တုန္ျခင္း မွဳန္ျခင္း သည္းခံပါ

ေဆာင္းတြင္းမုိ႕ ေနဝင္ေစာသည္။ အေအးဓာတ္က သိသိသာသာဝင္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ။ လမ္းမီးမ်ားလည္း လင္းစျပဳၿပီ။ ညီေလး ဝင္းဦးႏွင့္ မိမိတုိ႕ ၂၆ ဘီလမ္းမေပၚမွ သေဘာၤတန္းလမ္းဘက္သုိ႕ ဖဲ့ဆင္းခဲ့လုိက္သည္။ ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္စလံုး ရင္တခုန္ခုန္ျဖင့္ ၿခံက်ယ္ႀကီးတစ္ၿခံနားသုိ႕ ခ်ဥ္းကပ္လုိက္ၾကသည္။ ၿခံဝင္းသံတံခါးႀကီးမ်ားက ခပ္မာမာျဖင့္ ဆီးႀကိဳေန၏။ သံတံခါးနား တုိးကပ္လုိက္ခ်ိန္တြင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းတုိက္အိမ္ထဲရွိ မိသားစုတစ္စုကို လွမ္းျမင္ေနရျပန္သည္။ ထုိမိသားစုေရွ႕ရွိ စားပြဲေပၚတြင္ ရုပ္ျမင္ၿပီး အသံၾကားေနရေသာ ပစၥည္းတစ္ခုက မိမိတုိ႕၏အာရုံမ်ားကို လက္ယပ္ေခၚေနျပန္သည္။ တုိက္တံခါးဝမွ သံဘာဂ်ာတံခါးက ဖြင့္မထား။ ေစ့ထားလ်က္။ ထိုသံဘာဂ်ာတံခါးႏွင့္ မိမိတုိ႕ အားျပဳၾကည့္ေနေသာ ဝင္းၿခံတံခါးၾကားတြင္ ေျမကြက္လပ္က ျခားေနေသးသည္။ သုိ႕ေပမယ့္ မိမိတုိ႕က စိတ္မပ်က္။ တစ္ခါတစ္ရံ အားမလုိအားမရျဖစ္ေနရေပမယ့္ ျမင္ေနရေသာ ရုပ္ျမင္ အသံၾကား ပံုးေလးကုိသာ မဝတမ္း တရွဳိက္မက္မက္။ ဖန္သားျပင္အခံုးေပၚမွ အရုပ္မ်ားက အျဖဴအမည္းဝတ္စံုျဖင့္…။

ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ႏွစ္ဦးစလံုး၏စိတ္တြင္ သံတံခါးႏွစ္ခ်ပ္စလံုး ရုတ္တရက္ ပြင့္သြားေစခ်င္ေနၾကသည္။ ၾကည့္ေနရသည္မွာ အားမရ။ မဝတဝ။ ဇာတ္ကားထဲမွ မင္းသားႏွင့္ မင္းသမီး သိီခ်င္းဆုိၿပီး ပန္းၿခံထဲ ေလွ်ာက္သြားေနၾကစဥ္ မိမိႏွင့္ ညီေလးတုိ႕၏ တင္ပါးမ်ားေပၚ `` ျဖန္း…ျဖန္း…``ဆုိၿပီး ပူခနဲျဖစ္သြားသည္ကုိ သိလုိက္ရသည္။ အလန္႕တၾကားျဖင့္ ဆုပ္ကုိင္ထားေသာ သံတံခါးမွ သံခၽြန္မ်ားကုိ လက္လႊတ္ၿပီး ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိရာ ဝါးျခမ္းျပားကုိင္ၿပီး မုိးၾကည့္ေနေသာ အေမ့ကုိ ေတြ႕လုိက္ရသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဘာမွ် မေျပာႏုိင္ဘဲ ``ေၾကာင္`` ၾကည့္ေနမိၾကသည္။ အေမက ေနာက္ထပ္ရုိက္ရန္ ဟန္ျပင္မွ သတိျပန္ဝင္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္သုိ႕ သုတ္ေျခတင္ရေတာ့သည္။ ေျပးရင္းလႊားရင္း အခုေလးတြင္ ၾကည့္ခဲ့ရေသာ ရုပ္ျမင္သံၾကား အရသာက တစ္သက္သက္ကပ္ပါလာခဲ့ေသးသည္။ ဘဝမွာ ပထမဦးဆံုး ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့ေသာ TV (ရုပ္ျမင္သံၾကား)။ ထုိ TV အရသာက ခပ္စပ္စပ္ေလး။

******************

ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႕ အေနာက္တုိင္းမွ လာေသာ ``ရုပ္ရွင္`` အႏုပညာကုိ စတင္ မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့သူမွာ ``လန္ဒန္အတ္ ဓာတ္ပံုကူးတုိက္`` တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ``လန္ဒန္အတ္ ဦးအုန္းေမာင္`` ျဖစ္သည္။ ဦးအုန္းေမာင္က ၁၉၁၄-၁၅ တြင္ ဓာတ္ပံုမွ ရုပ္ရွင္ဘက္ကူးရန္ စိတ္ဆႏၵ ျပင္းျပခဲ့သည္။ ထုိုစဥ္က ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အဂၤလိပ္၊ အေမရိကန္ဇာတ္ကားမ်ားသာ ရွိၿပီး ``ျမန္မာရုပ္ရွင္ကား`` ေပၚထြက္ရန္ အေဝးစြ၊ ၾကားပင္မၾကားဖူးၾကေသး။ထုိကာလတြင္ ဦးအုန္းေမာင္သည္ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားမ်ား ၾကည့္၊ ရုပ္ရွင္ပညာ ေလ့လာ၊ ရုပ္ရွင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား ဖတ္ရွဳ႕ျပင္ဆင္ၿပီး ``ျမန္မာ့ရုပ္ရွင္`` ရုိက္ရန္ စတင္ေျခလွမ္းလုိက္သည္။ ဒီဆူဇာေဆးတုိက္တြင္ အိႏၵိယ ခရီးသည္တစ္ဦးက သံုးမရ၍ ေခ်ာင္ထုိးထားခဲ့ေသာကင္မရာ``ကုိဝယ္ယူၿပီး ႀကံဖန္ျပဳျပင္၍ ရုိက္ခဲ့ရသည္။ ဆရာႀကီး  ပီမုိးႏွင္း၏ ဝတၳဳဇာတ္လမ္းျဖစ္သည့္ ``ေမတၱာႏွင့္သူရာ``ကုိ ဇာတ္လုိက္ ကုိညီပု၊ မင္းသမီးက ၾကည့္ျမင္တုိင္သူ မရီ၊ လူၾကမ္းမ်ားအျဖစ္ ဦးတုတ္ႀကီး၊ ေမာင္ေမာင္ခ်စ္… တုိ႕ျဖင့္ စတင္ရုိက္ကူးေနစဥ္ ဘိလပ္သြား ဝံသာႏုေခါင္းေဆာင္ ဦးထြန္းရွိန္(ေဖပုရွိန္) ကြယ္လြန္ျခင္းနွင့္ ႀကံဳႀကိဳက္ေန၍ ဦးထြန္းရွိန္ စ်ာပနအခမ္းအနား သတင္းကား (၅-၆-၁၉၂၀) ကုိၾကားျဖတ္ရုိက္ကူးလုိက္ရသည္။ ထုိသတင္းကားကို အစမ္းျပသၾကည့္ရာ သတင္းကားပင္ျဖစ္လင့္ကစား ပထမဦးဆံုးေသာ ``ျမန္မာရုပ္ရွင္ကား`` မုိ႕ ျမန္မာပရိသတ္တုိ႕က ႀကိတ္ႀကိတ္တုိး ၾကည့္ရွဳအားေပးခဲ့ၾကသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဦးအုန္းေမာင္က ``ေမတၱာႏွင့္ သူရာ``ကုိ ဆက္လက္ၿပီး ႀကိဳးပမ္းရုိက္ကူးခဲ့သည္။

၁၉၁၈ မွ စတင္ရုိက္ကူးရာ ၁၉၂၀ ျပည့္တြင္ ၿပီးစီးသည္။  ၁၉၂၁ တြင္  ရုံတင္ျပသရာ ပရိသတ္မ်ားက ၾကည့္ရွဳ႕ၿပီး ခ်ီးက်ဴးအားေပးၾကသည္မွာ တစ္ႏုိင္ငံလံုးသို႕ ပဲ့တင္ထပ္သြားခဲ့ရသည္။ ``ေမတၱာႏွင့္ သူရာ`` ဇာတ္ကားႀကီး ျပပါၿပီဟုသည့္ ေၾကာ္ျငာေဝေသာေန႕တြင္ ပရိသတ္ႀကီးမွာ ႀကိတ္ႀကိတ္တုိး စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ စေကာ့ေစ်းအေရွ႕ဘက္ရွိ စိနီမာဒီပဲရစ္ရုံတြင္ ``ပထမ ျမန္မာဇာတ္ကား​`` ကုိ ျပသခဲ့သည္။

ပရိသတ္္ေတြက ေျခက်င္တစ္မ်ဳိး၊ လန္ခ်ားတစ္ဖံု၊ ျမင္းရထားႏွင့္ တစ္ၿပံဳတစ္ေခါင္း..။ ရုပ္ရွင္ျပခ်ိန္က နီးေလၿပီ။ မဏာမတီးဝုိင္းမွ သီခ်င္းစ၍ တီးၿပီ။ (စႏၵရားတစ္လံုး၊ မယ္ဒလင္တစ္လက္၊ တစ္ေယာတစ္လက္ႏွင့္ အဆုိေတာ္မ်ားသာ ပါသည့္ဝုိင္း။) သီခ်င္းက ဆူဆူညံညံမဟုတ္။ သာယာခ်ိဳေအးလွေသာ ေတးသံ။ ဇာတ္ကားကုိ စျပေလၿပီ။ ထြက္လွ်င္ထြက္ခ်င္းပင္ ခပ္တုန္တုန္ ခပ္မွဳန္မွဳန္ ေပၚလာေသာစာတန္းမွာ…

``ပထမ ျမန္မာဇာတ္ကား ျဖစ္သျဖင့္ တုန္ျခင္း မွဳန္ျခင္း သည္းခံပါ``  ဟူေသာ ေတာင္းပန္စာပင္ျဖစ္သည္။ ထုိဇာတ္ကားထဲတြင္ ပါဝင္သူအားလံုးမွာ မည္းမည္းသဲသဲရွိလွၿပီး မ်က္ႏွာကို ျခယ္သမွဳ၊ ဓာတ္ပံု အလင္းအေမွာင္ ယူမွဳတုိ႕လည္း မရွိေသးသည္မုိ႕ အမွန္တကယ္ပင္ တုန္ၿပီး မွဳန္လွသည္။

***********************

မႏၱေလးမွာ ပထမဦးဆံုး စၾကည့္ခဲ့ရေသာ TV (ရုပ္ျမင္သံၾကား) မွာလည္း မိမိအဖုိ႕ ``ပထမဆံုး ျမန္မာဇာတ္ကား`` စၾကည့္ခဲ့ရသူမ်ားလုိပါပဲ။ သေဘာၤတန္းလမ္းေပၚရွိ ၿခံဝုိင္းက်ယ္ တုိက္တစ္လံုးထဲက TV ဖန္သားျပင္ၾကည့္ခဲ့ရသည္မွစၿပီး မိမိမွာ TV ကုိ အစြဲႀကီးစြဲခဲ့ရၿပီ။

၁၉၈၃-၈၄ တစ္ဝိုက္က ေနရွင္နယ္ သစ္သားအုိး TV ႀကီးကို လူသံုးေလးေယာက္ ဝုိင္းမရသည္။ သုိ႕ေသာ္ မည္သူမွ် မညည္း။ ထုိစဥ္က ၿမိဳ႕ေပၚမွာ တီဗြီ တစ္လံုးမွ် မရွိေသာ ရပ္ကြက္ေတြက အမ်ားႀကီး။ တီဗြီ ရွိသည့္ အိမ္မွာ  မ်က္ႏွာပန္းလွသည္။ ေစ်းသြား ေစ်းျပန္တြင္ ေစ်းျခင္း ကူဆြဲေပးသူႏွင့္ သာေၾကာင္းမာေၾကာင္း ႏွဳတ္ဆက္သူမ်ားႏွင့္ စိတ္ႀကီးဝင္စရာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ၁၄ လက္မ အျဖဴအမည္း တီဗြီ ေလးကိုပင္ ဝုိင္းအံုတုိးေဝွ႕ ၾကည့္ခဲ့ရၿပီး ``အရသာ`` ခံခဲ့ရသည္။ TV မွ သတင္းေၾကညာသူမ်ားျဖစ္သည့္ ဦးသိန္းလွေမာ္၊ ဦးေက်ာ္စုိးဦး၊ ေဒၚခင္ေအးလြင္ တုိ႕မွာ TV စတားမ်ား ျဖစ္သည္။ ေန႕စဥ္ ဖန္သားျပင္ေပၚမွ သူတုိ႕ရုပ္ပံုလႊာမ်ားသည္ ပရိသတ္စိတ္ထဲ၊ မ်က္စိထဲ၊ စူးစူးနစ္နစ္ စြဲထင္ေနခဲ့ရသည္။

ထုိစဥ္က ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား အစီအစဥ္က တစ္လုိင္းပဲရွိေသးသည္။ တစ္ပတ္အတြင္း ၾကည့္ရွဳ႕ရမည့္ အစီအစဥ္စာရြက္ေလးမ်ားကုိ ဝယ္ထားရသည္။ အဂၤလိပ္ပုိင္း၊ ျမန္မာပုိင္းဟူ၍ ဇာတ္ကားမ်ားရွိၾကရာ အဂၤလိပ္ပုိင္းတြင္ ခ်ာလီ၏ နတ္မိမယ္မ်ား၊ Lover Boat ၊ ခ်ာလီခ်က္ပလင္၊ SWAT ဇာတ္လမ္းတြဲ၊ နဲဗားရြန္းခံတပ္မွ အေျမာက္ႀကီး၊ ဂ်န္မင္းသားမ်ားျဖစ္သည့္ ဆန္နီခ်ီးဗား၊ ဟန္နရီဆာနာဒါး ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ရသည္။ စေနဆုိလွ်င္ ဇာတ္ကားေကာင္း လႊင့္တက္သည္။ ျမန္မာပုိင္းမွဆုိလွ်င္ ``ဖာတစ္လံုးေခါင္းက်ား``၊ ``ဗုိလ္ေအာင္ဒင္``၊ ``ျမဂႏုိင္``၊ ``ရတနာပံု``၊ ``ဗုိလ္ကာတြန္း``၊ ``ပယင္းေရာင္``၊ ``ကုိယ္ရယ္တုိးရယ္ စုိးစုိးရယ္``၊ ``ေျဖႏုိင္ေပါင္``၊ ``စကားေျပာေသာ အသဲႏွလံုး``၊ ``အကာက အခ်စ္ အႏွစ္က ေမတၱာ``၊ ``စိမ္းနဲ႕ေတဇာ`` … မလြတ္တမ္းၾကည့္ခဲ့ရျပန္သည္။ သုခ၊ ခင္ေမာင္ရင္၊ ဦးတင္ေမာင္၊ ဖုိးပါႀကီး၊ ေကာလိပ္ဂ်င္ေနဝင္း၊ ေက်ာ္ေဆြ၊ တံြ႕ေတးသိန္းတန္၊ ေမာင္ေမာင္တာ၊ ညြန္႕ဝင္း၊ ေက်ာ္ဟိန္း၊ ေမေမဝင္း၊ ၾကည္ၾကည္ေဌး၊ ခင္ယုေမ၊ ေမသစ္၊ ခင္သန္းႏု၊ ဝါဝါဝင္းေရႊ၊ ေဆြဇင္ထုိက္… မွတ္မွတ္သားသား စြဲစြဲလမ္းလမ္း ျဖစ္ခဲ့ရေသာ မင္းသား မင္းသမီးမ်ား။

မိမိတုိ႕က စေနေန႕ ေန႕လယ္ကိုလည္း ေစာင့္ရျပန္သည္။ ကာတြန္းကားမ်ားျဖစ္သည့္ ေၾကာင္ႏွင့္ၾကြက္၊ သစ္ေတာက္ငွက္၊ ပင္ဂြင္း၊ ဘဲေလး..။ အဂၤါေန႕တြင္ တစ္ကုိယ္ေတာ္ ေတးသီခ်င္းက႑ လႊင့္ေပးတက္သည္။ ထုိစဥ္က ေဟမာေနဝင္းစတုိင္မွ ေဟမာေနဝင္းစတုိင္။ ေဟမာေနဝင္း ဆံပင္ အေၾကေကာက္၊ ဂ်ပန္ဆံေတာက္၊ အလံုးေက၊ ႏွဳတ္ခမ္းနီက ပန္းေရာင္ဆုိးလွ်င္ ပန္းေရာင္၊ ၿပီးေတာ့ ထဘီကုိ တုိတုိဝတ္ၿပီး အက်ၤီဒီဇုိင္းက လက္ေဖာင္းလက္ရွည္။ အထူးသျဖင့္ ေဟမာေနဝင္းမ်က္ႏွာမွာ တည္ၿငိမ္ၿပီး အသံက ျပတ္သားၾကည္လင္ေနသည္မုိ႕ စြဲလမ္းၾကတာလည္း ပါမည္။ ေဟမာေနဝင္း၏ ေတးမ်ား၊ ေမဆြိ၏ေတးမ်ား အလွည့္က် လႊင့္ေပးခဲ့သည္။ ဗုဒၶဟူးေန႕တြင္ ျမန္မာ့အသံက ရုိက္ကူးျပသသည့္ ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ားအျပင္ အၿငိမ့္ခန္းမ်ားပါ လႊင့္ေပးခဲ့သည္။ ေအးေအးျမင့္၊ သီတာဝင္းတုိ႕မွာ လက္မလႊတ္တမ္း ၾကည့္ခဲ့ရေသာ ကနဦးအၿငိမ့္မင္းသမီးမ်ား ပင္ ျဖစ္သည္။ လူရႊင္ေတာ္မ်ားကလည္း ကြမ္းသီး၊ ပိန္ပိန္၊  စုတ္ခၽြန္း၊ ေမတၱာ၊ အရုိင္း၊ ကုိသူရ။

ညစဥ္ သတင္းၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံတကာသတင္း လႊင္ေပးရာ ထုိစဥ္က ေဖးဗရိတ္မွာ မင္းသမီး ဒုိင္ယာနာပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ျပင္ သမၼတ ေရဂင္၊ သမၼတ ေဂၚဗာေခ်ာ့(ဗ္) (ျမန္မာျပည္ေျမပံု အမွတ္အသားေလးက သူ႕နဖူးထက္ ပါေနသည္ဖုိ႕ အလြန္ထင္ရွားခဲ့သူ)၊ မာဂရက္သက္ခ်ာ (အဂၤလန္အမ်ဳိးသမီးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္)၊ ၿပီးမွ အားကစားသတင္းႏွင့္ ပိတ္သည္။ အျခားေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားကလည္း မတြင္က်ယ္ၾကေသးသည္မုိ႕ မိသားစုတုိင္းလုိလုိ အဲဒီခ်ိန္လွ်င္ TV ေရွ႕ တုိးေဝွ႕ထုိင္ၾကရသည္။

…………………..

ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ အလြန္အင္မတန္မွပင္ တန္ခုိးထြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္။ TV ထည့္ဖုိ႕ အိမ္၊ TV ဖုံးဖုိ႕ သကၠပ္အစ၊ တစ္အိမ္မွာ တစ္ေယာက္ပဲ TV အိမ္ေသာ့ ကုိင္ရသည္။ အစီအစဥ္ၿပီးေတာ့ TV ႀကီးက ပူေနသျဖင့္ ေအးေအာင္ ေစာင့္ၿပီးမွ သကၠလပ္စအုပ္၍ ရုိရုိေသေသ တေလးတစားျဖင့္ TV အိမ္ ေသာ့ ခတ္ၾကရသည္။ မွတ္မိေသးသည္။ တစ္ရက္ မတၱရာဘက္မွ ဧည့္သည္မ်ား အိမ္ေရာက္လာၾကရာ ညေနကတည္းက သူတုိ႕တစ္ေတြ တြတ္ထုိးၿပီး ``ေသတၱာႀကီး ျပမယ္ဆုိ`` ``ေသတၱာႀကီး ျပမယ္ဆုိ`` ႏွင့္ တတြတ္တြတ္ ကပ္ေမးေနၾကသည္။ သူတုိ႕ေျပာသည့္ ေသတၱာႀကီးဆုိသည္မွာ အက်အန ေသာ့ခတ္ထားသည့္ TV အိမ္ႀကီးကို ဆုိလုိျခင္းပင္။

ရက္ကြက္ထဲ TV ဝယ္လာတယ္ဆုိလွ်င္ TV ဝယ္ႏုိင္သူ႕ မ်က္ႏွာမွာ ေအာင္ပြဲရ စစ္သူႀကီးမ်က္ႏွာအတုိင္းပင္။ မည္သူ႕မွ် ထီမထင္သည့္ဟန္က သူ႕မ်က္ႏွာေပၚတြင္ စြဲထင္ေနသည္။ ဤသုိ႕ျဖင့္ အျဖဴမည္းဘဝမွ ကာလာေခတ္သို႕ ေရာက္လာရသည္။ မွတ္မွတ္ရရ ကာလာ TV က တုိရွိဘာ အမ်ဳိးအစား။ အျဖဴအမည္း ျမင္ေနက်မွ ေဆးေရာင္စံုျခယ္သထားေသာ ျမင္ကြင္း ျမင္လုိက္ရေတာ့ မိမိတုိ႕မွာ အသက္ရွဴပင္ မွားခ်င္သည္။ ျမင္ျမင္သမွ် အကုန္လွေနသည္။ ရုပ္လံုးမ်ားကလည္း ၾကြေနသည္။ ေရာင္စဥ္ခုနစ္သြယ္တန္းထဲတြင္ မိန္းမူးခဲ့ၾကသည္။

********************

တစ္ေန႕က ၂၉ လမ္းဘက္ျဖတ္သြားမိရာ ဝင္းဝင္းလက္လက္ ၿပိဳးၿပိဳး ျပက္ျပက္  ခင္းက်င္းျပသထားေသာ TV အေရာင္းဆုိင္မ်ားဘက္သုိ႕ အၾကည့္တေငး ေရာက္သြားရာ မိမိမွာ အျခားကမၻာတစ္ခုသုိ႕မ်ား ျဗဳန္းခနဲ ေရာက္သြားသလားဟု…။  LCD, FLAT တကယ့္ကိုမွ ပါးပါးလွပ္လွပ္ ရုပ္ျမင္သံၾကားေလးေတြ၊ ရုပ္ျမင္သံၾကားႀကီးေတြ……။ ထုိဆုိင္မ်ားေရွ႕မွ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီး ၈၄ လမ္းမဘက္အေကြ႕တြင္ တစ္ခ်ိန္က ေနရွင္နယ္သစ္သားအုိး TV ႀကီးမ်ားကုိ ဖ်တ္က္ခနဲ ျမင္ေယာင္မိလုိက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တုန္ၿပီး မွဳန္ေနေသာ……။

အညႊန္း။       ။မင္းယုေဝ ``ပထမျမန္မာမ်ား``

ဆရာ ကုိေဇာ္ခုိင္ဦး ေရးသားေသာ မႏၱေလး ေတာ့ကင္(န္) စာအုပ္မွ ေကာက္ႏွဳတ္ေရးသား ေဖာ္ျပသည္။

ခင္မင္စြာျဖင့္…

ေဇာ္သိခၤ