မုိးေကာင္းကင္ ေအာက္သုိ႕ ေရာက္လာၾကသူအားလံုး က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း ေမတၱာပုိ႕သလုိက္ပါတယ္။

Saturday, December 19, 2009

ေကာင္ေလးနဲ႕ ေခြးကေလး

စတုိးဆုိင္ပုိင္က ဆုိင္တခါး၀မွာ ဆုိင္းဘုတ္အသစ္တစ္ခု ထပ္ခ်ိတ္သည္။

"ေခြးေပါက္ကေလးမ်ား ေရာင္းရန္ရွိသည္" တဲ့။

သည္ေၾကာ္ျငာမ်ဳိးကုိ ကေလးေတြ အလြန္ စိတ္၀င္စားသည္။  သူတုိ႕က ေခြးခ်စ္တက္သူမ်ား မဟုတ္လား။ ခဏအၾကာမွာပင္ ကေလးတစ္ေယာက္ ဆုိင္ေပါက္၀သုိ႕ ေရာက္လာသည္။

" ေခြးေလးတစ္ေကာင္ ဘယ္ေလာက္ ေရာင္းသလဲ ခင္ဗ်" သူက ေမးသည္။

"ေဒၚလာ ၃၀ က ၅၀ အထိေစ်းအစားစားရွိတယ္" ဆုိင္ရွင္က ေျဖသည္။

ေကာင္ေလးက သူ႕အိတ္ထဲမွာ ရွိသည့္ ပုိက္ဆံ အေၾကြေတြ ႏွဳိက္ထုတ္သည္။ " ကၽြန္ေတာ့မွာ ၂ ေဒၚလာနဲ႕၃၇ ဆင့္ပဲ ရွိပါတယ္၊ ေခြးေလးေတြ ကုိ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လုိ႕ရမလားခင္ဗ်"

ဆုိင္ရွင္က ၿပံဳးသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ေခြးအိမ္ထဲမွာ ရွိေနသည့္ ေခြးမႀကီးကုိ ေလခၽြန္ၿပီးေခၚလုိက္သည္။ ေခြးမႀကီးဆုိင္ခန္းထဲ ေျပး၀င္လာေတာ့ သူ႕ေနာက္က ေခြၚေပါက္ကေလး ငါးေကာင္ တန္းစီ၍ လုိက္ပါလာသည္။ ပိစိေကြးေလးေတြ၊ အေမြးက သိပ္ရွည္ေတာ့ တစ္ကုိယ္လံုး အေမႊးေတြ ဖံုးကာလံုးေနသည္။ အဲသည္အထဲမွ တစ္ေကာင္က ဟုိးေနာက္မွာ ျပတ္က်န္ခဲ့သည္။ သူက ေထာ့တီး ေထာ့နဲ႕ႏွင့္ လမ္းမေလွ်ာက္တက္သလုိ။

ေကာင္ေလးက သည္ဟာေလး ျမင္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း စိတ္၀င္စား သြားသည္။

" ဒီေခြးေလးက ဘာျဖစ္တာလဲ ဟင္"

ေခြးေလး မွာ ေမြးကတည္းက တင္ပါးဆံု အရုိးခြက္ပါမလာသျဖင့္ တစ္သက္လံုး ေျခေထာ့နဲ႕ျဖစ္ေနမည္ဟု တိရစၦာန္ေဆးကု ဆရာ၀န္က ေျပာဆုိသည့္အေၾကာင္း ဆုိင္ရွင္ႀကီးက ရွင္းျပသည္။

ေကာင္ေလး ပုိ၍ စိတ္၀င္စားသြားသည္။

" ဒီေခြးေလး ကၽြန္ေတာ္ ၀ယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ"  သူက ဆုိသည္။

" ဟာ... မ၀ယ္ပါနဲ႕ကြ၊ မင္း တကယ္လုိခ်င္ရင္ ငါေပးပါ့မယ္"

သည္စကားၾကားေတာ့ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ သူက မေက်နပ္သည့္ အမူအရာမ်ဳိးႏွင့္ ဆုိင္ရွင္ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီးျပန္ေျပာသည္။

" အလကားေပးတာ ကၽြန္ေတာ္မလုိခ်င္ဘူး ခင္ဗ်၊ ဒီေခြးေလးလဲ က်န္တဲ့ေခြးေတြနဲ႕ တန္းတူတန္ဖုိးရွိတာပဲ၊ တစ္ျပားသားမွ မေလွ်ာ့ပါဘူး၊ ကၽြနေ္ေတ တန္ဖုိး အျပည့္ပဲ ေပးမယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေလာေလာဆယ္ ၂ ေဒၚလာနဲ႕ ၃၇ဆင့္ပဲ ပါတယ္၊ အခု အဲဒါယူထားပါ၊ ေနာက္ကို တစ္လ ဆင့္ငါးဆယ္စီ ေက်တဲ့အထိ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေပးပါ့မယ္"

သို႕ေသာ္ စတုိးဆုိင္ရွင္က အေလွ်ာ့မေပး။

" မ၀ယ္ပါနဲ႕ ကေလးရ၊ ေနာက္က်ေတာ့ မင္းစိတ္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္၊ ဒီေခြးေလးက ေျပးႏုိင္လႊားႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ မင္းနဲ႕ခုန္ေပါက္ကစားႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး"

သည္အခါက်ေတာ့မွ ေကာင္ေလးက ဆုိင္ရွင္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ကာ သူ႕ေဘာင္းဘီေအာက္နားစကုိ လွန္၍ ျပရင္း ေလသံတုိးတုိးႏွင့္ ေျပာသည္။

" ကၽြန္ေတာ္လဲ ေကာင္းေကာင္း မေျပးႏုိင္ပါဘူးဗ်ာ၊ ပါပီေလးချမာ မွာ သူ႕ကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာမယ့္လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိဖုိ႕လုိမွာေပါ့" တဲ့။

ေကာင္ေလး၏ ဘယ္ေျခေထာက္ကေလးက အေတာ္ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးပင္ သိမ္ေန ေကာက္ေနကာ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ သတၱဳခ်ဳပ္တံမ်ားျဖင့္ အားျဖည့္ေပးထားရေလသည္။..........

မူရင္း။  ။ Dan Clark ၏  Puppies for Sale.

ေဖျမင့္၏

ႏွလံုးသား အာဟာရ စာအုပ္မွ

ေနာက္ထပ္ ေခါင္းစဥ္မ်ားကို လည္း ဆက္လက္ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးသြားပါအံုးမယ္ခင္ဗ်ာ..

zawtk...

0 comments:

 
^ထိပ္ဆံုးသို႕