လြင္ျပင္၊ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ ရြက္ေၾကြေတာသြား ေတာလား

 

မႏၱေလးမွ စာေရးဆရာ ညဳိထြန္းလူ ၏ ``လြင္ျပင္၊ ေတာင္စဥ္ ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ ရြက္ေၾကြေတာသြား ေတာလား``

စာအုပ္ကုိ 2010 ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ပထမၾကိမ္အျဖစ္ စတင္ ထုတ္ေဝျဖန္႕ခ်ီလုိက္ပါသည္။ ထုိစာအုပ္တြင္ စာေရးဆရာ တစ္ေယာက္၏ စာေပေဟာေျပာပြဲသြား ခရီးစဥ္မ်ားမွ  အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားကို ေပါင္းစပ္ေရးဖြဲ႕ ထားၿပီး စာဖတ္သူေတြ အတြက္ အႀကိဳက္ေတြ႕လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာ ညိဳထြန္းလူ၏ ဤ``လြင္ျပင္၊ ေတာင္စဥ္ ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ ရြက္ေၾကြေတာသြား ေတာလား`` စာအုပ္မွ စာေရးဆရာ တစ္ဦး၏ ယခုမ်က္ေမွာက္ေခတ္ေလာကႀကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ေလာက အျမင္ အေၾကာင္းေလးကုိ စာအုပ္ မိတ္ဆက္ အေနနဲ႕ ေရး သား ေဖာ္ျပ ေပးလုိက္ရပါသည္။

စာေရးဆရာ၏ ေလာကအျမင္

တေပါင္းရြက္ေဟာင္းေတြေၾကြ၍ တန္ခူးရြက္ႏုသစ္ေတြေဝသည့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မတ္လ၏ ေန႕ရက္တစ္ရက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ခရီးရွည္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ခရီးဦးတည္ရာကား ခ်င္းျပည္နယ္ေတာင္ပုိင္း ကန္ပက္လက္ၿမိဳ႕အနီးမွ နတ္မေတာင္ ျဖစ္သည္။ သြားရမည့္ခရိးကုိ ေဝးသည္ဟု ထင္မွတ္ထား၍ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမပံုကုိ ၾကည့္ကာ ခရီးလမ္းကုိ ကင္းေထာက္ရွာေဖြသည္။ သည္ခရီးကုိ သြားခဲ့လာခဲ့ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တစ္ေတြအား ေစတနာေမတၱာျဖင့္ စရိတ္စက အားလံုး အကုန္အက်ခံ၍ ပုိ႕ေဆာင္ေပးမည့္ ဦးစုိးတင္ႏွင့္ ဦးဘုိေလးတုိ႕အား သိခ်င္တာေတြ ေမးျမန္းရသည္။ ေတာင္ေပၚခရီးျဖစ္၍ လုိအပ္သည့္ ပစၥည္းေတြ ႀကိဳတင္ဝယ္ယူထားရသည္။ ခရီးမထြက္ခင္တစ္ရက္က ျမန္မာႏုိင္ငံေျမပံုကုိ ၾကည့္ရင္း ထူးထူးေအးလြင္ ႏွင့္ ဆုေလးႏြယ္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကုိ အမွတ္မထင္သတိရလုိက္သည္။ သူတုိ႕ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္မွာ ထူးထူးေအးလြင္က (၆)တန္း၊ အငယ္ဆံုး ဆုေလးႏြယ္က (၄)တန္း ေက်ာင္းသူႀကီးေတြျဖစ္သည္။ သူတုိ႕ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ အိမ္ကုိ ေရာက္လာတုိင္း ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ ျမန္မာျပည္ေျမပံုကုိခ်၍ ၿမိဳ႕ေတြ၏ တည္ေနရာကို ရွာေဖြေစခဲ့သည္။ ဆုိၾကပါစုိ႕။ ျမစ္ႀကီနား၊ ဟားခါး၊ ဗန္းေမာက္၊ က်ိဳင္းတံု၊ ေရၾကည္၊ ေက်ာက္မဲ၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ထားဝယ္ၿမိ့မ်ားသည္ မည့္သည့္တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားတြင္ တည္ရွိၾကသလဲ။ အခ်ိန္တုိတုိအတြင္း အေျဖမွန္ ရွာႏုိင္သူကုိ ဆုေပးသည္။ သူတုိ႕ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္စလံုး ဆုရခ်င္ေဇာျဖင့္ ရွာၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ အေလ့အက်င့္ မရွိ၍ ရွာေဖြသည့္ၿမိဳ႕ကုိ အလြယ္တကူ မေတြ႕၊ ေခါင္း တဗ်င္းဗ်င္း ကုတ္ရင္း တစ္နာရီခန္႕ ရွာေဖြၿပီးမွ လုိခ်င္တာကိုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ သည္လုိမဟုတ္။ ေလးတန္းေရာက္ကတည္းက ျမန္မာျပည္ေျမပံုၾကည့္တက္ၿပီး ၿမိဳ႕ေတြႏွင့္ ထင္ရွားေသာ အမွတ္အသားမ်ား တည္ရွိေနရာကို စိတ္ထဲမွာ စြဲမွတ္ထားၿပီးၿပီ။ တစ္ခါတစ္ရံ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ျဖန္႕ခင္းထားသည့္ ေျမပံုစာရြက္ေပၚမွာေခါင္းခ်င္းဆုိင္၍ အခ်ိန္တုိအတြင္းၿမိဳ႕ေတြတည္ရွိရာကုိ ရွာေဖြၾကသသည္။ ရွဳံးသူက မုန္႕ေကၽြစတမ္း။ တစ္ေယာက္က ေျပာလုိက္သည္။ ၿမိဳ႕တည္ေနရာကို သတ္မွတ္ခ်ိန္အတြင္း မေတြ႕လွ်င္ရွဳံးၿပီ။ ထုိဉာဏ္စမ္းျပိဳင္ပြဲတြင္ ကုိယ္ကႏုိင္၍ စားခဲ့ရသည္လည္း ရွိသည္။ ရွဳံးတာေၾကာင့္ မုန္႕ေကၽြးရတာလည္း ႀကံဳရသည္။ ေနာက္ေတာ့ မုန္႕စားရျခင္း မစားရျခင္းက အေရးမႀကီး ရွဳံးမွာေၾကာက္တာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ေျမပံုကို တစ္ေယာက္ထည္း တိတ္တိ္တ္ေေလး ႀကိဳတင္ၾကည့္၍ ေလ့လာမွတ္သားသည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ မ်က္လံုးေတြခ်ဲ႕ကာ ကမၻာေျမပံုကုိၾကည့္ၿပီး အၿပိဳင္အဆုိင္ ဉာဏ္စမ္းခဲ့ၾကသည္။ သည့္အတြက္ ဘယ္လုိ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြ ရခဲ့သလဲ။ တန္ဖုိးရွိသည့္ အက်ိဳးရလဒ္ေတြ ရခဲ့ပါသည္ဟုသာ ဆုိရပါမည္။ အရာရာကုိ စူးစမ္းေလ့လာၿပီး သိခ်င္စိတ္ႏုိးၾကားေနေသာ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ မိမိႏုိင္ငံ ပထဝီကုိ သိလာရသည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ တစ္ဆင့္တက္သြားကာ ႏုိင္ငံသမုိင္းကုိလည္း စိတ္ဝင္စားလာခဲ့သည္။ အဲသည္ေနာက္ အသိအျမင္ေတြ တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ တုိးတက္ဖြံ႕ ၿဖိဳးလာကာ ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ား၏ တည္ေနရာႏွင့္ သမုိင္းသေႏၶမ်ဳိးေစ့ေပါက္ဖြားလာခဲ့သည္။ ထုိ႕ျပင္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ အတူတကြေနထုိင္ၾကေသာ တုိင္းရင္းသားမွားႏွင့္တကြ သယံဇာတပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္း သိရွိနားလည္လာခဲ့သလုိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိး စုမ်ားအပၚ ခ်စ္ခင္ေလးစားမွဳ၊ သဘာဝပစၥည္းေတြ ၾကြယ္ဝေသာ မိမိႏုိင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူဝ့ံၾကြားမွဳေတြ ရရွိလာခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ေျမပံုစာရြက္ထဲမွ ၿမိဳ႕ေတြ၊ ရြာေတြ၊ ျမစ္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြကုိ ရွာေဖြတက္လာေသာအခါ မိမိကုိယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္မွဳ၊ မိမိကုိယ္သာ အားကုိးမွဳေတြ ပုိင္ဆုိင္လာခဲ့ၾကသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ႏွလံုးသားႏွင့္ ဦးေႏွာက္စြမ္းအားကို ျမင့္မားေအာင္ ပ်ဳိးေထာင္ေစ့ေဆာ္ေပးခဲ့သည့္ ငယ္ရြယ္စဥ္က သင္ၾကားေပးခဲ့ၾကေသာ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားေက်းဇူးကား ႀကီးလွပါေပသည္။ ယခုေခတ္ ကေလးငယ္ေတြကုိ သင္ၾကားေပးၾကေသာ ဆရာ ဆရာမေတြ၏ ေက်းဇူးကုိေတာ့ ဘယ္လုိရွိမည္ မသိ၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေျပာတက္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အဖြဲ႕ စီးလာေသာ ဟုိင္းလတ္ကားသည္ အိပ္မွဳန္ထႏုိးခါစ မႏၱေလးကုိ ေက်ာခုိင္း၍ စစ္ကုိင္းလမ္းအတုိင္း ေတာင္စူးစူးသုိ႕ ေမာင္းႏွင္လ်က္ရွိသည္။ ခရီးလမ္းေၾကာင္း အစီအစဥ္က တံတားဦး၊ ၿမိဳ႕သာ၊ နဘူးအုိင္ကုိျဖတ္၍ ျမင္းၿခံသုိ႕သြားၾကမည္။ ထုိ႕ေနာက္ ျမင္းျခံပုဂံျဖတ္လမ္းအတုိင္း ပုဂံသုိ႕ သြားၿပီး ပုဂံမွာ ႀကိဳတင္ေရာက္ႏွင့္ေနသည့္ ကုိေနဝင္းျမင့္ကုိ ေခၚ၍ ခရီးဆက္ၾကဖုိ႕ အစီအစဥ္ဆြဲထားသည္။ ျမင္းျခံပုဂံ ျဖတ္လမ္းကို သြားခဲ့ဖူးေပမယ့္ တံတားဦးၿမိဳ႕သာ၊ နဘူးအုိင္လမ္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ေတာ့ အစိမ္းသက္သက္ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ သည္ခရီးႏွင့္ သည္လမ္းအေၾကာင္းကုိ အေတြ႕အႀကံဳရွိသည့္ ကုိဆူးငွက္အား ဆရာတင္ထားရသည္။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ခရီးအသြားအလာမ်ားသူ မႏၱေလး၊ ပုဂံခရီးကုိ ေရလမ္း၊ ကုန္းလမ္းတုိ႕မွ အခါက္ေခါက္အခါခါ ခရီးသြားခဲ့သူ။ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ေရးေဖာ္ေရးဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြ သြားခဲ့သည္။ ေနရာစံုေဒသစံုေရာက္ခဲ့သည္။ အစကနဦး ေဟာေျပာပြဲခရီးေတြ သြားခဲ့စဥ္က ေရာက္ခဲ့သည့္ အရပ္ေဒသရွိ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဖုိ႕အခ်ိန္ရလွ်င္ စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္း စကား ဝုိင္းဖြဲဖုိ႕ေလာက္သာ စိတ္အားထက္သန္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးႀကီးမားမားမရွိ သုိ႕ေသာ္ စာေပေဟာေျပာပြဲ ခရိးေတြ သြားရဖန္မ်ားလာေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးအျမင္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ၂၁ ရာစုေခတ္ဦးတြင္ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇးရွင္း(သုိ) ကမၻာဆန္ျခင္းဟုေသာ အသံ၊ ထုိမွတစ္ဆင့္ ကမၻာႀကီးျပားသြားၿပီဆုိေသာ ယူဆခ်က္သည္ ကၽြန္ေတာ္ဦးေႏွာက္ထဲသုိ႕ တုိးဝင္လာခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕တစ္ေတြက ကုိယ့္ႏုိင္ငံအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္အထိ သိေနၾကပါသလဲ။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ နီးလြန္းေတာ့လည္း မျမင္ဘဲျဖစ္ရသည္။ အေတြးအျမင္ျဖန္႕ၾကက္ကုိစိတ္ျဖင့္ အေဝးဆီသုိ႕သာ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ ကုိယ့္ဝန္းက်င္ေနရာမ်ားကိုေတာ့ သတိျပဳဖုိ႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနတက္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ႏုိင္ငံသည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စုဆုိသည့္အတုိင္း တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုေတြ ေနထုိင္ၾကသည့္ ျပည္နယ္ေတြ ေပါင္းစု ပါဝင္လ်က္ ရွိၾကည္သည။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕သည္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ားအေၾကာင္း၊ သူတုိ႕ေနထုိင္ၾကသည့္ ျပည္နယ္မ်ားအေၾကာင္းကုိ ျပည့္ျပည့္စံုစံု သိဖုိ႕လုိအပ္သည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ သိမွလည္း ျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွ ေနထုိင္ၾကသူအားလံုးကုိ မိသားစု အဝန္းအဝုိင္းထဲမွ ေဆြမ်ဳိးေတြျဖစ္မွန္း နားလည္၍ ခ်စ္လာပါလိမ့္မည္။ ထုိမွတစ္ဆင့္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မွဳ၊ နားလည္မွဳေတြ တုိးပြားလာခဲ့ၿပီး တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး ခုိင္ၿမဲမည္ျဖစ္သည္။ စည္းလံုး ညီညြတ္မွလည္း မိမိတုိ႕ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ေရွ႕ တစ္ဆင့္ျမင့္မားလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တည္ေနရာ ေဒသဝန္းက်င္ ျမင္ကြင္းေတြကလည္း တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မတူညီ။ ေျမျပန္႕ႏွင့္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား၊ အညာေက်းလက္၊ ျမစ္ဝကၽြန္ေတးေပၚ၊ ပင္လယ္ကမ္းရုိးတန္း စသည္ျဖင့္ ကြဲျပားလ်က္ရွိသည္။ သည့္ေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံတည္းမွာ အတူတကြ ေနၾကေသာ္လည္း မိမိတုိ႕ေနထုိင္ရာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အသက္ေမြဝမ္းေက်ာင္းလုပ္ငန္း၊ ဓေလ့စရုိက္ႏွင့္ ဘဝေနထုိင္မွဳပံုစံေတြ ျခားနားသြားခဲ့သည္။ ထုိ႕ျပင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ႏုိင္ငံ၏ သယံဇာတ ၾကြယ္ဝမွဳႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ရွဳခင္းမ်ားသည္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကုိ အေျခခုိင္ရပ္တည္ေစမည့္ အင္အားမ်ားျဖစ္သည္။ ထုိအရာေတြအားလံုးကို ခရီးထြက္မွသာ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။

ေခတ္က ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ၿပီး၊ ကၽြႏ္ေတာ္တုိ႕သည္ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာထဲမွာ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ေခတ္ကုိ ေနရစ္ေတာ့ ေခတ္ေဟာင္းဟု ႏွဳတ္ဆက္ခ်ိန္ပင္ မရလုိက္။ လက္ငင္းရင္ဆုိင္ေနရၿပီး အရွိန္အႏွဳန္းျမင့္ ျမန္ဆန္ေနေသာေခတ္္ထဲမွာ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားေနၾကရသည္။ ဤသုိ႕ေခတ္အေျပာင္းအလဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေဒသနယ္ပယ္အသီးသီးမွ လူေတြ၏ ေနထုိင္မွဳ၊ ဘဝရွင္သန္မွဳသည္ အဘယ္သုိ႕ ရွိမည္နည္း။ အလားတူ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပစၥကၡကာလထဲရွိ သယံဇာတ ၾကြယ္ဝမွဳအေနအထားသည္ ျဖတ္သန္းၿပီးခဲ့သည့္ တစ္ေခတ္တစ္ခါႏွင့္ ႏွုိင္းယွဥ္လုိက္လွ်င္ သိခ်င္ျမင္ခ်င္မိပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႕ သိခ်င္စိတ္ေတြ ႏွဳိးဆြလာခဲ့တာေၾကာင့္ စာေပေဟာေျပာပြဲေတြကို ခရီးမည္မွ်ေဝးေဝး အခ်ိန္ယူ၍ သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။  ကုိယ္သြားခဲ့သည့္ ေဟာေျပာပြဲ ခရီးအေတြ႕အႀကံဳအေတြးအျမင္ႏွင့္ ခံစားမွဳကုိ (အေၾကာင္းညီညြတ္လွ်င္) ခရီးသြားေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားခဲ့ၾကသည္။ အမွန္ေတာ့ စာဖတ္ပရိသတ္အား မွ်ေဝခံစားႏုိင္ေအာင္ စာမ်ာက္ႏွာေပၚမွတစ္ဆင့္  လက္ဆင့္ကမ္းလုိက္ျခင္း  ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ စာေရးဆရာေရးခဲ့ေသာ စာမ်က္ႏွာေတြထဲမွ အခ်ိဳ႕အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ မရည္ရြယ္ဘဲ သမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးလည္းႀကံဳရသည္။ ဒါကလည္း သဘာဝက်သည္။ စာေရးဆရာ၏ ေလာကအျမင္သည္ အတိတ္ကာလကို ငဲ့ေစာင္းၾကည့္ေသာ။ ပစၥဳပၸန္အေျခအေနကုိ စူးစုိက္ေလ့လာေသာ၊ အနာဂတ္ကာလကို ေမွ်ာ္မွန္းေသာ အၾကည့္၊ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ထားေသာ အျမင္အေတြးေတြ လႊမ္းမုိးထားလ်က္ရွိေပသည္။....

ဆရာ၏ ေလာက အျမင္အေၾကာင္းေလးေတြ ကုိ ဖတ္ၿပီး စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားအေနနဲ႕ စိတ္ဝင္စားလုိ႕ ဝယ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္နယ္ရွိ စာအုပ္ဆုိင္မ်ားတြင္ ဝယ္ယူရရွိႏုိင္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ေပးလုိက္ရပါတယ္...........

ခင္မင္စြာျဖင့္...

ေဇာ္သိခၤ