ကၽြန္ေတာ္သည္ ညစဥ္ ညတုိင္း အိပ္ယာ မဝင္ခင္ အခ်ိန္တြင္ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတုိက္ ေျခေထာက္ေရေလာင္း ၿပီးမွ အိပ္ေလ့ အက်င့္ ရွိသည္။ ထုိည ကလည္း ထံုးစံအတုိင္း သြားတုိက္ ၊ မ်က္ႏွာသစ္ ၍ အိပ္ယာ ဝင္ေတာ့မည္ဟု ေတြးကာ အိပ္ယာခင္း ၊ျခင္ေထာင္ ေထာင္ၿပီး ေတာ့ ဘုရား ရွိခုိး ပါတယ္။ ခါတုိင္းလုိပဲ ဘုရားရွိခုိးၿပီးရင္ ေမတၱတာပုိ႕ အမွ်ေဝပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဘုရားရွိခုိးၿပီးလုိ႕ ေမတၱာ စ ပုိ႕ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ… အျပင္ဘက္ ကားလမ္းေပၚကေန ကား တစ္စင္း ေတာ္ေတာ္ အရွိန္ျပင္းျပင္း ေမာင္းသြားတဲ့ အသံကုိ ၾကားလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၾကားလုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္ခဏေလး အတြင္းမွာပဲ…….
``ဘုန္း..`` ဆုိတဲ့ အသံနဲ႕ အတူ…
`` အေမ….`` ဆုိၿပီ းမိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္သံၾကားလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေမတၱာ ပုိ႕ေနတာကုိ ႔ရပ္လုိက္ၿပီး အသံကုိ နားစြင့္ေနလုိက္စဥ္မွာ . အျပင္ဘက္ကေန အန္တီရဲ႕ ေျပာသံကုိၾကားလုိက္တာကေတာ့…
``တုိက္ၿပီေဟ့… ေတာ္ေတာ္ အရွိန္ျပင္းတယ္ထင္တယ္.. တုိက္တဲ့ အသံကို ဟိန္း… သြားတာပဲ၊ ကားနဲ႕ ဆုိင္ကယ္နဲ႕ တုိက္တာျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ေကာင္မေလး ရဲ႕ ေအာ္သံကလည္း ငယ္သံ ကုိ ပါသြားတာပဲ``
ကၽြန္ေတာ္လည္း အေၾကာင္း တစ္ခုဟဲ့ ဆုိရင္ ဘာလဲ ဆုိတဲ့ စပ္စု ခ်င္တဲ့ စိတ္က ေပၚလာေတာ့.. အန္တီဆီက ေန အိမ္ၿခံဝင္း ေသာ့ ေတာင္းၿပီး ကားလမ္းဘက္ကုိ ထြက္ၾကည့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကားလမ္းေပၚေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ တုိက္တဲ့ ေနရာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕အိမ္ဝင္ေပါက္နဲ႕က သံုးအိမ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ တုိက္တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဘးအိမ္က ဦးေလး (အန္တီရဲ႕ ေမာင္) နဲ႕ သူ႕သားတုိ႕ကလည္း ယဥ္တုိက္တဲ့ ဆီကုိ ေျပးသြားၾကတာကုိ ေတြ႕လုိက္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကမ္းလမ္းေပၚေရာက္လုိ႕ ယဥ္တုိက္တဲ့ ေနရာကုိ လွမ္းၾကည့္လုိက္တဲ့ အခါမွာ လူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ေနၿပီး ဝုိင္အုံလာတာကို ေတြ႕လုိက္ၿပီးေတာ့.. တုိက္တဲ့ ကားေလးဟာလည္း စူပါစလြန္း ကားအျဖဴေလး ျဖစ္ၿပီး အဲဒီကားေလးက လမ္းရဲ႕ ဘယ္ဘက္ေဘးကုိ ေရာက္ေနၿပီးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနရကေန ေနာက္ဆုတ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားလမ္းမေပၚကုိေခါင္းလွည့္ထြက္လာတာကုိ ျမင္လုိက္မိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အထင္ေတာ့… ေအာ္.. ကားက ဆုိင္ကယ္နဲ႕ တုိက္လုိက္လုိ႕ ေနရာေရြ႕ၿပီး အတုိက္ခံရတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႕လူကုိ ကူညီၿပီး ေဆးရုံပုိ႕ေပးဖုိ႕ ကားေနရာ ေရႊ႕ရပ္တယ္လုိ႕ ေအာက္ေမ့မိလုိက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အထင္က လံုးဝ ႀကီးလြဲသြားပါတယ္။ ကားသမားက လံုးဝ လွည့္မၾကည့္ပဲ ေမာင္းေျပးသြားပါတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီနားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူတစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း ေမာင္းေျပးသြားတဲ့ ကားကုိ ခဲေတြနဲထုဖုိ႕ ႀကိဳးစားပါေသးတယ္။ မမွီလုိက္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီနား ရွိေနတဲ့ လူေတြကေတာ့ ကားနံပါတ္ကုိ မွတ္ထားလုိက္ၾကပါေတာ့တယ္။
ေအာ္…. ေတာ္ေတာ္ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးၿပီး၊ ကုိယ္ခ်င္းစာ စိတ္၊ ရုိင္းပင္းကူညီတက္တဲ့ စိတ္၊ ကိုယ့္တာဝန္ကုိ ယူႏုိင္ရဲတက္တဲ့စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ကင္းမဲ့ ပါလားလုိ႕ ေတြးမိလုိက္ပါရဲ႕ဗ်ာ….။
အတုိက္ခံလုိက္ရတဲ့ သူကေတာ့ ေစာေစာက ေအာ္လုိက္တဲ့ မိန္းကေလး မဟုတ္ပါဘူး။ တုိက္တဲ့ ေနရာရဲ႕ ေဘးနား ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ ထမင္းေရာင္းတဲ့ ဆုိင္ေလး မသိမ္းေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီဆုိင္ေရွ႕မွာျဖစ္သြာတာမုိ႕ အဲဒီဆုိင္က ေကာင္မေလးရဲ႕ လန္႕ၿပီးေအာ္လုိက္တဲ့ အသံပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ အတုိက္ခံရတဲ့သူက အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ ေလးဆယ္အတြင္းေလာက္ရွိမယ္လုိ႕ ထင္တဲ့ ေယာက်္ားႀကီး တစ္ေယာက္ပါ။ တုိက္ခ်က္က ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္းတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လူက ေခါင္းနဲ႕ ကတၱရာ လမ္းနဲ႕ ေစာင့္က်လုိက္တာေၾကာင့္ ေမွာက္ယွက္အေနအထားမွာ ေခါင္းေနရာမွာ ေသြးအုိင္ေနပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္ေနတဲ့ လူနာတစ္ေယာက္ကုိ ေဘးက လူအမ်ားက ဝုိင္းအံုၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ ခံရတဲ့ လူနာကေတာ့ အခ်ိန္မွီ မကုသႏုိင္ရင္ အသက္ထြက္သြားႏုိင္တဲ့ အေနအထားပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေစာေစာက ထြက္သြားတဲ့ ဦးေလးရဲ႕ သားက ဆရာဝန္ ဆုိေတာ့ လူနာကုိ ကုိင္ၿပီး ေဆးရုံပုိ႕ဖုိ႕ လုပ္မယ္လုပ္ေတာ့….
``ဒါက ယဥ္တုိက္မွဳျဖစ္ၿပီး ထြက္ေျပးသြားတာ ဆုိေတာ့ ရဲ နဲ႕ ဆုိင္တယ္. ရဲစခန္း ဒါမွမဟုတ္ ယဥ္ထိန္းရုံးကုိ အရင္ဖုန္းဆက္ ၾကရေအာင္ သြားမကုိင္ေသးနဲ႕အံုး အေျခအေနျပက္သြားမယ္``ဆုိတဲ့ ေဘးက လူေတြရဲ႕ အသံ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီ ထြက္လာ ၾက ပါတယ္။ တုိက္တဲ့ အခ်ိန္ကလည္း ည ၁၁ ခြဲေလာက္ဆုိေတာ့ အလြယ္တကူ ဘယ္မွ ဖုန္းေတြက မရွိၾကဘူးျဖစ္ေနတာကုိး…။
ေစာေစာက ဦးေလးက လည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕ အိမ္ကုိ ျပန္သြားၿပီးေတာ့ 199 ကုိ ဖုန္းလွမ္းဆက္ပါတယ္။ 199 ကေနမွ တဆင့္ ယဥ္ထိန္းရုံးရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကုိ သိရၿပီး ယဥ္ထိန္းရုံးကုိ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ တုိက္သြားတဲ့ ေနရာ နဲ႕ ကားနံပါတ္ကုိလည္း အတိအက် ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ယဥ္ထိန္း ရုံးကလည္း နာရီဝက္ေလာက္ၾကာမွ ကားေလး နဲ႕ လူႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာၿပီးေတာ့ လူနာ အေျခအေနကုိ ၾကည့္ၿပီး လူနာကုိ ကားေပၚ ဝုိင္း္ကူတင္ေပးလုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ရပ္ကြက္ထဲက လူမွဴ႕ ကူညီေရး အသင္းက ကားလည္း ေရာက္လာေတာ့ အဲဒီကားကုိေတာ့ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီး ဒီအတုိင္းပဲ ျပန္လႊတ္လုိက္ရတာေပါ့ဗ်ာ…။
ေဆးရုံကုိ ရုံးက သားသမား တစ္ေယာက္ထဲ သြားပုိ႕ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တုိက္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ယဥ္ထိန္း အရာရွိႀကီး တစ္ေယာက္က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အမွဳသြားအမွဳ႕လာ မ်ားကို သိလုိက္တဲ့သူ၊ ေတြ႕လုိက္တဲ့သူမ်ားကို ေမးျမန္းစံုစမ္းရင္း မွတ္တမ္း ျပဳလုပ္က်န္ရစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕သူေတြလည္း ျပန္ကုန္ၾကလုိ႕ လူလည္း မရွိေတာ့တာမုိ႕ ေစာေစာက ဦးေလးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕က အဲဒီ ရဲမွဴး ႀကီးနားမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး လူနာသြားပုိ႕တဲ့ ကား ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ ၿပီး ေစာေစာက တုိက္ခံရတဲ့ ဆုိင္ကယ္ကုိ သူတုိ႕ကားေပၚကုိ ဝုိင္းၿပီး တင္ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္။
အခုလုိ ကားနဲ႕ ဆုိင္ကယ္နဲ႕တုိက္လုိ႕ အတုိက္ခံရတဲ့ ဆုိင္ကယ္သမားဟာ.. ေနာက္ရက္မွာ ေဆးရုံေပၚမွာပဲ ဆံုးသြားတယ္လုိ႕ ၾကားသိရပါတယ္။ တုိက္သြားတဲ့ ကားကုိလည္း ဖမ္းမိလုိက္ပါတယ္။…
ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာ တစ္ခုရွိလာတာက တုိက္တဲ့ ယဥ္ႀကီး ကားသမား ဆုိတဲ့သူက တုိက္ခံရတဲ့ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းသူကုိ ယဥ္တုိက္မွဳ ျဖစ္ၿပီးၿပီးခ်င္းမွာ.. သူ႕ရဲ႕ လူသားခ်င္း စာနာနားလည္တက္တဲ့ စိတ္၊ တာဝန္ယူတက္တဲ့စိတ္၊ ရုိင္းပင္းကူညီတက္တဲ့စိတ္ေလးနဲ႕ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး ဒီလူနာကုိ အခ်ိန္မွီ ေဆးရုံပုိ႕ ႏုိင္မယ္ဆုိလွ်င္ျဖင့္ ဒီလူဟာ ေသႏုိင္ေလာက္စရာ အေၾကာင္း မရွိႏုိင္ဘူးလုိ႕ ထင္မိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တုိက္တဲ့သူ အတြက္လည္း ျပစ္မွဳကေန ေပါ့ေလ်ာ့ေစႏုိင္တယ္လုိ႕ ထင္မိပါတယ္။
အခုေတာ့ ဒီလုိ မဟုတ္ပါပဲ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးမွဳ စာနာနားလည္စိတ္မရွိမွဳ၊ လူမွဳေရး စိတ္ဓာတ္မရွိမွဳ ၊ ရုိင္းပင္းကူညီတက္တဲ့ စိတ္မရွိမွဳ ၊ ခ်မ္းသာျခင္းဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ရဲ႕ အတၱႀကီးမွဳ.. စသည္စသည္မ်ား... မရွိၾကေသာ လူတစ္စုေၾကာင့္ မေသသင့္ပဲ ေသခဲ့ၾကရေသာ၊ မျဖစ္သင့္ပဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကား…. အမ်ားအျပား ရွိေနလိမ့္မယ္လုိ႕ ေတြးမိလုိက္ပါရဲ႕ဗ်ာ……….။
ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ အေပါင္းလည္း… လူလူျခင္း ေမတၱာတရားေလး ေရွ႕ထားၿပီးေတာ့ ရုိင္းပင္းကူညီတက္တဲ့ စိတ္ေလး။ စာနာ နားလည္ေပးတဲ့တက္တဲ့ စိတ္ကေလးမ်ားနဲ႕ ကုိယ္ခ်င္းစာတက္တဲ့ လူမွဳေရး စိတ္ဓာတ္ေလးမ်ား ေမြးျမဴႏုိင္ၾကပါေစလုိ႕… ဆႏၵျပဳရင္း………….။
ခင္မင္စြာျဖင့္..........
ေဇာ္သိခၤ
10 comments:
ကိုေကာင္းကင္
စိတ္မေကာင္းဘူး.. ကားနဲ႕တုိက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္မွာ ကားသမားက ဘာမွမျဖစ္တဲ့အတြက္ ကူညီသင့္တာ မဟုတ္ဘူး.. သူ႕မွာတာဝန္ကို ရွိတာပါ..။ အဲလို ဥပကၡာျပဳခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ဥပေဒက ဘယ္ေလာက္ပဲ ဒဏ္ေပးပါေစ.. တသက္လံုး သူ႕စိတ္က ေအးခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူးလို႕ အထင္ရွိပါတယ္..။
ခင္တဲ့
မေဗဒါ (၈၈)
ဒီလို ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေခါင္းပါးလာတာေၾကာင္႕ မျဖစ္သင္႕တာေတြ ျဖစ္လာၾကရတာပါ။ ထြက္ေျပးလို႕လဲ ရာဇ၀တ္ေဘးကေန ေျပးလို႕လဲ မလြတ္ပါဘူး.. သူ႕ရဲ႕ တာ၀န္မဲ႕တဲ႕ စိတ္ေၾကာင္႕ လူတစ္ေယာက္အသက္ မဆံုးရႈံးသင္႕ဘဲ ဆံုးရႈံးရတယ္..
ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းပါေစ။။
အင္း..
လူ ေတြ က မ်ားေသာအားၿဖင္႔ ကိုယ္ ႔ အတြက္
ကိုယ္ အရင္ ၾကည္ ႔ တတ္ၾက တာမ်ား တယ္ေလ၊
သူ မ်ား အေပၚ စာနာ စိတ္ ထား ဘို ႔ ဆိုတာကေတာ ႔
ႏူးညံ ႔ တဲ ႔ စိတ္ေန စိတ္ထား ရွိ ဘို ႔ အရင္ လိုအပ္
ေနပါတယ္၊ ဒါက လဲ ၾကိမ္ဖန္ မ်ားစြာ ၿဖည္ ႔ က်င္ ႔
ေနမွ ရ မွာပါ ။ စာနာ တတ္တဲ ႔ သတၱိ တစ္ခု လို ႔
ၿမင္ပါတယ္။
ခက္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ ခုထိ ကားပုိင္ လံုးဝ မရွိဖူးေသးပါဘူး။ ဝယ္လဲ မဝယ္ႏုိင္ မကပ္ႏုိင္ဘူး။
တုိက္ျပီး ေမာင္းေျပးတာ ဆုိးလဲ ဆုိးတယ္။ ခက္တာက ေမာင္းမေျပးရင္ အခ်ဳပ္ထဲ ေရာက္မယ္၊ ေထာင္က်မယ္ဆုိေတာ့ တုိက္မိတုိင္း ေမာင္းေျပးၾကတာ အမ်ားစု ျဖစ္ေနျပီ။
ကားနဲ႕ တိုက္ေျပးသူမ်ား အတိုက္ခံရတဲ႔ သူေနရာမွာ ကိုယ္႔ မိသားစု တေယာက္ေယာက္ ဆိုတာကို အစားထိုးၾကည္႕လိုက္ရင္ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားေလး ရွိႏိုင္မယ္ထင္တယ္
စိတ္မေကာင္းဘူး
ခင္မင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး
ကိုေဇာ္သိခၤေရ အဲဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ မန္းေရွြျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ခဏခဏၾကံဳရလြန္းလို႕ထံုေန ပါျပီဗ်ာ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဒီလူေတြဘယ္လိုလည္း ဆိုတာခဏခဏေဒါသျဖစ္ရတာပါ။ ေနာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္ကပဲေနတတ္သြားလို႕လား သူတို႕ပဲတအားေပါသြား လို႕လားမသိဘူး ေနရာတိုင္းမွာေတြ႕ရတာပဲဗ်ိဳ႕။ အဲေတာ့လည္း ေၾသာ္ သေဗသတၱာကမၼသကာ ပဲလို႕မွတ္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ခင္မင္လွ်က္
ကိုကိုးအိမ္
မွန္တယ္ မည္သူမဆို. အားလံုးကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ ရွိႏိုင္ပါေစ.
စိတ္မေကာင္းဘူး..အဲလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြအမ်ားႀကီးပါပဲျမန္မာျပည္မွာ..
ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာလုပ္ေပးခဲ့ေသးလဲဗ်..။
ကၽြန္ေတာ္မိတ္ေဆြမ်ား ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေလး ထားၾကပါဗ် ဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြေတြကပဲ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ကင္းေနသလိုလို.. ။
လူေတြ လူေတြ သူမ်ားကိုပဲ ဆရာၾကီး အရမ္းလုပ္ခ်င္ၾကတာ..။
ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယူခ်င္တဲ့စိတ္မရိွတာပဲေနာ္..။
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေခါင္းပါးလိုက္တာ..အဲဒီတိုက္ခံရတဲ့
သူသာ တိုက္လိုက္တဲ့သူရဲ႔ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြတဦးဦး
ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူဒီလိုပဲ ေမာင္းေျပးသြားမလား
ဆိုတာ....
ခင္မင္စြာ
သဒၶါ
Post a Comment