ေရွ႕ေနစကား

တစ္ခါတုန္းက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ အိမ္တစ္အိမ္မွာ ဟိုလူလာပါ ဒီလူလာပါနဲ႔ ေခၚေျပာ ေျပးလႊားၿပီး လူေတြ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ 

ျဖစ္ေနၾကတယ္။ဒါကိုမနက္ေစာေစာ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတဲ့ အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္က ေတြ႕ေတာ့ 

““ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ““လို႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ့ လူတစ္ေယာက္က

““ဒီအိမ္က ေ႐ွ႕ေနႀကီး ဆုံးသြားလို႔အဘရယ္။ ကူးတို႔ခထည့္ဖို႔ဟာ ပါးစပ္ၿဖဲလို႔မရလို႔အခက္ေတြ႕ေနတာပါ““လို႔ ေျဖတယ္။

““ငါ့တူတို႔က တယ္ခက္တာပဲ။ မွတ္ထားကြ။ ေရွ႕ေနဆိုတာ ေငြတစ္မတ္ေလာက္နဲ႔မ်ား ဘယ္ေတာ့မွ ပါးစပ္မဟဘူး။

  တစ္ေထာင္ေလာက္ လႈပ္ျပမွ ဟတာကြ““လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ဒီေတာ့မွ အႀကံရသြားၾကၿပီး တစ္ေထာင္ေလာက္ရွိတဲ့ ေငြအထပ္လိုက္ကို ေရွ႕ေနအေလာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ ခါျပလိုက္တယ္။ 

အဲဒီလိုလုပ္လို႔ ေရွ႕ေနအေလာင္းက အလိုလို ပါးစပ္ဟလာေတာ့မွ တစ္မတ္ေစ့ကို ကဗ်ာကသီ ပစ္သြင္းလိုက္ရတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ အေလာင္းကို သခ်ၤဳိင္းပို႔ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။သခ်ၤဳိင္းေရာက္၊ အသုဘပို႔တဲ့သူေတြကလဲ ျပန္ကုန္ၾကေတာ့မွ စ႑ာလေတြကလဲ 

ေျမျမွဳပ္ဖို႔ က်င္းတူးၾကတာေပါ့။ စ႑ာလေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ တပည့္ေတြကို ခိုင္းထားၿပီး တစ္ေနရာမွာ 

အရက္ထိုင္ေသာက္ေနတာေပါ့။ က်င္းတူးၿပီးလို႔ အေခါင္းကို က်င္းထဲခ်၊ ေျမဖို႔႐ုံပဲ ရွိေသးတယ္။ မေသဘဲ ေမ်ာေနတဲ့ ေရွ႕ေနက 

သတိရလာၿပီး အထဲကေန အေခါင္းကို ထု။ ငါမေသဘူး ငါ့ကို အျပင္ထုတ္ေပးၾကပါလို႔ ေအာ္ေျပာတယ္။ တပည့္စ႑ာလေတြလဲ 

ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးဆီ ေျပးလာၾကတာေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက “ဟိတ္ေကာင္ေတြ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ 

ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔““ လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့

““ဆရာ ... အေခါင္းထဲက ေရွ႕ေနမသာက သူမေသဘူးလို႔ေျပာေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေျပးလာတာ““ လို႔ ေျဖတယ္။

ဒီေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက

““မင္းတို႔ကြာ ...... ေရွ႕ေနစကားမ်ား ယုံယုံၾကည္ၾကည္လုပ္လို႔။ ျမွဳပ္သာပစ္လိုက္”” လို႔ ေျပာလိုက္သတဲ့။

အခုတေလာ ဘေလာ့မွာတင္ဖုိ႕ ဘာမွ ပုိ႕စ္ အသစ္မရွိေသးတာ နဲ႕မုိ႕ ေမးထဲေရာက္လာတဲ့ ဟာသေလးေတြ ကို စာဖတ္သူသို႕ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ေပးလုိက္ရတာပါ။ တကယ္လုိ႕ ဖတ္ဖူးၿပီးသား ဆုိရင္လည္း.. ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပီးဖတ္တဲ့အခါမွာေတာ့ မရယ္မိရင္တာ့ ၿပံဳးေတာ့ ၿပံဳးမိလိမ့္မယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။

ေဇာ္သိခၤ