အေမ..........
ေကာင္းကင္စၾကာ၀႒ာမွာ..
မေရတြက္ႏုိင္တဲ့
ၾကယ္တာရာေတြရွိေပမယ့္...
လမင္းေလာက္မသာဘူး...
အေမွာင္ညေရာက္ေလေလ
လမင္းကိုတမ္းတေလ ပဲ...။
လူ႕ေလာကၾကီးမွာ
မ်က္ႏွာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေပမယ့္...
သားအတြက္ေတာ့...
အေမ့မ်က္ႏွာေလာက္
ဘယ္မ်က္ႏွာမွ မလွႏုိင္ဘူး...
ဘ၀တုိက္ပြဲေရာက္ေလ
အေမ့ကို ျမင္ေယာင္မိေလပါပဲ..........အေမ။
ညြန္႕၀င္း ( မန္း ၊ ေရွးေဟာင္းသုေတသန )ရဲ႕ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ေက်ာ္က မဂၢဇင္း တစ္အုပ္မွာ ဖတ္ဖူးတဲ့ကဗ်ာေလးကုိ တကယ္ႏွစ္သက္မိလုိ႕ သိမ္းဆည္းမိထားတာပါ။ အရင္ကလည္း ဒီဘေလာ့ဂ္ မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါၿပီ။ အခု အေမမ်ားေန႕ကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ တစ္ေခါက္ျပန္ဖတ္ရေအာင္ဆုိၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ေျပေပးလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ခင္မင္စြာျဖင့္...
ေဇာ္သိခၤ
2 comments:
အေမ့မ်က္ႏွာက လမင္းၾကီးထက္ဝင္းတာေပါ့။။။
အေမ့အေၾကာင္း ကဗ်ာေကာင္းေလးပါ။။။
အားေပးသြားပါတယ္။။။
ဟုတ္တယ္ေနာ္ဘ၀တုိက္ပြဲေတြမွာေတာ႔
အေမကုိပဲသတိရၾကတယ္...
ထပ္တူခံစားသြားပါတယ္။
Post a Comment