တရားေဆြးေႏြးျခင္းဆိုသည္မွာ..

တရားေဆြးေႏြးျခင္းဆိုသည္မွာ..........

ဓမၼ ကိုေဆြးေႏြး တဲ ့အခါ မွာ တခါ တေလ ဓမၼ ကေန အဓမၼေတြ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္ ဘယ္အရာရာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဓမၼနည္းက်ေဆြးေႏြး ရန္တြက္ ျမတ္ဗုဒၶ က ေသခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေဟာေပးခဲ့ ပါတယ္.............

အမ်ားစုေသာ လူေတြ ဟာ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အျငင္းသန္ျပီးရန္ပြဲေတြ ျဖစ္တာ ၾကားဘူး သလုိ မုန္းသြားတတ္တာေတြလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ေဟာထားခဲ ့တာ ကုိ သိေစခ်င္ပါတယ္။

အဂုၤတၳဳရ္ တိကနိပါတ္ထဲ က ကထာ၀တၳဳ သုတ္ မွ သိျခင္းႏွင္ ့ၾကည္ညဳိျခင္း ဟာ စင္စစ္ သိျခင္းၾကည္ညဳိျခင္း အက်ဳိးငွာ လုိ႔ ဆုိတဲ့ စကား ဟာ သိဖုိ႔ အတြက္ ၊ ၾကည္ညဳိျခင္း ျဖစ္ဖုိ ့အတြက္သာ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားဟာေဆြးေႏြးသင့္တယ္ လုိ ့ ဆုံးမ တဲ ့စကားျဖစ္ပါတယ္ ...........
ဘုရား စကားဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကည္ညဳိ ဖုိ ့ေကာင္းသလဲ ..... ဒီသုတၱန္ ဟာ ဘ၀ေရွ ့ေဆာင္ ဓာတ္မီးေရာင္ တခု ပါပဲ ..... ဒီသုတ္မွာ ဘုရားက တရားကုိ ဓမၼနည္းက်ေဆြးေႏြး ပုံသေဘာကို အတိက် သတ္မွတ္ ျပီး ေဟာပါတယ္ ဒီတရားကိုသာ တစ္ကမာၻ လုံးက လူ ေတြလုိက္နာ က်င့္ၾကံ မယ္ဆုိ ရင္ေတာင္ ျပသာနာမွန္သမွ် ေျဖရွင္း ႏုိင္မယ္လုိ ထင္ပါတယ္....................

ဘုရားေဟာတဲ ့ဓမၼနည္းက် ေဆြးေႏြးမူရဲ ့အဓိက က်တဲ ့အခ်က္ ေတြရွိပါသည္။

(၁) ပညာရွိ သည္ မဆန္ ့က်င္ မေထာင္လႊား ဘဲေဆြးေႏြးသင့္တယ္၊
(၂) မျပန္ ့လြင့္တဲ ့စိတ္နဲ ့ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္၊
(၃) ဂုဏ္မျပဳိင္ နုိင္ထက္စီးနင္းမျပဳ ဘဲ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္၊
(၄) ေကာင္းစြာ သိလုိ ့သာ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္ ၊
(၅) သူတစ္ပါးကို ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေစာင္းေျမာင္း ျခင္း ကိုမျပဳသင့္
(၆)ခြ်တ္ေခ်ာ္ေသာစကား ကုိလည္း အျပစ္လုိ ့မယူသင့္ ၊
(၇) ပါဠိ ပါဠ္သား မ်ားကိုရြတ္ဆုိျပီးလည္းမလြမ္းမုိး သင့္ ၊
(၈) အေၾကာင္းျပျပီး ဖိႏွိပ္ ျခင္းကုိ လည္း မျပဳ သင့္ ၊
(၉) အမွန္အမွား ေရာေထြးတဲ့ စကားကုိလည္း မေျပာသင့္ ဘူးလုိ ့လဲ ေဟာတဲ႔ ဓမၼနည္းက် ေဆြးေႏြးျခင္း လမ္းညြန္းျခင္း ကုိ သေဘာက်ႏွစ္သက္မိပါတယ္ ..............

ေနာက္ ျပီးေတာ့ ဘုရား က ေဆြးေႏြးသင့္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ နဲ ့မေဆြး ေႏြးသင့္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ ကုိခြဲျခား ျပီး စံထား အတိက် ေဟာထား တာလည္း ထူးျခား လုိ႔ သေဘာက် ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဆက္လက္ ေရးသားခ်င္ပါတယ္

(၁) ျပသာနာကို ေမးလုိက္တဲ့ အခါ တုိက္ရုိက္ ေျဖဆုိရမယ့္ ျပသာနာမ်ဳိး ျဖစ္ပါလွ်က္ တုိက္ရုိက္မေျဖခ်င္ဘူးတဲ ့
(၂) ေ၀ဖန္ျပီး ေျဖဆုိရမယ့္ျပသာနာကိုလည္း ေ၀ဖန္ျပီးမေျဖ ဘူး တဲ ့
(၃) တစ္ဖန္ျပန္ေမးျပီး ျပန္ေျဖရမယ္ ့ျပသာနာ မ်ဳိးကိုက်ေတာ့ လည္းျပန္ေမးျပီး မေျဖဘူး ၊
(၄)တခ်ဳိ႔ က်ေတာ့ျပသာနာ ကို ေမးလုိက္တဲ႔ အခါ အေၾကာင္းဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ကုိ လညး္မၾကည္ ့ ၊
(၅) ၾကံဆအပ္ေသာအရာကုိလည္းမၾကံ ဆ၊
(၆) သိရမည့္၀ါဒ ကုိလည္းမျပႏုိင္၊
(၇) ေ
ျဖဆုိသူ တုိ ့ရဲ ့က်င့္၀တ္မွာလည္းမတည္ဘူးတဲ ့
(၈) တခ်ဳိ႔ က်ေတာ့ျပသာနာ ကိုေမးလုိက္အခါ စကားတခု ကုိတျခားစကားတစ္ခု (စကားေၾကာင္းလြဲ) ဖုံးကြယ္ တတ္ၾကပါတယ္ တဲ ့ ၊
(၉) ေမးတဲ ့ျပသာနာနဲ ့မဆုိင္တဲ ့အျပင္စကားမ်ားကို ေျပာျပီး ျပသာနာ ကုိ ပယ္တတ္ၾကပါတယ္ ၊ (၁၀) တခ်ဳိ႔က လဲ စိတ္ဆုိး အမ်က္ထြက္ ျပီးမႏွစ္သက္ဖြယ္ အမူရာကိုလည္း ထင္စြာျပတတ္ၾကပါတယ္ တဲ ့၊
(၁၁) တခ်ဳိ ့က်ေတာ့လည္းျပသာနာ ကုိ ေမးလုိက္တဲ ့အခါ ပါဠိ ပါဠ္ သားေတြကိုတသီၾကီး ရြတ္ျပျပီး တစ္ဖက္သားကို လႊမ္းမုိး ဖုိ ့ၾကဳိစား တတ္တယ္တဲ ့
(၁၂) တခ်ဳိ႔က အေၾကာင္းမ်ဳိးမ်ဳိး ျပျပီးဖိႏွိပ္တာ မ်ဳိးလည္းခံရ တတ္ပါ တယ္တဲ ့
(၁၃) တခ်ိဳ႔ ကေတာ့ တတ္ေယာင္ကား ပုံစံ မ်ဳိးနဲ႔ေမးသူ ရဲ ့စိတ္မွာသံသယ ရွိလာေအာင္ ဟားတုိက္ရယ္ေမာတတ္ပါတယ္တဲ ့ ၊
(၁၄) တခ်ဳိ႔ က ေတာ့အနည္း ငယ္ မွားယြင္း ခြ်တ္ေခ်ာ္တာေတြ႔ ရင္ အမွားဖမ္း တတ္ၾကပါတယ္ တဲ႔။ အဲဒီသေဘာရွိတဲ့ သူမ်ဳိးနဲ ႔ မေဆြးေႏြးသင္ ့ ဘူး လုိ ့ဘုရားေဟာထားပါတယ္..................

ဘုရားေဟာတဲ့ သေဘာတရားကို နားလည္သေဘာေပါက္ျပီး ဓမၼေဆြးေႏြး ရာမွာအဓမၼ ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစလုိ ့....
ညီမေလး လင္းလင္း ဆီမွ ပို႕ေပးေသာ ေမးကုိျပန္လည္ မၽေ၀ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္..

zawtk...