အားျဖင့္ ဒီပုိ႕စ္ေလးကုိ ျပန္လည္ရွာေဖြၿပီး ေဖာ္ျပေပးလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဘေလာ့ ေလး သုိ႕ လာေရာက္စာဖတ္ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္း မ်ား အားလံုးလည္း ဧပရယ္လ္ တစ္ရက္ေန႕မွာ ဧပရယ္ ဖူးလ္ အလုပ္မခံၾကေစဖုိ႕ … သတိေပး ႏွုိးေဆာ္ ရင္း… တကယ္လုိ႕ ဧပရယ္ဖူးလ္ အလုပ္ခံခဲ့ရရင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ေပ်ာ္ ဧပရယ္ဖူးလ္ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ လုိ႕…… ဆႏၵ ျပဳ ရင္း….

ခင္မင္စြာျဖင့္...
ေဇာ္သိခၤ

Friday, September 23, 2011

ဧရာဝတီဆုိသည္မွာ...

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ရြာကေလးသည္ ဧရာဝတီျမစ္၏ အလယ္တြင္ ျဖစ္ေပၚထြန္းေနေသာ ရွည္လ်ားေသာ ျမစ္ရုိးတစ္ေလ်ာက္အတုိင္း တည္ရွိေနေသာ ကၽြန္းႀကီးေပၚတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ ရြာမ်ားထဲမွ ေက်းရြာ တစ္ရြာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရြာ၏ အေရွ႕ဘက္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးကုိ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သကဲ့သုိ႕၊ အေနာက္ဘက္ကုိ ထြက္ၾကည့္လုိက္လွ်င္လည္း ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးပဲ ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ဧရာဝတီ ျမစ္ေရလွ်ံေနစဥ္ အိမ္ေအာက္တြင္ ျမစ္ေရမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ အိမ္ေပၚတြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာဝတီက ေမြးဖြားလုိက္ေသာ သားဟူ၍ ပင္ ေျပာ၍ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ဘုိးဘြား၊ ဘီဘင္၊ လက္ထက္ကပင္ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ လယ္ေခါင္ရွိ ကၽြန္းေပၚတြင္ ေနထုိင္၊ လုပ္ကုိင္စားေသာက္လာခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕ ရြာႏွင့္တကြ ထုိကၽြန္းႀကီးေပၚတြင္ ေနထုိင္ၾကေသာ ေက်းရြာေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာတုိ႕သည္လည္း မိခင္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးကုိ အမွီျပဳ၍ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကရသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း မည္မွ်အထိ ၾကားေညာင္းခဲ့သည္မွာ ေျပာ၍ပင္ မရႏုိင္ေအာင္ ရွိလွပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငယ္စဥ္ကဆုိလွ်င္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ ေရစီးေရလာ အရမ္းေကာင္းမြန္ၿပီး၊ ေႏြရာသီပင္ျဖစ္ေနပါေစ… ဧရာဝတီျမစ္ေရတို႕ သည္ ေက်းရြာမ်ားႏွင့္ မနီးမေဝးတြင္ပဲ တည္ရွိၿပီး ထုိျမစ္ေရမ်ားကုိပဲ စဥ္ဆက္မျပက္ အသံုးျပဳ ၾကရပါသည္။ စုိက္ပ်ဳိးေရး အတြက္ ဆုိလွ်င္ ထုိကၽြန္းမ်ားေပၚတြင္ စုိက္ပ်ဳိးထားေသာ သီးႏွံမ်ားမွာလည္း ဧရာဝတီ ျမစ္ေရတက္စဥ္ တြင္ ျမစ္အတြင္း ေရစီးႏွင့္ အတူ ေမ်ာပါလာေသာ ႏွဳန္းေျမမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေက်းရြာမ်ားကုိ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းၿပီး လွ်င္ အနိမ့္ပုိင္းက်ေသာ ေျမေနရာမ်ားတြင္ ခုိေအာင္းက်န္ရစ္ပါသည္။ ဒါ့အျပင္ ကုန္းျပင္ျမင့္တြင္လည္း အနည္းငယ္စီ ေမ်ာပါေသာင္တင္ေနရစ္ရပါသည္။ ထုိေဒသရွိ ေက်းရြာမ်ား အားလံုးသည္ ထုိသုိ႕ ဧရာဝတီ ျမစ္ေရႏွင့္အတူ ေမ်ာပါလာေသာ ႏုန္းေျမမ်ားကုိ အမွီျပဳ၍ စုိက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ စားေသာက္ ေနထုိင္လာခဲ့သည္မွာ လည္း ႏွစ္ေပါင္းၾကာျမင့္စြာ ရွိေနပါသည္။ ဧရာဝတီ ျမစ္ေရသည္ ျမစ္ေၾကာင္းအေျပာင္းအလဲ ေၾကာင့္ တစ္ခါတရံတြင္ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ ကၽြန္းမ်ားကုိ ေရတုိက္စား ကမ္းပါးၿပိဳမွဳမ်ား ျဖစ္ေပၚေလ့ ရွိပါသည္။ ထုိသုိ႕ ကမ္းပါးၿပိဳ တုိက္စားလုိက္ေသာ ေျမမ်ားသည္ ျမစ္ေအာက္ပုိင္းတြင္ ေျမႏုမ်ား အျဖစ္ ျပန္လည္ ေပၚထြန္းလာေလ့ ရွိသည့္ အတြက္ ထုိေျမႏုမ်ားေပၚထြန္းရာ ေနရာသည္ ထုိေဒသရွိ ေက်းမ်ား၏ ပုိင္နက္အသီးသီးတြင္ ေပၚထြန္းလာၿပီး ထုိသုိ႕ ေျမႏုေပၚထြန္းလာေသာ ေျမမ်ားကုိ မိမိတုိ႕ ေက်းရြာ ပုိင္နက္ အတြင္းတည္ရွိလွ်င္ မိမိတုိ႕ ရြာရွိ အိမ္ေျခ ဦးေရအတုိင္း ရသေလာက္ကုိ ခြဲေဝ ယူၾကရပါသည္။ ထုိသုိ႕ေသာ ေျမႏုမ်ား ေပၚထြန္းလာျခင္း ၊ လက္ရွိေျမမ်ားေပၚတြင္ ဧရာဝတီျမစ္ေရ၏ ေကာင္းမြန္းစြာ ျဖတ္သန္းစီးဆင္း လာျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ တင္က်န္ရစ္ေသာ ႏုန္းသားမ်ားသည္ သဘာဝတရားႀကီး၏ ဖန္တီးေပးမွဳ သဘာဝေျမၾသဇာမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ထုိေျမၾသဇာမ်ားကုိ အသံုးျပဳ၍ လုပ္ကုိင္ စားေသာက္ေနၾကရသည္မွာ ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ေက်းလက္ေနျပည္သူတုိ႕အတြက္ စီးပြားေရး အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕မွဳ ျဖစ္ၾကရပါသည္။

ထုိသုိ႕ စီးပြားေရး အဆင္ေျပစြာ ေနထုိင္လာခဲ့ၾကေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚရွိေက်းရြာမ်ားအားလံုး နီးပါးသည္.. ယခုအခါ သဘဝတရားႀကီး၏ ေဖာက္ျပန္မွဳမ်ား၊ လူသားတစ္ခ်ဳိ႕တုိ႕၏ အတၱ၊ ေလာဘတုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ က်န္းမာေရး စတင္ေဖာက္ျပန္လာသည့္ အတြက္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚတြင္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကရေသာ ေက်းလက္ေန ျပည္သူတုိ႕သည္လည္း စီးပြားေရး အဆင္မေျပမွဳမ်ားမွာ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ပုိမုိ က်ပ္တည္း လာေနၾကပါသည္။ ဟုိးယခင္က ဆုိလွ်င္ ထုိကၽြန္းေပၚရွိ ေက်းရြာ တုိ႕သည္ ဧရာဝတီျမစ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆံုးမွာ တည္ရွိေနထုိင္ၾကရသည့္ အတြက္ ေက်းရြာ တစ္ရြာလွ်င္ ေရတြင္း တစ္တြင္းေလာက္ပဲ ရွိၾကပါသည္။ ဧရာဝတီျမစ္အတြင္းမွ ေရမ်ားကုိသာ အလြယ္တကူ အသံုးျပဳၾကရပါသည္။ ဝါဆုိ၊ ဝါေခါင္ဆုိလွ်င္လည္း ဧရာဝတီျမစ္ေရသည္ ကၽြန္းေပၚရွိ ေက်းရြာမ်ား အားလံုးေပၚသို႕ ျမစ္ေရမ်ားဖံုးလြမ္းသြားေအာင္ လွ်ံတက္သည့္အတြက္ ဧရာဝတီျမစ္ေရကုိ အသံုးျပဳ၍ စုိက္ပ်ဳိးရေသာ စပါးမ်ားသည္လည္း ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္စြာနဲ႕ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္ခဲ့သည့္အျပင္ ထုိသုိ႕ ျမစ္ေရလ်ံေအာင္ တက္ခဲ့သည့္အတြက္ ကၽြန္းေပၚရွိ လုပ္စားေျမမ်ားသည္လည္း ႏုန္းပုိ႕ေျမမ်ားႏွင့္အတူ.. အစုိဓာတ္မ်ား အၿမဲရွိေနသည့္အတြက္ ေျမပဲႏွင့္ တျခား သီးႏွံမ်ဳိးစံု စုိက္ပ်ဳိးရာတြင္လည္း ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္မွဳမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

သုိ႕ေသာ္….


ယခုအခ်ိန္တြင္ ဧရာဝတီျမစ္အထက္ပုိင္းရွိ တံတားတည္ေဆာက္မွဳမ်ား၊ ေရႊလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္ၾကသူမ်ား၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ပ်က္စီးေစႏုိင္သည့္ အလုပ္အကုိင္အမ်ဳိးမ်ဳိးတုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ က်န္းမာေရး စတင္ ခ်ိဳ႕တည့္လာသည့္ အတြက္ သဲေသာင္မ်ား ေပၚထြန္းလာျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေက်းရြာမ်ားအနီးတြင္လည္း ေႏြရာသီဆုိလွ်င္ ျမစ္ႏွင့္ အေတာ္ႀကီးကုိ အလွမ္းကြာေဝးသြားၾကရပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ေက်းရြာတုိင္းရွိ အိမ္တုိင္းလုိလုိတြင္ လက္လွဳပ္ဘံုဘုိင္ေရတြင္းမ်ားကုိ တူး၍ အသံုးေနၾကရပါသည္။ ဒီ့ထက္ ဆုိးေသာ အေျခအေနမ်ားမွာ ဧရာဝတီျမစ္ေရသည္ ဝါဆုိ၊ ဝါေခါင္သုိ႕ ေရာက္လာေသာ္လည္း ကၽြန္းမ်ားေပၚသုိ႕ ျမစ္ေရ ဖံုးလႊမ္းျခင္း မရွိသည္မွာ သံုးေလးႏွစ္သုိ႕ပင္ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာဝတီျမစ္ကုိ အမွီျပဳ၍ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကရေသာ ထုိေက်းရြာမ်ားရွိ ေတာင္သူမ်ားအားလံုးသည္ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ စီးပြားေရး အဆင္မေျပမွဳမ်ား ျဖစ္ေနရပါသည္။ ထုိနည္းတူစြာပင္ ဧရာဝတီျမစ္ရုိးတစ္ေလ်ာက္ရွိ ေက်းရြာေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာတုိ႕သည္လည္း ထုိသုိ႕ေသာ အခက္အခဲ မ်ား ျဖစ္ၾကရမည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိပါသည္။

ထုိသုိ႕ေသာ ေက်းလက္ေန ျပည္သူမ်ား၊ ေတာင္သူဦးႀကီးမ်ား အားလံုးဆီမွ ေကာက္ပဲသီးႏွံႏွင့္ ဆန္၊ စပါးမ်ား မျဖစ္ထြန္းသည့္အတြက္ ေတာင္သူ ဦးႀကီးမ်ား စီးပြားေရး အဆင္မေျပျဖစ္ၾကသလုိ ၿမိဳ႕ေနျပည္သူမ်ား အေနျဖင့္လည္း ဆန္၊စပါးႏွင့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားကုိ ေစ်းႀကီးပဲ၍ ဝယ္ယူစားသံုးရသျဖင့္… ျပည္သူတုိ႕၏ စီးပြားေရးမွာ ပုိမုိ၍ အဆင္မေျပမွဳမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္။ ထုိသုိ႕ျဖစ္ရေသာ အေၾကာင္းအရင္းမ်ားမွာ… သဘာဝတရားႀကီးက ဖန္ဆင္းေပးလုိက္ေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ႏွင့္တကြ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ေတာေတာင္မ်ား ပ်က္သုန္းရျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမစ္ရုိးတစ္ေလ်ာက္ရွိ ျပည္သူတို႕၏ အသက္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႕ ဧရာဝတီျဖစ္ႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕၏ အသက္ျဖစ္သလုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တစ္မ်ဳိးသားလံုး၏ အသက္လည္းျဖစ္ပါသည္။ ယခု အခါ ဧရာဝတီ ျမစ္ႀကီးကုိ ပိတ္၍ ဆည္တည္ေဆာက္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးသည္ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားႏုိင္သည္မွာ မလြဲမေသြျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း… ဆည္တည္ေဆာက္မွဳသည္ ယခုမွ စတင္တည္ေဆာက္ကာစပင္ျဖစ္လင့္ကလား ဧရာဝတီျမစ္၏ အေျခအေနသည္ ယခင္ကႏွင့္ မတူ ျမစ္ေၾကာင္းေျပာင္းလဲ မွဳမ်ား စတင္ျဖစ္ပြားလာသည့္ အျပင္ ျမစ္ေရ အေျခအေနမွာလည္း တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ ေလ်ာ့နည္း လာလ်က္ရွိေနပါသည္။ ထုိ႕ျပင္ ျမစ္အတြင္း သဲေသာင္ျပင္မ်ား ျဖစ္ထြန္းမွဳမွာလည္း ပုိ၍ ပင္ မ်ားျပားလာသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ တပုိတြဲ ၊ တေပါင္းလမ်ားတြင္ ဧရာဝတီျမစ္အတြင္းသုိ႕ ျဖတ္သန္းသြားလာဖူးသူမ်ား ေတြ႕ျမင္ေနၾကရပါမည္ျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္လည္း တက္ႏုိင္သည့္ဘက္မွေန၍ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ထာဝရ တည္ၿမဲ စီးဆင္း ေနႏုိင္ ေစရန္အတြက္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ၾကရပါမည္။

ဧရာဝတီဆုိသည္မွာ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႕၏ အသက္ျဖစ္သည္။

ဧရာဝတီဆုိသည္မွာ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တုိင္းျပည္၏ အသက္ျဖစ္သည္။

ဧရာဝတီဆုိသည္မွာ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တစ္မ်ဳိးသားလံုး၏ အသက္ျဖစ္သည္။

ဧရာဝတီဆုိသည္မွာ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တုိင္းရင္းသားအားလံုး၏ ေသြးစည္းညီညြတ္မွဳျဖစ္သည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာဆုိေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လူမ်ဳိးစုမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္မသြားရေအာင္… ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ထာဝရ ရွင္သန္ စီးဆင္းႏုိင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားလံုးမွာတာဝန္ ရွိတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အားလံုးကေနမွ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေပၚတြင္ တည္ေဆာက္လွ်က္ရွိေနေသာ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းႀကီးကုိ ဆက္လက္ၿပီး မလုပ္ေဆာင္ဖုိ႕ရန္အတြက္ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္း ကိစၥကုိ ကန္႕ကြက္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ဤေနရာကေနမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ဆႏၵေတြကုိ ဘေလာ့ဂ္ဂါအားလံုးတုိ႕ႏွင့္ ထပ္တူ ထပ္မွ် ေဖာ္ထုတ္လုိက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဧရာဝတီအေၾကာင္းကုိ ပထမဆံုး အႀကိမ္ေရးထားတဲ့ ပထမအေမ ဧရာဝတီ ကုိလည္း ဒီေနရာေလးမွာ ဧရာဝတီျမစ္ရွဳ႕ခင္း ပံုကေလးမ်ားႏွင့္တကြ သြားဖတ္လုိ႕ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

ခင္မင္စြာျဖင့္...

ေဇာ္သိခၤ

Saturday, September 17, 2011

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ပထမအေမ ဧရာဝတီ

6559705.jpg

မႏၱေလးၿမဳိ႕အထက္နားရွိရြာတစ္ရြာမွ ဧရာဝတီျဖစ္ေရလ်ံေနစဥ္ အမွတ္တရ ရုိက္ကူးလာပံု

(၁)

အေနာက္ေကာင္းကင္ထဲမွ တိမ္တုိက္ေလးေတြ ဟုိတစ္စု ဒီတစ္စုေတြရဲ႕ ၾကားမွာ… တစ္ရက္တာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီးလုိ႕ မၾကာမွီ အိမ္ျပန္ခဏအနားယူေတာ့မယ့္ ေနမင္းႀကီးဟာ… အလြန္လွပၾကည့္ေကာင္းေနပါသည္။ မုိးတိမ္တုိက္ေလးေတြၾကားထဲမွာ တုိးထြက္လာတဲ့ ေနမင္းရဲ႕ ေဖ်ာ့့ေတာ့ေတာ့ အလင္းေရာင္ေလးေတြဟာ.. ဧရာဝတီျမစ္ျပင္ေပၚကုိ ရုိက္ခတ္က်ေရာက္လာတဲ့အတြက္ ၾကည္လင္ေအးျမၿပီး တည္ၾကည္ၿငိမ္သက္စြာ စီးဆင္းေနတဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ေရျပင္ရဲ႕ အလွဟာ ထပ္ဆင့္လုိ႕ အလွလြန္ကဲေနပါတယ္…။ အဲဒီလုိ ညေန-ေနဝင္ဆည္းဆာရဲ႕ အလွနဲ႕ ဧရာဝတီ ျမစ္ေရျပင္တုိ႕ရဲ႕ အလွေတြထဲမွာ ခံစားနစ္ေမ်ာေနစဥ္မွာပဲ… နားထဲမွာ အမွတ္မထင္ၾကားလုိက္ရတာေတြကေတာ့………

“သားေရ… ေရခ်ဳိးမၿပီးေသးဘူးလား… သားရယ္.. တက္ေတာ့ေလ… သား”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမရဲ႕… ေရက အခုမွ အရမ္းခ်ဳိးလုိ႕ေကာင္း၊ ကူးလုိ႕ေကာင္းတာ ေမေမရဲ႕.. သားေလ. အခုလုိ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးထဲမွာ.. အားရပါးရကူးခတ္ၿပီး ေရခ်ဳိးရတာကို အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ…. သိလား…”

“ သားေလ.. ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးရွိေနၿပီးေတာ့ အခုလုိ ၾကည္လင္ေအးျမစြာနဲ႕ စီးဆင္းေပးေနကုိ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္.. ၿပီးေတာ့ေလ.. ေမေမကုိ ေျပာျပရအံုးမယ္သိလား…”

“ ဘာေျပာမွာလည္း သားရယ္.. ေျပာမွာျဖင့္လည္း အိမ္ေရာက္မွေျပာျပပါေတာ့… အခုေရခ်ဳိးေနတာကေန တက္ေတာ့ေနာ္..သား.. ေတာ္ၾကာ အေအးမိေနမွာ စိုးလုိ႕ပါသားရယ္…”

“ ဟာ… ေမေမကလည္း… သားတုိ႕က ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေဘးမွာေမြးဖြားၿပီးေတာ့ သားေမြးကတည္းက ဒီျမစ္ထဲမွာပဲ… အေမတုိ႕ ေရခ်ဳိးေပးခဲ့တာပဲ ေမေမရဲ႕…။ ဒီအေအးဒဏ္ေတြက သားတုိ႕လုိ ဆင္းရဲ႕သားေတြအတြက္ ၾကံ့ၾကံ့ခံႏုိင္ၿပီးသားပါဗ်ာ…။ အခု သားေျပာျပမွာကလည္း… အခုလုိ ေရခ်ဳိးေနရင္း ေျပာမွ ပုိၿပီး ေျပာလုိ႕ ေကာင္းတာဗ်..”

“ ကဲကဲ… ေမာင္ေလအုိးရယ္.. ေျပာမွာျဖင့္ ေျပာစမ္းပါအံုး.. သားက ဘာေတြမ်ားေျပာမွာမုိ႕ ဒီေလာက္ေတာင္မ်ား ေျပာျပခ်င္ေနရာတလဲ”

“ ဒီလုိေမေမ…ရဲ႕…. သားတုိ႕ ေမေမတုိ႕ မိသားစုအတြက္ေလ.. ပိုက္ဆံ မကုန္ပဲ အသက္ရွင္သန္ေနထုိင္ႏုိင္ဖုိ႕အတြက္ သဘာဝတရားႀကီးက ဖန္ဆင္းေပးထားတဲ့ ေဟာဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးရွိေနတာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလည္းလဲဟင္.. ေဟာ.. သားတုိ႕ကသာ ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးရွိေနလုိ႕ သားတုိ႕အတြက္ ေရေသာက္ဖုိ႕၊ ေရခ်ဳိးဖုိ႕ သံုးဖုိ႕ ေရကူးဖုိ႕အတြက္ အခ်ိန္မေရြး အလကားသံုးလုိ႕ ရေနတာေလ… ၿမိဳ႕ေပၚမွာေနၾကတဲ့သူေတြ ၾကည့္စမ္းပါေမေမရယ္.. သုတုိ႕ခမ်ာ… ဘယ္ေလာက္သနားစရာေကာင္းလဲ? ေရေသာက္ဖုိ႕ ဆုိရင္လည္း ေရသန္႕ဖူးေတြကို ပုိက္ဆံေပးၿပီး ဝယ္ေသာက္ရတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ေရကူးခ်င္တယ္ ဆုိရင္လည္း ေရကူးကန္သြားၿပီး ပုိက္ဆံေပးၿပီးမွ ကူးရတယ္။ သူတုိ႕မွာလည္း ပုိက္ဆံ ခ်မ္းသာလုိ႕ ေတာ္ေသးတာေပါ့ေနာ္။ သားတုိ႕လုိမ်ား ဆင္းရဲရင္ သူတို႕ဘဝေလးေတြက သနားစရာပဲေနာ္…။ ၿပီးေတာ့ေလ… ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေရက လံုေလာက္ေအာင္ မေပးႏုိင္ေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိရင္ ေရေတာင္ ေန႕တုိင္း မခ်ဳိးႏုိင္ၾကဘူးလုိ႕ ၾကားတယ္ဗ်။ သူတုိ႕က ေျပာၾကေသးတယ္ေနာ္. သားတုိ႕ ဆင္းရဲသားေတြကုိက်ေတာ့ ညစ္ပတ္လုိ႕တဲ့ေလ။ သားတုိ႕ကမွ ေရေနတုိင္း ခ်ိဳးႏုိင္ေသးတယ္။ သူတုိ႕ကမွ ေရ ေန႕တုိင္းမခ်ိဳးႏုိင္ၾကေတာ့ သူတုိ႕က ပုိၿပီး ညစ္ပတ္ၾကတာေပါ့ေနာ္….ဟုတ္တယ္ မုိ႕လား ေမေမ…

ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ… ကၽြန္ေတာ္ေလ… ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီး စီးဆင္းတည္ရွိေနတာကုိပဲ.. အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ာ… ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ထာဝရ တည္တံ့စီးဆင္းေနႏုိင္ပါေစလုိ႕ သားဆုေတာင္းေပးေနေတာ့မယ္ဗ်ာ.။”

“ ေအးေအး.. ဆုေတာင္းလည္း ဆုေတာင္း.. သားလည္း ေရကူးတာေရခ်ဳိးတာကေန တက္ခဲ့ေတာ့ေနာ္…”

“ ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမ.. သားတက္ခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္.. ေရကူးရတာလည္း ေမာသြားၿပီ…. ဟူး………… ေမာလိုက္တာ….”


6559704.jpg

မႏၱေလးၿမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ ေနထုိင္ၾကေသာ လူေနအိမ္ကေလးမ်ား


6559709.jpg

ဧရာဝတီျမစ္ေရျပင္ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ မရမ္းၿခံဆိပ္ကမ္းအလွ

(၂)

ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးရဲ႕ ကမ္းနေဘးမွာေနထုိင္ၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ေရနဲ႕ မိသားစုတစ္စုလံုးရဲ႕ အဝတ္အစားေတြ ေလ်ာ္ဖြတ္ေနေသာ မိခင္ႏွင့္ ေရခ်ဳိး၊ေရကူးရင္း ေလေပါေနေသာ သားေတာ္ေမာင္တုိ႕ရဲ႕ စကားသံမ်ား အဆံုးမွာေတာ့…. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေထြးေတြဟာ… လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ခန္႕ဆီသုိ႕ လႊင့္ေမ်ာသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္……….

“ သားေရ… ထမင္းစားရေအာင္ေလ.. သား…”

“ ဟုတ္ကဲ့… လာၿပီ ေမေမ… ဒီေန႕ ဘာဟင္းေတြ ခ်က္ထားလဲဟင္”

“ငါးဟင္းခ်က္ထားတယ္ေလ.. သားရဲ႕.. ၿပီးေတာ့ ငါးပိရည္ ရယ္ ပဲျပဳတ္ရယ္ေလ…”

“ဟာ… ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြပဲေနာ္.. တုိ႕ေမေမကေတာ္ေတာ္ အလုိက္သိတာပဲ ေနာ္။ သူ႕သားႀကိဳက္တဲ့ ငါးဟင္းတုိ႕ ငါးပိရည္တုိ႕ကုိ အၿမဲ ခ်က္ေကၽြးတာပဲေနာ္..”

“ ေအး… ဒီဟင္းေတြကုိ မင္းမႀကိဳက္လည္း စားရမွာပဲ… ႀကိဳက္လည္း စားရမွာပဲ… ေမေမတုိ႕မွာ ေကာင္းေကာင္းစားစရာ ဆုိလုိ႕ ဒီဟင္းေတြပဲ ခ်က္စားစရာ ရွိတာေနာ္..”

“ဒါေပ့ါ ေမေမရဲ႕… သားတုိ႕လုိ ဆင္းရဲသားေတာသူ ေတာင္သားေတြမွာ.. ငါးဟင္းေန႕တုိင္းစားႏုိင္ကုိ ေက်းဇူးတင္လွၿပီေလ..။”

“ဒါေပါ့ သားရဲ႕.. ေမေမတုိ႕သားတုိ႕အခုလုိ ငါးဟင္းကုိ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်က္စားႏုိင္တာ ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ ဆုိတာ သားသိလား…”

“အာ.. သား သိတာေပါ့ ေမေမရ.. ရြာေျမာက္ပုိင္းက ဦးေလးတင္ တုိ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ေပါ့ဗ်.။ သူတုိ႕က ငါးဖမ္းတာ အရမ္းေတာ္တာပဲေနာ္။ ၿပီးေတာ့ေလ.. ျမစ္ထဲက ငါးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရေအာင္ ဖမ္းႏုိင္တယ္ေနာ္..”

“ဟုတ္ပါတယ္ သားရယ္.. သားေျပာသလုိ ဦးေလးတင္တုိ႕က ငါးေတြကုုိ ဖမ္းၿပီးေတာ့ ျပန္ေရာင္းခ်ေပးလုိ႕ ေမေမတုိ႕ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ဝယ္စားရလုိ႕ ေက်းဇူးတင္ရသလုိ… အဓိက ေက်းဇူးတင္ထုိက္တာက ငါးေတြအမ်ားႀကီးရေအာင္ ဖမ္းေပးတဲ့ ဦးေလးတင္တုိ႕ မဟုတ္ဘူးကြဲ႕…”

“ေမေမတုိ႕ သားတုိ႕ အခုလုိ ငါးေတြေကာင္းေကာင္းစားႏုိင္ေအာင္ အဓိက ေက်းဇူးတင္ထုိက္တာက သားတုိ႕ေမေမတုိ႕ စားလုိ႕ရေအာင္ ဦးေလးတင္တုိ႕ ငါးေတြမ်ားမ်ားဖမ္းႏုိင္ေအာင္လုိ႕ အဲဒီငါးေတြကို ရွင္သန္ႀကီးထြားေအာင္ ေမြးျမဴေပးထားတဲ့ ေဟာဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ကုိေက်းဇူးတင္ရမွာကြဲ႕….”

“ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာပါအံုး ေမေမ…”

“သားက ေျပာျပအံုး ဆုိေတာ့လည္း ေမေမက ေမေမသိသေလာက္ ေျပာျပရမွာေပါ့ သားရယ္…။ အခုသားတုိ႕ ေမေမတုိ႕ အသက္ရွင္ဖုိ႕အတြက္ စားေနတဲ့ ထမင္းေတြေလ.. အဲဒီထမင္းေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးတာလည္း ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေၾကာင့္ပဲ သား။ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးဟာ သားတုိ႕ ေမေမတုိ႕ရဲ႕ အသက္ သခင္ေက်းဇူးရွင္ေလ…။ သားတုိ႕ ေမေမတုိ႕တင္မကဘူးေလ… ေဟာဒီေမေမတုိ႕ရြာတစ္ရြာလံုး၊ ေဟာဟုိ တစ္ၿမိဳ႕လံုး…။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအျပင္ တစ္ျခားတုိင္းျပည္ေတြရဲ႕ အသက္သခင္ ေက်းဇူးရွင္ လုိ႕ေတာင္ေျပာႏုိင္တယ္ သား…”

“ဟုတ္ကဲ့ ေမေမ.. ဘာလုိ႕ ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးက သားတုိ႕ တုိင္းျပည္အျပင္ တျခားတုိင္းျပည္ေတြရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္လုိ႕ ေျပာရတာလဲဟင္…”

“ဒီလုိသားရဲ႕… ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးကေရေတြက တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး စီးဆင္းေနတာသားေတြ႕တယ္မုိ႕လား.. ေရနည္းသြားတာနဲ႕ မ်ားလာတာပဲ ကြာတယ္ေလ..။ ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးကေန စီးဆင္းေနတဲ့ ေရေတြကုိ အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ အခုသားတုိ႕ စားေနတဲ့ ထမင္းျဖစ္လာမယ့္ စပါးေတြ စို္က္ပ်ဳိးရတယ္၊ ပဲမ်ဳိးစံုစုိက္ပ်ဳိးႏုိင္တယ္။ ေနာက္ဆံုး အခုလုိ ထမင္းတုိ႕ ဟင္းတုိ႕ျဖစ္လာေအာင္ ခ်က္ျပဳတ္ရတဲ့ ထင္းေတြဟာလည္း ဒီျမစ္ႀကီးထဲမွာ ေမ်ာပါလာတာေတြကုိ ဆယ္ယူၿပီးေတာ့ သံုးရတာေလ.. ။ ဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးဟာ ေမေမတုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေျမာက္ဖ်ားဆံုးကေနမွ ေတာင္ဖ်ားဆံုးထိ ေရာက္ေအာင္ စီးဆင္းသြားၿပီးေတာ့ပင္လယ္ထဲကုိ စီးဝင္သြားတယ္ေလ…။ ဒီဧရာဝတီ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ျမန္မာျပည္ အထက္ပုိင္းကေန ျမန္မာျပည္ေအာက္ပုိင္းအထိ ဒီဧရာဝတီ ျမစ္ႀကီးကုိ အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ဆန္၊စပါးေတြ၊ ေကာက္ပဲ သီးႏွံေတြစိုက္ပ်ဳိးၾကတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ျမစ္အထက္ပုိင္းမွာဆုိရင္လည္း ျမစ္ကမ္းေဘးနဲ႕ ျမစ္လယ္ေခါင္မွာပဲ ေရႊ၊ေငြ၊ ေက်ာက္သံ၊ ပတၱျမားေတြ တူးေဖာ္ၿပီးေတာ့ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကရတယ္ေလ..။ အဲဒီလုိ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကတဲ့ သူေတြဆီကေနမွ ပုိလွ်ံလုိ႕ ထြက္ရွိလာတဲ့ ဆန္စပါးေတြ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြ၊ ေရြေငြ၊ ေက်ာက္သံ၊ ပတၱျမားဆုိတဲ့ ရတနာေတြကို ေမေမတုိ႕ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ ရွိတဲ့ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုက ဝယ္ယူအသံုးျပဳစားေသာက္ရတဲ့ အျပင္ ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြကုိပါ တင္ပုိ႕ေရာင္းခ်ႏုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မုိ႕ လူသားအားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ေမြးမိခင္ႀကီးလုိ႕ ေခၚဆုိႏုိင္တာေပါ့သားရယ္…။”

“ဒါေၾကာင့္… ဒီဧရာဝတီျမစ္ႀကီးဟာ.. သားတုိ႕၊ ေမေမတုိ႕ရဲ႕ အေမလုိ႕ ေျပာႏုိင္သလုိ ေမေမတုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အေမ၊ ျမန္မာျပည္သူလူထုရဲ႕ အသက္ေပါ့ကြယ္…”

“တကယ္လုိ႕ေလ.. သားတုိ႕ရဲ႕ ေမြးမိခင္ ေမေမ ေသဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့မယ္ဆုိရင္ေလ.. သားဘဝမွာ ေမေမတစ္ေယာက္ပဲ ဆံုးရွဳံး နစ္နာသြားမွာေလ…။ တကယ္လုိ႕သာ… ေမေမတုိ႕သားတုိ႕၊ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအားလံုးတုိ႕ရဲ႕ မိခင္ ဧရာဝတီ ေမေမႀကီးသာ ကြယ္ေပ်ာက္ ေသဆံုးသြားခဲ့မယ္ ဆုိလွ်င္… ေမေမတုိ႕ တစ္ႏုိင္ငံလံုးမွာ ရွိတဲ့ လူသားအားလံုးရဲ႕ အသက္ေတြ အျပင္ အခုေမေမတုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးပါ ကြယ္ေပ်ာက္သြားႏုိင္တာေပါ့သားရယ္…. ဒါေၾကာင့္ေလ.. သားရဲ႕ေမေမ… ငါဟာေလ… သားရဲ႕ ဒုတိယ ေမေမပါ။ သားတုိ႕ ပထမ အေမက ေဟာဒီ ဧရာဝတီပါသားရယ္…။ ဒီလုိပဲ ေမေမရဲ႕ ေမြးမိခင္ဟာလည္း ေမေမရဲ႕ ဒုတိယ အေမျဖစ္သလုိ ေမေမတုိ႕ရဲပထမ အေမဟာ လည္း ေဟာဒီ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ပဲျဖစ္တယ္… သား…။ ဒီလုိပဲ ေမေမတုိ႕ ျမန္မာေတြရဲ႕ အသက္၊ ျမန္မာေတြရဲ႕ ပထမ အေမဟာ… ေဟာဒီ ဧရာဝတီ ျမစ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္ ဆုိတာ .. သားစြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္ထားေစခ်င္တယ္ေနာ္……………..။”

“ဟုတ္ကဲ့ ဒုတိယေမေမ… သားရင္ထဲ စြဲစြဲျမဲၿမဲမွတ္ထားပါ့မယ္.. သားတုိ႕ရဲ႕ ပထမအေမဟာ ေဟာဒီ ဧရာဝတီ ျမစ္ႀကီး ျဖစ္ပါေၾကာင္း သားရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ကဗ်ည္းေက်ာက္စာ ေရးထိုးထားလုိက္ပါၿပီ… ဒုတိယေမေမေနာ္….”

………………………………….

6559707.jpg

မႏၱေလးေတာင္ကုိ ဧရာဝတီ ျမစ္ျပင္ေပၚမွ အမွတ္တရ လွမ္းယူရိုက္ကူးထားပံု


6559706.jpg

ဧရာဝတီ ျမစ္ကမ္းပါးေဘးရွိ ေတာေတာင္မ်ားေပၚမွ ေစတီပုထုိးမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳဖြယ္ အလွတရား

(၃)

ေအာ္… လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေလာက္က ေမေမေျပာခဲ့တဲ့ ပထမအေမဆုိတာ.. ဧရာဝတီဆုိပါလား… ဧရာဝတီဆုိတာ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုးရဲ႕ အသက္ဆုိပါလား… ဧရာဝတီကြယ္ေပ်ာက္သြားမယ္ဆုိရင္… တစ္နည္းအားျဖင့္.. ေမေမေျပာသလုိ ပထမအေမ ေသဆံုးသြားခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး လည္း ကြယ္ေပ်ာက္ ေသဆံုးသြားႏုိင္တယ္ဆုိပါလား……..

ဒါဆုိရင္… ဧရာဝတီ မေကြယ္ေပ်ာက္ရေအာင္…

ပထမအေမ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနၿပီး ထာဝရရွင္သန္စီးဆင္းေနႏုိင္ေအာင္ဆုိရင္… အေမ့(ဧရာဝတီ)ရဲ႕ သားေတြသမီးေတြ အားလံုးအေပၚမွာ တာဝန္ ရွိတာေပါ့ေနာ္…။

ေအာ္… အေမရယ္… အေမ့ကုိေလ… သားတုိ႕ သားသမီးေတြအားလံုးက ထာဝရအသက္ရွင္သန္တည္ၿမဲေနခ်င္ေပမယ့္လည္း… အေမ(ဧရာဝတီ)က ေမြးဖြားေပးလုိက္တဲ့ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာသားေတြက သူတုိ႕ရဲ႕ ေပါက္ေဖာ္ေတြနဲ႕ ေပါင္းၿပီး အေမကုိ ပုန္ကန္ဖုိ႕ လုပ္ေနၾကၿပီေလ… အေမ…။ သူတုိ႕ အေမ့ကုိ အက်ဥ္းခ်ၾကေတာ့မယ္… အေမ့ကုိ သူတုိ႕ ေရာင္းစားၾကေတာ့မယ္…၊ အေမ မ်က္ရည္က်ရၿပီေနာ္…၊ အေမမ်က္ရည္ မက်ရေအာင္ အေမ မေသရေအာင္ သားတုိ႕မွာ တာဝန္ရွိပါတယ္ အေမရယ္… သားတုိ႕အားလံုး ဝုိင္းဝန္းတုိင္ပင္ၿပီး… အေမ့ကာကြယ္ၾကရေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္.. အေမရယ္… ။ အေမ့ရဲ႕ တစ္ခ်ဳိ႕ေသာ သားေတြကေျပာေသးတယ္.. သိလား အေမ… သူတုိ႕က အေမ့ကုိ ပုန္ကန္တာ၊ အက်ဥ္းခ်ဖို႕လုပ္တာ ၊ ေရာင္းစားဖုိ႕လုပ္တာဟာ... သားတုိ႕အားလံုး. ေကာင္းစားဖုိ႕အတြက္ လုပ္တာပါလုိ႕ .. ေျပာၾကတယ္.. အေမရယ္.. သူတုိ႕ေျပာတာကုိ ဘယ္သားသမီးကမွ မယံုၾကပါဘူး အေမရယ္…… ဟုိတစ္ေလာကေလ.. အေမ့ရဲ႕သားေတြ အားလံုးကုိ အေမ့ကုိ ဝုိင္းဝန္းကာကြယ္ဖုိ႕ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ ၾကားထဲကပဲ.. အေမ့ရဲ႕.. သားတစ္ေယာက္က ေျပာသြားေသးတယ္ေလ… အေမၾကားလုိက္မလား အေမ… အေမ အဲဒီစကားမ်ား ၾကားရင္ အေမ ဘယ္ေလာက္ ဝမ္းနည္းပူေဆြး.. ငုိေၾကြးေနမလဲ ဆုိေတာ့ သားတုိ႕ မွန္းဆလုိ႕ ရပါတယ္ အေမရယ္… ။ အေမ့သားေျပာသြားတာကေလ… အေမ့ကုိ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပဲ ဝုိင္းဝန္းကာကြယ္… တားဆီးေနပါေစ… သူကေတာ့ အေမ့ကုိ ဆက္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ဖုိ႕… ေရာင္းစားဖုိ႕… လုပ္မယ္လုိ႕ ေျပာသြားခဲ့တယ္ေလ.. အေမရဲ႕….။ ဒီစကားေတြမ်ား အေမၾကားရရင္ အေမသားေတြအားလံုးအတြက္ ဝမ္းနည္းပူေဆြးၿပီး ငိုေၾကြးေနမယ္ဆုိတာ သားတုိ႕အားလံုး သိေနပါတယ္ အေမရယ္..။ အေမဟာေလ… သားေတြရဲ႕ အေပၚမွာ အေကာင္းအဆုိး မခြဲျခားပဲ.. ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး ရပ္တည္ရွင္သန္ စီးဆင္းသြားလာေနေပမယ့္လည္း… အေမရဲ႕ ရင္ထဲမွာ… အေမ(ဧရာဝတီ) ငုိေၾကြးေနတယ္ဆုိတာ.. သားတုိ႕အားလံုး သိေနၾကပါၿပီ… အေမရယ္….

အေမ(ဧရာဝတီ)… ငုိေနၿပီေနာ္….

အေမ(ဧရာဝတီ)… ငုိေနၿပီေနာ္….

အေမငိုေနရလုိ႕… သားတုိ႕လည္း ငုိေနရပါၿပီ အေမရယ္…

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားလံုးရဲ႕ အေမ(ဧရာဝတီ) မငုိရေအာင္…

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ အားလံုးရဲ႕ ပထမ အေမ(ဧရာဝတီ)… မငိုရေအာင္…

အေမ(ဧရာဝတီ)ရဲ႕ သားေတြ အားလံုးလည္း …… မငုိရေအာင္…

ပထမ အေမ(ဧရာဝတီ)ရဲ႕ သားေတြ အားလံုးလည္း ……. မငုိရေအာင္….

သားတုိ႕အားလံုးရဲ႕ ပထမ အေမ (ဧရာဝတီ) မငိုရေလေအာင္… ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တစ္ေတြအားလံုး ဝုိင္းဝန္းႀကိဳးပမ္း ၾကရေအာင္လားဗ်ာ…….။

1:32 AM

17.9.2011

ခင္မင္စြာျဖင့္…

ေဇာ္သိခၤ

 
^ထိပ္ဆံုးသို႕