အစုန္ေမွ်ာက ...
ေမွ်ာေလေမွ်ာေလ ၊ စုန္သည့္ေရတြင္
စုန္ေလနက္ေလ ၊ ေနာက္က်ိေပ၏ ။
အေၾကျမစ္ရပ္ ၊ လွဳိင္းပုပ္ခတ္၍
ျဖတ္ျဖတ္မူးေမာ ၊ ေရလွ်င္ေၾကာတြင္
က်ယ္ေျပာသမွ် ၊ ပင္လယ္၀သို႕
ေရာက္ရမၾကာ ၊ ေလွနာ၀ါသည္
ေရမွာပ်က္စီးလိမ့္တကား။ ။
ေရဆန္တက္က
တက္သည္ႏွင့္မွ် ၊ ေလွာ္ခတ္ရ၏
လုံ႕လႀကီးစြာ အားထုတ္ပါေသာ္
ျမစ္ညာရပ္ဆီ ၊ ေရလည္းၾကည္၏
ၾကည္သည့္ေရတိမ္ ၊ ၿငိမ္လည္းၿငိမ္၏
ၿငိမ္သည့္ေရတက္ ၊ ျမင့္ကာတက္၍
ေလွာ္လ်က္မနား ၊ ဆက္၍သြားေသာ္
ျမစ္ဖ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ၊ ကမ္းသုိ႕ေပါက္ကာ
ေရာက္လိမ့္ လမ္းဆံုးသို႕တုိင္တည္း......
အို......အေဆြ.........
ေလွမွာ ထုိင္လုိက္ ၊ အစုန္ႀကိဳက္သလား?
ေမာဟုိက္ေလွာ္သြား ၊ အဆန္သြား မလား?
ဒီကဗ်ာေလးက အရင္ျပတ္သြားတဲ့ ဘေလာ့မွာလည္း တင္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ ဘေလာ့မွာတင္ခဲ့တုန္းက ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး ျဖစ္တာရယ္ ၿပီးေတာ့ ဘ၀မွာ ႀကိဳးစား ရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ သူေတြအတြက္.. အားေဆးတစ္ခြက္ အေနနဲ႕ ျဖစ္ေစတာရယ္ ေၾကာင့္ အခုဘေလာ့ မွာလည္း ျပန္လည္လုိ႕ တင္ေပးလုိက္ရပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္လည္း အရမ္းႀကိဳက္လြန္းလုိ႕ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလည္း ဒီကဗ်ာေလးထဲက စာသားေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တြန္းအားေပးခဲ့တာေတြ ေၾကာင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက မဂၢဇင္း တစ္အုပ္မွာ ဖတ္ဖူးခဲ့တာေလးကုိ သိမ္းထားမိခဲ့တာပါ။ ကဗ်ာေလးကုိ ေရးစပ္ သူကေတာ့ ကုိလုိနီေခတ္… သူရေဇာ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕အားလံုးလည္း..
ေလွမွာ ထုိင္လုိက္ၿပီးေတာ့ ၊ အစုန္ကုိပဲ ေမ်ာလုိက္သြားၾကမလား…?
ေမာဟုိက္ေလွာ္သြား ၊ အဆန္ကုိပဲ ေလွာ္ခတ္သြားၾက မလား? ဆုိတာကုိ… စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳရင္း…..
ေမာဟုိက္ေလွာ္သြား ၊ အဆန္ကုိပဲ ေလွာ္ခတ္သြားၾက မလား? ဆုိတာကုိ… စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႕ ဆႏၵျပဳရင္း…..
0 comments:
Post a Comment