ေခါင္းစဥ္ကုိေတာ့ ဘာမွ တက္မထားေတာ့ ဘာတက္ရမွန္း မသိတာနဲ႕ပဲ..စဥ္းစားလုိ႕ရတာက. ပထမ ႏွင့္ ဒုတိယ ဆုိင္းဘုတ္ လုိ႕ပဲ.. ေပးလုိက္တာေနာ္..
အေဆာက္အဦးတစ္ခုေရွ့မွာ မ်က္မၿမင္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ဦးထုပ္တစ္လုံးကို
ေၿခေထာက္နားခ်ထားၿပီး ထုိင္ေနတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္မ်က္မၿမင္တစ္ေယာက္ပါ.
.ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ကူညီၾကပါ.” ဆုိတဲ့
ဆုိင္းဘုတ္ေလးခ်ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဦးထုပ္ထဲမွာေတာ့ အေၾကြေစ့ေလးအနည္းငယ္ပဲ
ေတြ႔ရတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူတစ္ေယာက္ အဲဒီေကာင္ေလးအနားၿဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။
သူ႔အိတ္ေထာင္ထဲက အေၾကြေစ့ အနည္းငယ္ ထုတ္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႔ ဦးထုပ္ထဲ
ပစ္ထည့္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့.. ပတ္၀န္းက်င္ကို
တစ္ခ်က္ေ၀့၀ုိက္ၾကည့္လုိက္ၿပီး.. ေကာင္ေလးေထာင္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလးကို
ေကာက္ယူလုိက္ၿပီး.. စာအနည္းငယ္ကို ေနာက္ေက်ာမွာေရးလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
လူတုိင္းၿမင္ႏုိင္မဲ့ ဘက္ကို သူေရးထားတဲ့စာေလးၿမင္သာေအာင္
ဆိုင္းဘုတ္ေလးကိုေထာင္ထားလုိက္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ.. ဦးထုပ္ေလးထဲမွာ ၿပည့္လုၿပည့္ခင္ပါပဲ။ လူေတြက
အဲဒီမ်က္မၿမင္ေကာင္ေလးကို ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ ေငြသားေတြေပါ့။ အဲဒီ
ေန႔မြန္းလြဲပုိင္းမွာပဲ ေကာင္ေလးရဲ႔ဆုိင္းဘုတ္ကုိ စာေၿပာင္းေရးခဲ့တဲ့သူ
ၿပန္ေရာက္လာတယ္.. သူေရးခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳး၀င္တယ္ဆုိတာ ၾကည့္ရန္ေပါ့.။
ေကာင္ေလးက လဲ အဲဒီလူရဲ႔ေၿခသံကုိ မွတ္မိတယ္ေလ..
သူကုိေမးလုိက္တာေပါ့..“ခင္ဗ်ားက..ဒီမနက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆုိင္းဘုတ္ကို
ေၿပာင္းလုိက္တဲ့သူ မဟုတ္လား? ခင္းဗ်ားဘာေတြေရးခဲ့တာလဲဗ်?”
အဲဒီလူကၿပန္ေၿပာတယ္ “ငါအမွန္တရားကိုပဲ ေရးလုိက္တာပါ. ဒါေပမယ့္
ငါေရးလုိက္တာနဲ႔ မင္းေရထားတာက နည္းလမ္းမတူဘူးကြ”။ အဲဒီလူ
ဘာေရးခဲ့သလဲဆုိေတာ့..
“ ဒီေန႔က အရမ္းသာယာလွပတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ပါပဲ..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မၿမင္ေတြ႔ႏုိင္ဘူးေလ”
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပထမဆုိင္းဘုတ္နဲ႔ ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္ အတူတူပဲလုိ႔ထင္သလား?
တူတာေပါ့ဗ်ာ.. ဆုိင္းဘုတ္ႏွစ္ခုလုံးက ေကာင္ေလးဟာမ်က္မၿမင္
တစ္ေယာက္ပါဆုိတာ ေဖာ္ၿပထားတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ပထမဆုိင္းဘုတ္က
ေကာင္ေလးမ်က္မၿမင္ဘူးဆုိတာ ရုိးရုိးေလးေရထားတာေလ။
ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္က်ေတာ့.. လူေတြ အရမ္းကိုကံေကာင္းၾကတာပဲ. သူတို႔ေတြက
မ်က္မၿမင္ေတြ မဟုတ္လုိ႔႔ေလ။
ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္က အက်ိဳးၿဖစ္တယ္ဆုိတာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အံ့အားသင့္ဖြယ္ေတြ႔ၿမင္ရၿပီမဟုတ္လား?
လူတစ္ဖက္သားကို ေက်းဇူးတင္ရာမွာ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊
စဥ္းစားၾကံစမႈေတြကို လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေၿပာဆုိေဖၚၿပတတ္ဖုိ႔ပါပဲ...
တၿခားသူမ်ားကို..ေကာင္းမြန္ေသာ ဥာဏ္ပညာႏွင့္ ဖိတ္ေခၚပါ။ ဘ၀မွာ
ဆင္ေၿခဆင္လက္ေတြ၊ ပူေဆြး၀မ္းနည္းစရာ အခ်စ္ကိစေတြနဲ႔ မေနထုိင္ပါနဲ႔။ ဘ၀က
မင္းကို ငိုေကၽြးစရာ အခု ၁၀၀ ေပးလာခဲ့လွ်င္.. မင္းမွာ
ရယ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အခု ၁၀၀၀ ေလာက္ ဘ၀ကို ၿပန္ၿပလုိက္ပါ။ မင္းမွာ
၀မ္းနည္းပူေဆြးစရာေတြ မရွိခဲ့ဖူးလုိ႔ သေဘာထားလုိက္ပါ။ လက္ရွိဘ၀ကိုု
ယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလုိက္ပါ။ အနာဂတ္အတြက္
ေၾကာက္ရြံမႈေတြကင္းရွင္းေအာင္ၿပင္ဆင္ထားလုိက္ပါ။ ယုံၾကည္မႈကို
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံမႈကိုိ ဖယ္ရွားလုိက္ပါ။
ဆုိင္းဘုတ္ေလးခ်ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဦးထုပ္ထဲမွာေတာ့ အေၾကြေစ့ေလးအနည္းငယ္ပဲ
ေတြ႔ရတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူတစ္ေယာက္ အဲဒီေကာင္ေလးအနားၿဖတ္ေလွ်ာက္လာတယ္။
သူ႔အိတ္ေထာင္ထဲက အေၾကြေစ့ အနည္းငယ္ ထုတ္ၿပီး ေကာင္ေလးရဲ႔ ဦးထုပ္ထဲ
ပစ္ထည့္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့.. ပတ္၀န္းက်င္ကို
တစ္ခ်က္ေ၀့၀ုိက္ၾကည့္လုိက္ၿပီး.. ေကာင္ေလးေထာင္ထားတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေလးကို
ေကာက္ယူလုိက္ၿပီး.. စာအနည္းငယ္ကို ေနာက္ေက်ာမွာေရးလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့
လူတုိင္းၿမင္ႏုိင္မဲ့ ဘက္ကို သူေရးထားတဲ့စာေလးၿမင္သာေအာင္
ဆိုင္းဘုတ္ေလးကိုေထာင္ထားလုိက္တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ.. ဦးထုပ္ေလးထဲမွာ ၿပည့္လုၿပည့္ခင္ပါပဲ။ လူေတြက
အဲဒီမ်က္မၿမင္ေကာင္ေလးကို ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ ေငြသားေတြေပါ့။ အဲဒီ
ေန႔မြန္းလြဲပုိင္းမွာပဲ ေကာင္ေလးရဲ႔ဆုိင္းဘုတ္ကုိ စာေၿပာင္းေရးခဲ့တဲ့သူ
ၿပန္ေရာက္လာတယ္.. သူေရးခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳး၀င္တယ္ဆုိတာ ၾကည့္ရန္ေပါ့.။
ေကာင္ေလးက လဲ အဲဒီလူရဲ႔ေၿခသံကုိ မွတ္မိတယ္ေလ..
သူကုိေမးလုိက္တာေပါ့..“ခင္ဗ်ားက..ဒီမနက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ဆုိင္းဘုတ္ကို
ေၿပာင္းလုိက္တဲ့သူ မဟုတ္လား? ခင္းဗ်ားဘာေတြေရးခဲ့တာလဲဗ်?”
အဲဒီလူကၿပန္ေၿပာတယ္ “ငါအမွန္တရားကိုပဲ ေရးလုိက္တာပါ. ဒါေပမယ့္
ငါေရးလုိက္တာနဲ႔ မင္းေရထားတာက နည္းလမ္းမတူဘူးကြ”။ အဲဒီလူ
ဘာေရးခဲ့သလဲဆုိေတာ့..
“ ဒီေန႔က အရမ္းသာယာလွပတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ပါပဲ..ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မၿမင္ေတြ႔ႏုိင္ဘူးေလ”
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ပထမဆုိင္းဘုတ္နဲ႔ ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္ အတူတူပဲလုိ႔ထင္သလား?
တူတာေပါ့ဗ်ာ.. ဆုိင္းဘုတ္ႏွစ္ခုလုံးက ေကာင္ေလးဟာမ်က္မၿမင္
တစ္ေယာက္ပါဆုိတာ ေဖာ္ၿပထားတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ပထမဆုိင္းဘုတ္က
ေကာင္ေလးမ်က္မၿမင္ဘူးဆုိတာ ရုိးရုိးေလးေရထားတာေလ။
ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္က်ေတာ့.. လူေတြ အရမ္းကိုကံေကာင္းၾကတာပဲ. သူတို႔ေတြက
မ်က္မၿမင္ေတြ မဟုတ္လုိ႔႔ေလ။
ဒုတိယဆုိင္းဘုတ္က အက်ိဳးၿဖစ္တယ္ဆုိတာ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အံ့အားသင့္ဖြယ္ေတြ႔ၿမင္ရၿပီမဟုတ္လား?
လူတစ္ဖက္သားကို ေက်းဇူးတင္ရာမွာ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ၊
စဥ္းစားၾကံစမႈေတြကို လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေၿပာဆုိေဖၚၿပတတ္ဖုိ႔ပါပဲ...
တၿခားသူမ်ားကို..ေကာင္းမြန္ေသာ ဥာဏ္ပညာႏွင့္ ဖိတ္ေခၚပါ။ ဘ၀မွာ
ဆင္ေၿခဆင္လက္ေတြ၊ ပူေဆြး၀မ္းနည္းစရာ အခ်စ္ကိစေတြနဲ႔ မေနထုိင္ပါနဲ႔။ ဘ၀က
မင္းကို ငိုေကၽြးစရာ အခု ၁၀၀ ေပးလာခဲ့လွ်င္.. မင္းမွာ
ရယ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အခု ၁၀၀၀ ေလာက္ ဘ၀ကို ၿပန္ၿပလုိက္ပါ။ မင္းမွာ
၀မ္းနည္းပူေဆြးစရာေတြ မရွိခဲ့ဖူးလုိ႔ သေဘာထားလုိက္ပါ။ လက္ရွိဘ၀ကိုု
ယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထားလုိက္ပါ။ အနာဂတ္အတြက္
ေၾကာက္ရြံမႈေတြကင္းရွင္းေအာင္ၿပင္ဆင္ထားလုိက္ပါ။ ယုံၾကည္မႈကို
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ ေၾကာက္ရြံမႈကိုိ ဖယ္ရွားလုိက္ပါ။
fwdmail..
zawtk..
1 comments:
မွတ္သားသြားတယ္ဗ်ိဳ႔
Post a Comment